38.Bölüm(Finale son 2 bölüm!)

809 43 1
                                    

"Bade benden değil!"
Kulağımda bir kaç sefer yankılanmaya başladı.
Suratına bir bakış attım.
"Ciddi davranmayı kesin de kameralar nerede söyleyin de el sallayayım."
Ozan gözlerini devirdikten sonra nefes soludu.
"Senaa!"
"Haha,güldük eğlendik değil mi? Kızımız nasıl?"
Anlamsızca bir kez daha baktı .
Nasıl olurdu böyle bir şey?Ben ilk defa birisiyle birlikte olmuştum.Böyle bir şeyin olması imkansızdı.
Gözlerimden yaş bule akmıyordu.
İnanmıyordum çünkü.
Bir anda odadan dışarı çıktı.
Peşinden koşarak yetişmeye çalıştım.
"Ozan,Ozan beklesene!"
Dinlemiyordu.
Koşmaya devam etti.Yetişmek için daha hızlı koşmaya çalıştım.Dayanamadım ve en son yere kapaklandım.Elimle yere bastırarak destek almaya çalıştım,ama gücüm kalmamıştı.
İki duvar üstüme geliyordu sanki...
Kızımın yanına dönmek istiyordum,kızımızın.
30 dakika sonra;
"Yengee!" Ayla'nın sesiydi bu!
Beni böyle görmesini istemiyordum.
Hızla gözümdeki yaşları sildim.
Karşıma geçti.
"Yengee,ağladınmı sen!Merak etme Bade kurtuldu.Hem sen neden yerde oturuyorsun? Kalk çabuk hasta olacaksın!"
Kalkmam için bana uzattığı eli tuttum ve yarım saatten berikapaklanıp kaldığım yerden kalktım.
Koşarak kızımın ameliyathanesinin önüne geçtim.
"Yenge,Bade odada"Dedi ve elimden tutup çekiştirmeye başladı.
Bir odanın önüne koştu.Kulbunu tuttu ve gülümseyerek açtı.
Güçlü olmaya çalışarak odaya girdim. Bir beşik vardı. Ağlama sesleri geliyordu miniğimin.
Yanına gittim ve gülümsedim.
Kucağıma almam 'şimdilik' yasaktı.
"Ayla."
"Efendim Yengem?"
Aylsya döndüm be gözlerimi yere eğdim. Tedirgin bir şekilde;
"Sence Bade ağabeyine benziyormu?"
Sessiz bir kahkaha attı.
"Bu da sorumu yenge? Bade'ye bakınca ağabeyimi görüyorum.
Ama merak etme Tuna sana benziyor."
Ah,Tuna.Oğlumu panikten evde unutmuştum. Açmıdır tokmudur?
Panik içerisinde dudağımı ısırmaya başladım.
"Ayla,Tuna evde kaldı,İnşallah bir şey olmamıştır. Sen burda dur ben eve gidi-"
Derken sözümü kesti!
"Merak etme yenge,annemlere bıraktım ben onu."
İçim bir nebze rahatlamıştı.
"Ayla,sana çok önemli bir şey söyleyeceğim."
Dudağını büzdü ve bana baktı.
"Mühim bir şey mi?"
"Aslındaa,evet."
Yüzüme odaklanarak baktı. Ağzımdan ne çıkacağını bekliyor gibiydi.
Hayır hayır,böyle söyleyemem.
Kafamı aşagıya eğdim. İstemsizce ellerimi kıtlatmaya başladım.
"Bade ve Tuna,Ozan'dan değillermiş.
Gözleri hızlı hızlı büyürken bir anda gözleri çıkacak sandım.
"Na-nasıl değillermiş?Bu,bu nasıl olur?"
Ağlamaya başladım yine!
"Bilmiyorum.Gerçekten Ozan'dan. Evet inandıramam ama inanmanız gerek.Gerçekten Ozan'dan doğruyu söylüyorym. Yemin ederim.Lütfe-"
"Yenge,bana inandırmaya çalısma! İnanıyorum ben sana zaten!"
Zorla gülümsemeye çalıştım.Ayla bile bana inanıyorken Ozan bana inanmıyordu.Kafam iyice karışmıştı.
"Ayla,ya doktor doğru söylüyorsa.Adamın yalan söyleyecek hâli yok ya."
Elini omzuma koydu ve tebessüm etti.
"Babalık testi yaptırırız bizde! Ama bu hastanede değil!"
Ah işte,aplat kafam.Beyinmi kaldı bendede.Aylaya kocamann bir sarıldım. Kafam kapıya dönüktü ve doktoru gördüm.Gizli gizli bizi dinliyordu.Bu işte bir şey var!
Sarılmayı kestim.
"Şey Ayla."
"Efendim Yengem?"
"Bebeğimi alalımmı artık?Eve gidelim."
Gülümsedikten sonra önce bebeğime,sonrada bana baktı.
"Bende osterim yengecim ama yarın vereceklermiş."
Dudaklarımı birbirine bastırdım.
2 hafta sonra;
Ozan eve sadece eşyalararını almak için gelmişti.
Ve birdahada dönmedi.
Bugünde 'Babalık testi' sonuçlarını alacaktık.
Ozan'a bunu söyledik ama pek umrunda olduğu sayılmaz.
'Hatta karşısında ağlamıştım,göz yaşlarımıbile silmedi!'
Tuna ve Bade'yi öpüp gitti. Tek kelime çıkmadı ağzından.
Arıyacaktım.Evet evet herşeyi söyleyecektim. Yani olanı biteni!
Telefonu elime aldım ve Ozan'ı rehberden buldum,aradım.
5-6 saniye sonra kapatıldı.
Birdaha aradım,birdaha ve birdaha...
İnatçı!
Ama ben senden daha inatçıyım.
(15 cevapsız çagrı)
(16 cevapsız çagrı)
(17)
(18)
..... -Pes etmek yok-
(26)
pes etti.
27.arayışımda telefonu açtı.
"Ozan,herşeyi konuşacağız. Yok öyle evi terk etmeler falan!"
"Neyi konuşacağız Sena? Hangisini?
Hangi itten peydahladığınımı, yoksa acımadan beni kullandığınımı? Hangisini!"
Bağırıyordu. Bu sözleri canımı çok yakıyordu.
"İnanmıyorsun değilmi? İnanma,er yada geç her şey ortaya çıkacak. Ozan canım acıyor. Ben senden başka biriyle birlikte olmadım.Babalık testi yaptırdım 1 hafta önce, farklı hastanede.
Bugün sonuçları alacağım.Ozan,bak o doktorda birşeyler var. Bir dolaplar dönüyor!"
Telefonda Ozanın hızlı nefes alma seslerinden başka hiçbir ses yoktu. Ama ben o nefesi boynumda hissetmek istiyorum.
İşte o anda konuştu!
"Yalanın güzelmiş,ama kanmadım!"
(Dıt,dıt,dıt) kapattı!!!
Arjadaşlar ne zamandır bölüm yayınlamadığım için bu sefer uzun yazdım. Umarım beğenmişsinizdir. Eleştiriye her daim açığım.
Yorum ve Vote bırakmayı unutmayın. Sizleri seviyorum...

3Nişan2Bebek #Wattsy2016 -BİTTİ-Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin