Een Bekend Gezicht (Langzame Updates)

2: Tante Margots grote vergissing #1

"Hier, voordat we verder gaan," Hermelien gaf nog een foto, maar deze keer aan James. "Dit zijn ik, Harry en Ron, en achter mij Marcel, in ons derde jaar. Je kan zien dat de jongens zich niet zo aan de kledingvoorschrift houden, maar ja," lachte Hermelien. "Ik mis die kleine koppies."
James grijnsde en liet de foto aan Sirius zien. "Net ik," hij wees naar Harry en daarna naar Ron. "Sirius en Hermelien is Remus."
"En dan heb je Peter." zei Sirius die lachend naar Marcel wees.
Hermelien slikte nerveus maar zei niks. "Zullen we verder gaan?"
James pakte het boek over van Lily en begon met lezen.

Toen Harry de volgende ochtend naar beneden kwam, zaten de drie Duffelingen al aan het ontbijt. Ze keken naar een splinternieuwe tv, een welkomstcadeautje voor Dirk, die luidkeels had geklaagd over de lange afstanden die hij moest afleggen tussen de koelkast en de tv en de woonkamer.

Hij pakte een stuk toast en keek ook naar de nieuwslezer, die een bericht voorlas over een ontsnapte gevangene.
"..benadrukken dat Zwarts gewapend en levensgevaarlijk is. Er is een speciaal telefoonnummer ingesteld en indien Zwarts gesignaleerd wordt, moet dat zo snel mogelijk worden gemeld."

"Zwarts?" vroeg Lily. Iedereen keek om naar Sirius en hij haalde zijn schouders op.
"Ik zou het niet gek vinden als er iemand van de 'Zwarts' familie iets gedaan heeft. Nu ik over nadenk, ben ik de enige die nog niets slechts gedaan heeft in mijn familie."
"En dat houden we zo, Sirius." zei Lily streng.

Oom Herman dronk zijn thee op, keek op zijn horloge en zei: Laat ik maar gaan, Petunia. Margots trein arriveert om tien uur."
Harry, die in gedachten boven was geweest, bij de onderhoudskit voor zijn bezem, werd met een onaangename schok uit zijn dagdroom gewekt.
"Tante Margot?" flapte hij eruit. "Ze - ze komt toch niet logeren hè?"

Tante Margot was de zus van oom Herman. Ze was geen bloedverwante van Harry, maar desondanks had hij haar altijd 'tante' moeten noemen. Op Dirks vijfde verjaardag had Margot Harry met haar wandelstok op zijn schenen geslagen, zodat hij niet van Dirk zou winnen met de stoelendans.

"Wie doet er nou zoiets!" riep Lily. "Waarom zou je zoiets doen bij een vierjarig jochie! Mijn arme Harry."

Een paar jaar later, met Kerstmis, had ze Dirk een radiografisch bestuurde straaljager gegeven en Harry een doos hondenbrokjes.

"Genoeg! Zij staat op het moment bovenaan aan mijn lijstje!" zei James.

"Margot blijft een week," snauwde oom Herman. "En nu we het er toch over hebben, ik wil graag een paar dingetjes duidelijk maken voor ik haar op ga halen. Ten eerste wil ik dat je netjes en beleefd doet tegen Margo,"
"Ja, oké," zei Harry verbitterd. 'Als ze ook netjes en beleefd tegen mij doet."
"Ten tweede," vervolgde Herman. "weet Margot niets van je afwijking en daarom wil ik geen - rare streken als ze er is. Je gedraagt je, hoor je?"
"Als zij zich ook gedraagt," zei Harry met opeengeklemde kaken.
"En ten derde, hebben we tegen Margot gezegd dat je op St. Walpurga's Gesloten Inrichting voor Onverbeterlijke Jonge Criminelen zit."

"Wat!?" riepen Lily en Hermelien tegelijk.
"Wat een onzin!" ging Hermelien verder. "Dat had hij ons nooit verteld! Ik zweer het Harry, ik krijg alles uit je de volgende keer dat ik op bezoek kom." mompelde ze. Lily glimlachte.

Harry kreeg plotseling een idee. Hij gooide zijn toast neer, stond vlug op en volgde oom Herman naar de voordeur.
"Als je maar niet denkt dat jij mee mag." gromde oom Herman, toen hij zich omdraaide een Harry zag.
"Alsof ik daar zin in heb," zei Harry koeltjes.

"Goed zo, Harry! Terug slaan!" zei Sirius.

"De derdejaars op Zwein.. op mijn school.. mogen af en toe naar een dorpje in de buurt,"
"Nou en?" snauwde oom Herman.
"U moet het toestemmingsformulier ondertekenen," zei Harry.
"En waarom zou ik?" sneerde oom Herman.
"Nou," zei Harry, die zijn woorden zorgvuldig woog, "het wordt lastig om tegen tante Margot vol te houden dat ik op St. Huppedepups -"
"St. Walpurga's!" bulderde oom Herman, maar Harry hoorde tot zijn genoegen iets van paniek in zijn stem doorklinken.

"Chanteren? Harry!" zei Remus met een trotse grijns. "Goed zo!"
"Remus!" zei Lily geschrokken. "Dat mag je niet aanmoedigen!"
Remus zuchtte, maar glimlachte. "Het is niet alsof hij me hoort, Lily. En waarom mag dat niet? Het is toch tegen dat varken van een oom van hem?"

"Ja, precies. Dat is een hele mondvol om te onthouden. Het moet tenslotte overtuigend klinken, nietwaar? Stel dat ik er per ongeluk iets anders uitflap? Maar als u dat formulier tekent," ging Harry vlug verder, "dan zweer ik dat ik me zal herinneren waar ik zogenaamd op school zit en dat ik me zal gedragen als een brave Dreu.. alsof ik normaal ben.
"Nou goed dan!" beet hij Harry uiteindelijk toe. "Ik hou je heel goed in de gaten terwijl Margot hier logeert. Als je je netjes gedraagt en je aan het verhaal houdt, teken ik dat stomme formulier!"

Harry had echter niet veel tijd om te piekeren. Al een paar tellen later, leek het wel, krijste tante Petunia onder aan de trap dat Harry aar beneden moest komen om klaar te staan als hun gast arriveerde.
"En doe iets aan je haar!" snauwde tante Petunia.

James lachte. "Wer-rekt niet.." Lily moest ook lachen en haalde haar hand door zijn haar en speelde met de einde van de plukjes.

Harry wist dat het zinloos was om zijn haar te kammen. Tante Margot deed niets liever dan op hem vitten, dus hoe onverzorgder hij eruitzag, hoe gelukkiger ze zou zijn.
Maar al te gauw knerpte buiten het grind onder de banden van oom Hermans auto, gevolgd door het gebonk van de porteieren en voetstappen op het tuinpad.
"Doe open!" siste tante Petunia tegen Harry.
Met een hol en uiterst somber gevoel in zijn maag deed Harry de deur open.

------------------------EBG--------------------------

Harry Potter is niet van mij! Hermelien is niet van mij! James en Lily zijn niet van mij! Sirius, Remus, Ron, oom Herman, tante Petunia, Dirk, tante Margot en zelfs Grompie (Margots hond) is niet van mij!!!!

xx C