Annemin Kaleminden

8- Kahraman Babam

Veee yeni bölüm geldi mümkün oldukça çabuk yazmaya çalışıyorum neyse çok yazı yazıp sizi oyalamayım

İyi okumalar...

♡♡♡

Evimize gelmiştik her şey çok güzeldi Çağatay aramasa daha güzel olabilirdi ama her şey mükkemmel olamazdı değil mi?

Çağatay' dan korkmuyordum o bana hiçbir şey yapamazdı ama bebeğim söz konusuydu bu beyaz yalanı öğrenmemeliydi asla!..

"Yaaa demek ilk isminin Umut olmasını istedin isim güzel dee erkek ismi gibi"
"Ama bebeğim benim umudum o yüzden isminin Umut Lina olmasını istedim Derinciğim"
"Senin istediğin gibi olacak zaten ben sadece kendi aklımdakini söyledim ama güzelmiş uyumlu falan" dedi. Tebessüm ettim.
"Hadii kızlar film başladı gelin artık" Murat' in bize bağırdığını duyup yataktan kalktık kendimizi toparlayıp odadan çıktık. Merdivenlerden inerken küçük sehpanın üzerinde yok yoktu koltuğa oturdum.
"Hangi filmi açtınız" dedi Derin.
"Leon Sevginin Gücü" dedi Murat. Reşat' da gelip yanıma oturduğunda film başlamıştı. Başımı göğsüne koyup filmi izlemeye başladım.

♡♡♡

Film bittiğinde herkes eleştirilerini yapmaya başladı.
"Bence küçücük kızın ona aşık olması saçma olmuş" dedi Murat.
"Aşık değildi kız sadece ilk defa bir erkekten sevgi gördüğü için hissettiği duyguyu aşk zannetti ki bu o kızın yaşından dolayı normal bir şey" dedi Derin.
"Her neyse filmi beğenmedim" dedi Murat.
"Hey film muhteşemdi tamam mı?" Derin birden sesini yükseltmişti. Filmlere karşı bazen tuaf kavgalar çıkara biliyordu. Sesini yükselttiğini anladığı zaman
"Ben gitsem iyi olacak" dedi.
"O zaman bende gideyim siz baş başa kalın" dedi Murat.
"Hey akşam yemeği yeseydik" dedigimde
"Yok biz gidelim" dediler aynı anda.
Ve apar topar evden çıktılar.
"Film güzeldi" diye fısıldadı Reşat.
"Evet, ama sonu böyle bitmeseydi keşke" dedim.
"Herkes bir gün ölecek kar tanem" dediğinde
"Biz birbirimizi hiç bırakmayalım, olur mu?" Dedim.
"Olur kar tanem" dedi ve anlımdan öptü.
"Seni bu gün bir yere götüreceğim"
"Nereye?"
"Güzel bir yere üzerini giyin çıkalım" dedigine Reşat' ın dudaklarına yaklaşıp küçük bir buse kondurdum ama geri çekilmek istediğimde Reşat engel oldu ve daha da sert öpmeye başladı. Tutkulu bir öpüşmeden sonra geri çekildiğimde
"Devam etseydik" dedi dudağını kıvırarak.
"Benim hazırlanmam lazım olmaz" dedim ve aceleyle merdivenlere doğru yürüdüm. Niye kalbim bu kadar hızlı atıyordu heyecanlanmıştım ahh kesin kızarmışımdır merdivenlerden yukarı çıkıp hemen odaya girdim ve boy aynasının karşısına geçip yüzümü inceledim kızarmıştım. Kesin gördü bu halimi off Semai o senin kocan ve hayla ondan utanıyor musun bu saçmalık. Aynanın karşısından çekilip dolabın karşısına geçtim. Dolabımı açıp ne giyineceğimi düşündüm. Nereye gideceğimizi bile söylememişti. Şık bir kot pantolon aldım elime her yer için uygundu bence, üzerime ise şık siyah bir tişört aldım ve bir ceket giyindim artık hazırdım. Aynanın karşısına geçip kendime baktım bence birazcık parlatıcı sürsem iyi olacaktı.

♡♡♡

Merdivenlerin başına geldiğimde  Reşat aşağıda merdivenin hemen yanında duruyordu.
"Demek parlatıcı bakalım onun tadını beğenecek miyim?" Dediğinde kızardığımı iliklerime kadar hissettim.
"Belki biraz da kızardın ama kırmızı renk sana çok yakışıyor" dedi. Şarkı söyler gibi merdivenleri hızlı bir şekilde indikten sonra
"Çok konuşma ve beni utandırma yoksa kızımız kırmızı doğar" dedim. Ve kapıdan çıktım. Birden sırtımda ellerini hissedince çığlık attım ama hemen
"Merak etme ona da kırmızının çok yakışacağına eminim" dediğinde kollarının arasından kurtulup arabaya hızlı adımlarla ilerledim. Arabaya bindiğimde yüzümü saçlarımla kapatmaya çalıştım. Ama sadece çalıştım...