3Nişan2Bebek #Wattsy2016 -BİTTİ-

17.bölüm

Kendime geldikten sonra salona indim.
Ozan yine oturmuş herzamanki gibi fifa17 oynuyordu.
Gittim yanına oturdum.
"Ozan ben yapamıyorum. Sen çok öküzsün."
"Anlamadım." Yüzümü yüzüne yaklaştırarak "Duvarsın duvar.Ben söyledikçe yankı yapıyorsun 4 duvarın arasında.Bazen böyle seni açık havaya sevk edesim geliyor. Ses yankı yapmasın direk kulağına etki etsin diye ."
Yine aynı şey .Çıt yok.
Mağadem öyle,oyun oynarız bizde.Dimi bebeğim. Dedim içimden kendimce. Önce bahçeye çıktım ve rıfkıyı aradım. Onu buraya çağırdim . Yarım saat kadar sonra rıfkı geldi.Ona ozan'ın arabasının aküsünü söktürdüm . Sonra anlaştığımız gibi parasını verdim.
Daha sonra mutfaga doğru ilerledim.
Mutfaktan bir bardağa ılık bir su doldurdum sonra karnımın biraz altına döktüm.
Ahh, zeki ben...
İçeri geçtim. Eski yerime fark ettirmeden oturdum.
"Ahh, suyum geldi.Ozaan.suyum geldi."
Bana hayretler içerisinde baktı ve hemen ayağa kalkıp salonun köşesindeki bebek çantasını aldı.
"İyimisin? Aşkım iyimisin?"
Çok iyi gidiyordum. Afferin bana. Oyunculukta bir numaraydım.
"Hayır iyi değilim."
Dedim ve sahte ama gerçekçi bir çığlık attım.
Benim elimi tuttu. Ah salak adam. Ya gerçekten olsaydı. Hastaneyede götürmüyor.
"Doğumu sen mi yapacaksın.Kusura bakma erkek doktor istemiyorum."
"Kızım doğurucaksın. Bide dalga geçiyor."
"İste bende onu diyorum. Burda mı doğurayım?"
"Ta-tamam." Dedi ve ağır beni kaldırdı koşarak arabaya bindirdi. Sonra kendisi şöför koltuğuna bindi. Bende abartılı bir şekilde sızlandım.
Sonra arabayı çalıştırmaya çalıştı ama yapamadı.
"Hadii, ilerlesene!"
"Gi-gitmiyor."
Sonra oturduğum yerden kapıyı açıp kalktım.
"Neyse artık. Daha sonra gideriz. Zaten daha 15 gün var."
Dedim. Bana şaşkın şaşkın bakıyordu.
Haklı tabii. Bu kafayla giderse, kalas işte ne olacak.