Een Bekend Gezicht (Langzame Updates)

13: De vlucht van de Dikke Dame #2

Hier is deel 2!! Hopelijk is het leuk!!

-------------------------------------------------------------EBG---------------------------------------------------

"Binnen," zei Lupos. De deur ging open en Sneep kwam binnen. Hij had een dampende beker in zijn hand en bleef staan oen hij Harry zag. Zijn zwarte ogen versmalden zich.
"Ah, Severus," zei Lupos glimlachend. "Dank je. Zou je het op m'n bureau willen zetten?"
Sneep zette de rokende beker neer en zijn blik dwaalde van Harry naar Lupos en weer terug.
"Ik heb een hele ketel gemaakt," vervolgde Sneep. "Voor het geval je meer nodig mocht hebben."
"Misschien is het verstandig om morgen nog een bekertje te nemen. Bedankt, Severus."
"Geen dank," zei Sneep, maar de blik in zijn ogen stond Harry niet aan. Met een strak gelaat schuifelde hij achterwaarts de kamer uit. Harry keek nieuwsgierig  naar de beker en professor Lupos glimlachte.
"Professor Sneep is zo vriendelijk geweest om een drank voor me te brouwen," zei hij. "Ik was nooit een kei in toverdranken en deze is juist uitzonderlijk ingewikkeld."
"Waarom-" begon Harry.

"Hoe ga je dat voor iedereen verbergen, Maanling?" vroeg James. Iedereen keek naar Remus. Hij haalde zijn schouders op.
"Met een toverdrankje van Sneep, blijkbaar.."

"Ik wou dat we een Boterbiertje hadden kunnen meenemen. Daar krijg je het pas echt warm van-"
"En jij?" vroeg Hermelien bezorgd. "Heb je nog wat aan je huiswerk kunnen doen?"
"Nee," zei Harry. "Ik heb thee gedronken bij Lupos. En toen kwam Sneep binnen.."
Harry vertelde over de beker met toverdrank. Rons mond viel open.
"Heeft Lupos het opgedronken?" bracht hij moeizaam uit. "Is hij helemaal gek geworden?"
Hermelien keek op haar horloge.
"We kunnen beter naar beneden gaan. Het feestmaal begint over vijf minuten.."

Harry, Ron en Hermelien volgden de rest van de Griffoendors naar hun toren, maar toen ze in de gang kwamen die uitkwam bij het portret van de Dikke Dame, stond die tjokvol leerlingen.
"Waarom gaat niemand naar binnen?" vroeg Ron nieuwsgierig.
Harry tuurde over de hoofden heen. Het portretgat scheen gesloten te zijn.
"Laat me erdoor," zei de stem van Percy, die zich gewichtig door de menigte wrong. "Wat is dat voor opstopping? Jullie zijn toch niet allemaal het wachtwoord vergeten - opzij, ik ben Hoofdmonitor -"
Plotseling viel er een stilte die vooraan begon, zodat en kille golf zich door de gang leek te verspreiden. Percy zei op scherpe toon: "Haal professor Perkamentus. Vlug!"

"Wat is er allemaal aan de hand, daar? Waarom kunnen ze niet naar binnen?" vroeg Lily. "Dit vind ik niet leuk, het klinkt serieus," Sirius trok zijn mond open, maar Lily stopte hem voordat hij iets kon zeggen. "Waag. Het. Niet." zei ze op een dreigende toon.

De Dikke Dame was uit haar portret verdwenen, dat zo was toegetakeld dat her en der repen linnen op de grond lagen.
"We moeten haar vinden," zei Perkamentus. "Professor Anderling, zoudt u meneer Vilder willen halen en zeggen dat hij elk schilderij in het kasteel moet afzoeken naar de Dikke Dame?"

"De Dikke Dame is weg? Hoe kan dat?" vroeg Lily bang. "Ze - ze is een figuur uit een van de schilderijen! Die kunnen alleen naar andere portretten reizen, niet zelf weg!"
James trok haar naar zich toe. "Het komt vast wel goed, Lily."

"Dat zal niet meevallen!" zei een kakelede stem.
Foppe de klopgeest dobberde op en neer boven de menigte en genoot zichtbaar, zoals altijd als er sprake was van schade of vervelende gebeurtenissen.
"Hoe bedoel je, Foppe?" zei Perkamentus rustig en Foppes grijns werd minder. Tegen Perkamentus durfde hij niet brutaal te zijn.
"Ze schaamt zich dood, Uwe Schoolhoofdheid. Ze wil niet dat iemand haar ziet, zo vreselijk is ze toegetakeld. Ik zag haar tussen de bomen door rennen op dat landschap op de vierde verdieping."
"Zei ze wie het gedaan had?" vroeg Perkamentus kalm.
"Welzeker, geachte Hoofdprof," zei Foppe. "Hij ging vreselijk tekeer toen ze hem niet binnen wilde laten, ziet u." Foppe ging op zijn kop staan en grijnsde tussen zijn benen door naar Perkamentus. "Een slechtgehumeurd heerschap, die Sirius Zwarts."

Iedereen viel stil. Hermelien keek voorzichtig rond de kamer en Ginny kroop verder in de bank. James, Remus, Sirius en Lily wisten niet echt wat ze hier mee aan moesten. "Dus.. je was bij Harry?"
"Ik denk het?" zei Sirius voorzichtig. "James, je weet dat.." Sirius gaf het al op voordat hij zijn zin had afgemaakt. "Kunnen we verder? Ik wil het einde zo snel mogelijk weten."

-----------------------------------------------------EBG---------------------------------------------------

Een beetje korter dan normaal, maar dat was deel 2!!