Κεφ. 10 "ΞΥΛΟ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ"

2.7K 221 16
                                    

Δεν μπορουσα να το πιστεψω οτι εβλεπα μπροστα μου τον Φοιβο...
Μηπως δεν βλεπω καλα;..μηπως ειναι κανενα ονειρο και θα ξυπνησω σε λιγο.

Αυτος εκανε ενα βημα μπροστα και με κοιταξε στα ματια.
Εγω δεν ειπα τιποτα ειχα μεινει να τον κοιταω... Η Καρδια μου πηγαινε να σπασει και τα ποδια μου ηταν ετοιμα να πεσουν καφω μαζι με το υπολοιπο σωμα μου..

"Αγαπη μου". Ειπε και με πληδιασε ακομα πιο πολυ.Ενιωθα την ανασα του στο προσωπο μου και τα χερια του στο σωμα του.
Ενα δακρυ κυλισε απο το προσωπο μου και εκεινος με το δαχτυλο του το εδιωξε...
Ειναι αληθινος....δεν ειναι ονειρο....
Ειπα απο μεσα  μου και επιασα το χερι του. Ηταν ζεστο..πολυ ζεστο.
Μαλλον εγω ειχα παγωσει

Ο Φοιβος με πλησιασε και αλλο και κοιταξε τα χειλη μου.Περιμρνε απο μενα να του πω να συνεχισει αλλα αντι αυτο εγω τον τραβιξα κοντα μου και τον φιλησα...

" Δεν το πιστευω οτι εισαι εδω" του ειπα και χαμογελασε ενω παλι τον φιλησα με πιο πολυ παθος.

Ο Φοιβος εβαλε τα χερια του στην μεση μου και με εφερε πιο κοντα του.
Καποια στογμη τον σταματησα και του ειπα να περιμενει.

" Ελα ακους....Ρια.....;;" ειπα στο τηλεφωνο....

" Ελα ρε ποτε θα ερθεις"; μου ειπε η Ρια και εγω κοιταξα τον Φοιβο.

" Ρια μου δεν θα ερθω....εχω καλητερα πραγματα να  κανω" της ειπα και εκλεισα το τηλεφωνο.

Ο Φοιβος χαμογελασε και με εσπρωξε προς τον τοιχο.
Ανοιξε με τα κλεδια που πηρε απο την τσαντα μου την πορτα και μπηκαμε μεσα..

Αρχισε παλι να με φιλαει και να με οδηγει προς το δωματιο μου...
Ηξερε πολυ καλα που ειναι το καθε δωματιο εδω μεσα γιατι μαζι το ειχαμε παρει...για εμας παρολο που αυτα τα τελευταια χρονια εμενα μονη μου.

Σιγα σιγα επεσα στο κρεβατι και κοιταξα τον Φοιβο ο οποιος εβγαζε την μπλουζα του...
Χαμογελασα γιατι θυμηθηκα τις νυχτες που περασαμε καντοντας ερωτα.

Ο Φοιβος ανεβηκε πανω μου και αρχισε να με φιλαει και να προσπαθει να βγαλει το πουκαμισο που φορουσα.

Δεν μπορω ακομα να πιστεψω οτι ειναι εδω... οτι τον εχω διπλα μου...
Εχω τοσες πολλες ερωτησεις να του κανω αλλα πρωτα θελω να θυμηθω τις στιιγμες μας και μετα ολα τα αλλα...
Αυτη την στιγμη με νοιαζει που ειναι κοντα μου... τιποτα αλλο.

Μερια Μελινας

Βγαινω γρηγορα εξω και βλεπω τον Αντωνη να πλησιαζει τον Πανο και εκεινος να  τρεχει γρηγορα προς το μερος του.

Θα Γυρισω ΠισωHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin