3Nişan2Bebek #Wattsy2016 -BİTTİ-

9. bölüm

Eve gittiğimizde hemen masaya doğru yöneldim. Masanın üzerindeki kumandayı alıp koltuğa oturdum.
Ozan'da gelip yanıma oturdu.
Kumandayı elimden bıraktım ve ona baktım.
"Bayılmış olabilirim. Ama yaptıklarını unutmadım. Çok haklıymıssın , sen benim çocuğumun babası olamassın."
Yeşil gözlerini benim gözlerimden kaçırıp aşağıya baktı. Tekrar yüzüme baktığında ise yüzünde bir parça kırgınlık gördüm. Acımadım. Nefret ediyordum hâlâ. Sinirliydim.
"Sena, ben, az kalsın seni canından koparıyordum. Seni ve , bebeğini."
Bebeğinimi? Bu adam neden hiç birşey anlamıyor.
"Bebeğimizi. Türkçem kıttırda biraz."
Dedi ve lafını düzeltti.
"Bu laflarla beni kandıramazsın. Ya sen benim yanımda başka kadına sarıldın. Arkadaşıma sarıldın. Sarılıyosunda git başka bir yer-" derken sözümü kesti.
"Kardeşim. O kadın, benim kardeşim."
Ne ? Kardeşimi? Nasıl ?
Ve ben Aylaya bağırdım. Diye düşünürken;
"Ve sen onu kıskandın."
"Hiçte bile. Senimi kıskanıcam ben be. Senin gibi bir kalası hemde. Ben bebeğim üzülür diye şey ettim."
Bana bir piç gülüşü attı.
Gözlerimi ondan kaçırıp gizlemeye çalıştım.
"Sena."
"Hı."
"Saçlarınla oynuyorsun."
Ne? Elime baktım . Bunun anlamını oda biliyordu.
"Yalancı.yalan attın. Kıskanıyordun."
Ona baktım.
"Hadi ordan, şov patatesi."