Agonizing reality

Doce

DOCE - I don't think you'd be thankful

All in all walang kwenta ang araw na to. Hindi worth it ang pagpasok. Pangungulit lang ng mga kupal ang natamo ko. Dapat di nalang pala ako pumasok. Absent kasi si Caleb. Tinanong ko sina Nate kung bakit wala naman akong nakuhang matinong sagot.

"Nambababae.."

"Nagpapakafuck boy.."

"Nanlilimos.."

Naisipan kong maglakad nalang pauwi kasi wala lang... Ang ganda kasi ng panahon ngayon. Hindi mainit di din umuulan tapos medyo malamig.

Nang nakalabas na ako sa may gate ay may ilang barkadahan ng mga babe ang nakaharang sa pavement. Hindi ko alam kung anong pinagkakaguluhan nila.

"Excuse me.." Sabi ko sa isang babae. Mukhang hindi nya iyon na rinig dahil di manlang sya tumabi. Tumikhim ako.

"Excuse me.." Ulit ko pero wala pa din talaga. Nagbuntong hininga ako at bumaba sa pavement kaya nandito ngayon ako sa may kalsada.

Hay nako talaga kung nasa mood ako baka napagsasabunutan ko na tong mga babaeng to eh. Dito pa naglilikot likot kaso wala ako sa mood kay--

Nakarinig ako ng malakas na busina sa likuran ko kaya ako ay napalingon. Nakita ko ang isang kotse na mabilis na papalapit sa akin. Hindi aki makagalaw sa kinatatayuan ko at ang tangging nagawa ko nalang ay pumikit.

Habang hinihintay ko ito na mahagip ako ay may humigit sa braso ko at napatama ako sa medyo matigas na bagay... or tao? oo, tao. Infairness,ang bango ha. Inamoy ko ulit sya kasi ang bango talaga ng cologne. Ano kaya to? CK? Armani?? Hindi naman Gucci kasi yun yung laging naamoy ko kay Caleb eh kaya alam ko na.

"You done sniffing me?" Minulat ko ang mata ko at nakita ang isang lalaki na nakapantay sa akin at nakahawak sa balikat ko.

Teka, Pamilyar to....

"Joaquin?.." Oo nga! Sya nga! Remember him? Back at Kesia's party? Sya yung nakausap ko at ayon kay Mang Tomas ay naghatid sakin pauwi.

"Azelea! What were you thinking? Bat ka nasa gitna kalsada? Are you trying to kill yourself or something?" Assuming or feelingera pero I'm sure it was worry and concern I just saw on his face pero agad yong nawala at napalitan ng inis or somwthing.

Hindi ako makatingin sa mata nya dahil ewan ko.

Tinanggal ko ang pagkakahawak nya sa akin.

"Hell no! Paano dahil kasi nitong mga to eh" tinuro ko yung mga babaeng kung kanina ay nagkakagulo ay nakatibgin na lahat sakin or should I say saamin. "Kanina pa akong nagsasabi ng 'Excuse' ayaw tumabi."

Siniko ko sya nh konti."Nux ha, artistahin."

"Ughh. Nakakairita na nga eh kanina pang humahara. Di ko tuloy makita pinsan ko." Huh? May pinsan sya na dyan napasok? Ano kayang pangalan?

"Look, I'm really not in the mood today so I apologize I couldn't help you but thank you nga pala sa paghahatid mo sakin last time. Gosh, I was wasted. Di ko na tanda ang mga nangyari." Ngumiti ako sa kanya. Gosh, ngayon ako tinatamaan ng hiya kasi wasted ata ako non. Baka hagardo verzosa ang fez. Kalurkey!

Parang nagaalinlangan sya sa isasagot nya sa akin. Medyo itinabi nya ako bago lumapit.

"You're welcome but... I don't think you'd be thankful pad nalaman mi kung anong nangayare bago kita iuwe." Nanlaki ang mata ko. Oh gosh!! Pero, normal naman ang feeling ko pagkadating ko sa bahaya ah. I mean,if something like that happened, mararamdaman ko yun tsaka sabi ni Mang Tomas, ayos naman daw ako dumating.