Granted Heart (The Photographer's Twin) || BOOK 1

CHAPTER 12

Gabriel's POV

I was at the living-room when all of the sudden the double door of our house just burst out open,kaya dahil sa pagkagulat ko ay agad akong napalingon sa pintuan namin at ang bumungad ay ang kapatid kong ang saya-saya na parang nanalo sa jockpot.

"Bro happened?!"nagtataka kong tanong sakaniya sabay tumayo ako sa pagkahiga ko sa sofa para pumunta sa kitchen namin para kumuha ng alak.

"I'm just happy bro!so Happy!"sabi niya sabay lumapit siya sakin at inakbayan ako at tinap yung balikat ko gamit yung kamay niyang inakbay sakin.

I just shook his hand off to my shoulder and continued walking towards the kitchen."So tell me,what makes so happy today!?"sabi ko sabay kumuha na akong ng dalawang alak para saming dalawa.

"I just met a girl that...I dont know,hindi ko maexplain,basta ang saya ko lang!"tuwang-tuwa niyang sabi sabay sumunod siya sakin sa kusina.

Nung nakalapit na siya ay binuksan ko na yung mga alak at inabot sakaniya yung isa"Alam mo,ang corny mo!your acting like a child."I said to him sarcastically sabay naglakad na ako pabalik sa living room siya naman sunod lang ng sunod.

"Bro,maiintindihan mo din to pagnaranasan mo toh!kaya mo lang yan sinasabi dahil hindi pa naghihilom yang sugat jan sa puso mo!kaya ang bitter bitter mo!move on na bro!maging masaya ka naman!"sabay tinuro niya yung dibdib ko as if he is pointing where my heart locates.

Huminga muna ako ng malalim at uminom ng alak bago ako nagsalita"You know,you dont need to remind that to me okay."I said to him emotionlessly"My heart might still broken?"sabay tumayo ako sa pagkaupo ko sa sofa"But it doesn't mean that I cant live my life happy,I am not bitter just to remind you!"sabay binigay ko sakaniya ang iniinum kong alak"and just so you know I am living my life happily.hindi mo man nakikita?But I am,so dont judge me,saying that I am bitter because I am broken,because not every broken people are sad,they might not show them that often,but they are happy,cause we broken people dont have to say broken."sabi ko sakaniya sabay iniwan ko na lang siya at pumunta na lang ako sa kwarto ko.

"Woaah!chill bro!im just saying!"sabi niya,pero hindi ko na lang siya pinansin at nagpatuloy lang ako sa paglalakad papunta sa kwarto ko.

Pagkapasok ng pagkapasok ko sa kwarto ko ay agad ko ng sinara ito at napasandal na lang sa pintuan at napaupo sa sahig sabay sinabunotan ko ang buhok ko"Why!Why I cant forget you!bakit hindi ka nawawala sa isip ko!this is a torture and I can't handle this anymore!why do you need to leave me without any words!madami akong gustong itanong sayo!"nang-gigil kong sabi."I though na walang bibitwa sating dalawa,akala ko ba laban lang,walang mapapagod?pero ano ginawa mo!"dahil sa galit ko ay kinuha ko yung lamp at itinapon sa kung saan,since lahat ng kwarto dito namin sa bahay ay sound proofs kaya sure ako na hindi nila toh maririnig. "You just leaved me without saying any reason why!"

Nung biglang may kumatok sa pintuan ko kaya agad kong inayos ang sarili ko at binuksan ang pinto.

"Sir,nandyan na po sila Mommy and Daddy niyo po."sabi nung maid namin na parang natatakot.

"Okay I'm coming."at inayos ko ulit muna ang sarili ko bago ako tuloyang lumabas ng Kwarto.

Ally's POV

Kinbukasan ay nagising na lang ako nung narinig ko yung phone ko na nagri-ring kaya agad ko tong hinanap habang nakahiga parin sa higaan at nung nakuha ko na ay agad ko na itong sinagot without knowing kung sino yung tumatawag.

"Hello?"sabi ko in a tone na bagong gising pa lang.

"Did I disturb you?I think I should call you later,you can go back to sleep."sabi ni Gabby sakin in a concern tone.

"No!hindi okay lang!gigising nanaman talaga ako dapat eh!"sabi ko biglang nabuhayaan!

"Are you sure!"natatawa niyang sabi.

"One hundred and one percent sure!"pabiro kong sabi sakaniya.

"Then you should probably need to get out of your room and go outside your house."

"And why should I do that?"nagtataka kong tanong sakaniya.

"Because your breakfast is waiting out there."He said it in a joyful tone.

"Wait!"sabay sinilip ako sa bintana at napasigaw na lang ako ng malakas nung nakita ko siyang nakatayo na sa labas ng bahay namin."okay wait!just give me a minute to get ready and I'll be there!"sabay inend ko na yung conversation namin at agad na akong pumunta sa C.R. Para maghilamos,magtoothbrush at magsuklay ng buhok,pagkatapos nun ay nagbihis narin ako ng maayos na damit para naman presentable ako sa paningin niya at para sa huling paghahanda ay nagbulbos na ako ng kaunte pati pabango at lumabas na ng kwarto para puntahan siya.

Nung nakarating na ako sa may gate namin ay bago ko man tuloyang buksan ang gate ay inamoy ko ulit ang hininga ko,mabango lang naman,sinuklay ko ulit yung buhok ko gamit ang kamay ko at inayos ang damit ko at pagkatapos ng lahat ng kaekekan na yan ay binuksan ko na rin ang gate.

"Hello"sabi ko in a pabebe tone na yun naman yung ikinagulat naming dalawa kaya napatakip ako sa bibig ko.

Tumawa muna siya ng mahina bago siya nagsalita"Hello sweet,looking cute."sabi niya sabay kinindatan niya ako,ako naman agad umiwas kunwari hindi gusto.

"Thank you."nahihiya kong sabi.

"Here's your breakfast!specially delivered by me!"sabay pinakita niya yung pinamili niya.

"Ay!salamat,nag-abala ka pa!"sabi ko sabay kinuha ko yung iba niyang pinamili na hawak-hawak niya para naman hindi na siya mahirapan.

"Ahmm...do you mind if I come in?"nahihiya niyang sabi,

"Oh!yah!yes sure!sorry I forgot to ask you that!"natatawa kong sabi.

Bakit kaya kapag inlove tayo tas makita natin yung taong mahal natin biglang mabablanko yung utak natin yung tipong parang mawawala ka sa sarili mo,biglang hindi mo alam gagawin mo,kaloka!palagi na lang akong ganito.

Pagkatapos nun ay sabay na kaming pumasok dalawa sa bahay.

"Good morning po Mrs.Beau"sabi niya kay Mommy nung nakita niyang naglilinis.

"Hello!"sabi ni mommy sabay binitawan niya muna yung hawak niyang walis sabay biglang sumungit yung mukha"Diba sabi ko sayo Nay Lana na itawag mo sakin!"kunwaring galit na sabi ni Mommy.

"Ahmm,Oh!Yah!I forgot!"sabay tumawa siya."Again,goodmorning Nay Lana!"sabi niya with a smile.

"Good morning din sayo Ihjo."

~~~~~~~~~~~~

Authors Note: Guys hope you all like my story!salamat sa support kung hanggang dito binabasa mo parin!THANK YOU SO MUCH!

Ps: If you like my story please dont forget to like and leave your thought in the comment section below!love lots!thank you again!MWUAHH! ;*