Toxic Love

Wakas

1st week of December where I can feel that I am about to give birth. Halos kinabahan si Kyson sa akin... First time niya iyon na masusubaybayan ako dahil hindi niya naman alam noon na ipapanganak ko na si Chester... He even left me that night, right?

"Why don't we go to the hospital now?" he asked.

"You're just nervous. Calm down, Kyson." sabi ko. His jaw dropped.

"Seriously, love? You're asking me to calm down? Wow." sarkastiko nitong sabi sa akin at tinawag ang driver namin para ihanda ang sasakyan.

Hindi pa nga pumuputok ang water bag ko!

"Aleena! Let's just go!" naiinis na nitong sabi sa akin. Tinawanan ko naman siya at mas lalo siyang nairita.

"This is not a joke! Ayaw kong mangyari ulit ang nangyari noon na sobra sobra ang pag inda mo ng sakit!" pagalit nitong sabi sa akin. Tiningnan ko naman siya gamit ng mga malalambot kong mga mata. Umiwas naman siya ng titig.

"Don't.. Don't look at me like that when I am mad." sabi nito.

Humilig naman ako sa kanya at siniksik ang sarili ko sa katawan niya.

"Huwag mo akong iiwan kapag manganagak na ako." sabi ko.

"Hanggang sa ikalawang buhay Aleena hindi kita iiwan. Tandaan mo 'yan." I felt my cheeks blushed.

All of them was excited. Kahit na sa delivery room na ako ay sobrang kinakabahan na si Kyson. Siguro sobra pa ang kaba niya sa kaba ko.

I delivered our baby girl easy because Kyson was beside me. Nakahawak ako at sa kanya ako kumukuha ng lakas. Kyson kissed me how many times before I lost my consciousness.

Nagising ako sa ingay sa loob ng kwarto ko. Pagkabukas ko ng mga mata ko, mukha kaagad ni Chester ang tumambad sa harap ko.

"Mom's awake!" anunsyo niya. I closed my eyes and smiled.

"Love..." Kyson called me.

Tiningnan ko naman siya, sobrang tamis ng ngiti nito. Did they saw the baby? I want to see it too.

"How are you feeling?" tanong nito.

"Better..." sagot ko. Dinampian naman ako ni Kyson ng isang mabilis na halik.

Halos lahat ay kinamusta ako. Hindi nawawala ang excitement at saya sa mga mukha nila.

When I saw our baby princess, parang tumalon ang puso ko sa tuwa. Before, I never imagined this to happen. Noong na sa Canada ako ay hindi na pumasok sa isip ko na magkakaanak ako ulit pero ngayon... Meron na... Nadagdagan na naman ang pamilya ko.

Todo alaga si Kyson sa akin sa ospital. Tuwing umaga ay hinahatid niya si Chester sa school tapos diretso siya sa ospital.

"Kyleen's room is ready to use." sabi nito sa akin habang nag-uusap kami.

"Pinalinisan mo na?" he nodded.

"Aliza cleaned and placed stuffs there." 

Ang excited talaga nila!

Tuwing gabi kapag pinapatulog ko si Kyleen ay sinasabayan ako ni Kyson. Kahit madaling araw na umiyak si Kyleen ay gumigising rin si Kyson.

"Just sleep. 3am na, maaga ka pa sa meeting mo bukas." sabi ko sa kanya. Umiling lang siya at lumapit sa akin. Tiningnan niya naman si Kyleen na buhat buhat ko.

Hinalikan naman ni Kyson ang sentido ko at niyakap ako sa bewang.

"Next year, dagdag tayo ng isa pa ah?" sabay tawa niya. Sinamaan ko naman siya ng tingin. Kung hindi ko buhat buhat si Kyleen ngayon ay baka nahampas ko na si Kyson!