The Wolf

H7 Wat zijn we weer grappig''

{Bella} 

Bella'': Uh, Ja? komt er vragend uit.

Julia": Bella Tondur! Hoe was het? lacht ze. Mijn wangen worden rood. Gelukkig ziet ze het niet. 

Bella'': Aan de ene kant was het zo walgelijk omdat ik niet het eerste meisje was waar mee hij kuste op het feestje en aan de andere kant was het geweldig Zucht ik.

Julia'': Ja ik snap het, Als Julia wat wil zeggen hoor ik allemaal gerommel

Julia'': Oh ik moet gaan zie je morgen hoor! 

Bella'': Jaa doeii

Ze hangt op

Dan komt mijn moeder binnen met boodschappen. "Hey Bel ik heb na mijn werk al wat boodschappen gedaan zou je me kunnen helpen ?'' Hoor ik mijn moeder roepen. ''Jaa!'' schreeuw ik naar beneden. Ik loop naar beneden en neem de boodschappentas over.

Ik begin met alles in de juiste kastjes te zetten en mijn moeder begint met koken. Ik zet ook wat borden op tafel.

Hoelaat komt pap thuis?'' vraag ik. ''Om 6 uur'''ik knik en ik loop naar boven.

Ik zie een paar berichten van Julia. Ik open ze. Heel veel ''Sorry''.  De bel galmt door het huis. ''Doe jij even open!'' roept mijn moeder. Ik zucht en loop naar beneden.

Ik open de deur. Als ik hem zie staan wil ik de deur weer dicht doen. Hij zet zijn voet ertussen. ''Nee nee, wij hebben een project te doen"grijnst hij.

''En ik moet nog een marathon van min netflix serie kijken Dagg'' Ik wil de deur wil dicht gooien. Als ik mijn moeder hoor.

''Bella wie is dat aan de deur?'' Vraagt mijn moeder terwijl ze naast me komt staan.

''Hoi Mvr Tondur, ik woon tegen over jullie, ik zit ook bij Bella in de klas we moeten een project doen'' glimalcht hij beleeft. Whauw Jack beleeft

" Kom je anders mee eten Jack?" Ik kijk met een blik naar Jack als hij maar nee zegt. "Als het kan graag'' glimlacht hij." Kom binnen Jack" glimalcht ze. Ze doet haar schort weer goed en loopt weg. Jack loopt al naar binnen en hangt zijn jas op

''Wij zijn boven'' Schreeuw ik gerirriteerd niet wachtend op antwoord loop ik al naar boven Jack volgt me al snel.

 " Waarom zei je geen Nee '' zucht ik. "omdat je moeder zo blij keek" zegt hij op een duhh toon. Ik ga met een zucht zitten. "Zullen we dan maar vast beginnen met ons project" Hij knikt.

~~~~
Als we al even bezig zijn met het project roept mijn moeder dat we gaan eten. " Doe alsjeblieft normaal" vraag ik smekend. Hij lacht " tuurlijk als he toekomstige vriendje moet ik een goeie indruk op je ouders hebben he" zegt hij met een knipoog en natuurlijk die grijns. ik rol mijn ogen en duw hem wat naar voren " loop nou maar"

 als we beneden aankomen zie ik mijn vader en broer al zitten mijn moeder komt er ook bij zitten. Ik ga zitten en Jack komt naast me zitten we beginnen ook rustig te eten.  

  "Zo Jack wat voor opleiding doe je?" vraagt mijn vader ongemakkelijk. 

"Nou ik doe iets met Media Fotografie " mijn vader knikt goed als teken dat hij het wel leuk vind opgelucht haal ik adem en neem een slok drinken. "Zo hoelang hebben jullie al"? Vraagt mijn moeder blij. Ik ben dan ook te stikken in mijn drinken. Jack kijkt me grijnzend aan en klopt zachtjes op mijn rug. Ik geef een knikje van dankje.

Nou we hebben niks" en ik gebaar met mijn hand naar ons. Maar daar blijft het niet bij mijn broer die begint hard te lachen alsof het een grap is''wat zijn we weer grappig" gelukkig is het daarna weer rustig en begin ik over een ander onderwerp.  Als we allemaal ons eten op hebben staan we op.

" Familie Tondur bedankt en nog een fijne avond" zo hij is zijn manieren niet vergeten na jack iedereen een hand heeft gegeven trek ik hem snel de gang in. Ik zucht opgelucht het is voorbij. "ging goed he" zegt Jack met een grijns 

" Nou wat je goed noemt'' hij pakt zijn jas na hij zijn schoenen heeft aangetrokken. Als hij hij nog buiten de deur staat krabt hij ongemakkelijk achter zijn hoofd. " Nou dan ga ik maar weer he" zegt hij wijzend naar achter. " Ja ja Doei " Als hij wilt weglopen pak ik snel zijn pols en hij draait zich om met een verbaasd gezicht ik trek hem snek in een knuffel hij knuffelt me ook stevig terug

" het was gezellig vandaag " fluister ik in zijn oor hij fluistert terug " vond ik ook" en ik laat hem los. ''Doei'' ik zwaai en zie hem naar de overkant lopen. Zeg ik met een toch een kleine glimlach.