De deurbel. Ik probeer nog vlug mijn laatste tranen weg te vegen met de buitenkant van mijn hand. De vloer is koud als ik naar de deur ren. Het is mijn moeder die ons komt halen. Mijn ouders zijn al drie jaar gescheiden. Mijn broer was toen zes en ik veertien. Wij wonen bij mijn vader, omdat mijn moeder toch meestal weg is, dat was ook één van de redenen van de scheiding.
"Ik zal in de auto wachten, niet langer dan tien minuten." Ze glimlacht en verdwijnt in haar auto.
Ik haast me naar boven nadat ik naar Amelia riep dat ze zich moet klaarmaken. De paarse hakken passen perfect bij het kleedje. Ik maak mijn haar los en ga er snel met een borstel door. Ik moet nooit veel doen aan mijn haar, de krullen zitten altijd goed. Ik kijk nog voor de laatste keer in mijn grote spiegel voordat ik van naar beneden ga. Amelia staat al klaar bij de voordeur.
"Maxim, we zijn weg. Papa zal er over tien minuten zijn." Ik geef hem een kus zijn voorhoofd. Ik neem mijn jas wanneer ik langs de kapstok wandel en we zijn weg.
"Ik ben zenuwachtig, ik heb echt geen idee hoe jij je nu moet voelen als ik me zo voel. " Amelia wrijft haar handen over haar kleedje. We zijn vertrokken. Ik tik het adres in mijn moeders gps en er staat dat we over 1u en 37min ter plaatse zullen zijn.
"Dus je eerst concert, Alex... " mijn moeder kijkt mij aan door de spiegel. Ik mis haar.
"Ja, dit is geweldig! En de tweede rij, het kan niet beter." ik spring op en neer op mijn stoel. Ik denk niet echt dat ik al die tijd ook maar een minuut stil zal kunnen zitten.
"Alex, er was een wedstrijd voor vip-tickets en ik heb meegedaan voor jou. Ik en nog iemand hebben het juiste antwoord gegeven en de uitslag zullen ze over een uur op de radio melde." VIP-TICKETS, ik zal ze kunnen aanraken! Ik ga eerst Louis een knuffel geven, nee Zayn...
"Aaaaah mama!!! Dankje, dankje!!!" ik geef haar een knuffel, wat heel moeilijk is met een zetel ertussen. Zij krijgt dus de eerste knuffel.
"Misschien ga je het ook niet winnen, Alexandra." ik draai me om naar Amelia.
"Tuurlijk gaan we winnen!"
De rest van de rit las ik op twitter tweets van anderen die ook naar het concert gaan. Mijn moeder en Amelie praten over hoe je op een juiste manier een kip moet braden of zoiets. De bomen flitsen een voor een voorbij. Ik kom maar steeds dichter en dichter bij One Direction.
"We bellen nu naar de winnaars van de vip-tickets." mama heeft haar gsm aan mij. Ik hoor twee keer een piep in de radio. De gsm gaat niet over. Ik kijk naar het rood voorwerp in mijn hand.
"Hallo!" Wij zijn niet gewonnen. Het meisje aan de andere kant van de telefoon in de radio ben ik niet. Tranen stromen over mijn wangen. Ik was er zo dichtbij, zo... Amelia geeft me een knuffel.
"Dat betekent niet dat je ze niet zal kunnen ontmoeten. Als ze jou ontmoeten, zullen ze willen dat jij dit gewonnen had." Ik glimlach flauwtjes en leg mij hoofd tegen het raam. Ze heeft gelijk. Ik kijk of iemand iets heeft getweet.
Look who's here!
Niall Horan @NiallOfficial
Er is een foto bij. Op de foto staat Eline, Nialls vriendin. Ik weet niet waarom, maar niemand haat haar. Dat maakt Niall nog blijer en hij post ook meer omdat iedereen er positief over denkt. Ikzelf vind ze een super mooi koppel. De haat naar Sophia en Eleanor is ook veel verminderd. De jongens tweeten nu veel meer.
We stoppen. Ik begin rond te kijken. Er zijn overal auto's, maar we zijn er nog niet. Het is een stoplicht
-------------------------------------------------------
Mijn derde deel al!
Niall en Eline. Welke naam geven we aan de koppel?
Namen voor directioners tijdens het concert???
xx Youlia xx
