Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sabah ilk iş Ece'yle beraber benim için otobüs bileti aldık . Artık özgürüm İstanbul'a gidicem yarın sabah erkenden otobüsüm kalkıyor ,ondan sonra ver elini masallar şehri İstanbul. Allahım çok mutluyum çok . Nolur herşey yolunda gitsin. -Azra ! -efendim -dalmışsın -İstanbul'u düşünüyorum çok heyecanlıyım gerginim de biraz -olacak o kadar kolay değil herşeyi geri de bırakıyorsun kelebek misali -yatalım mı? Yarın erkenden otogara gidicem biliyorsun eğer yetişemezsem masalım baslamadan bitecek -haklısın uyuyalım o zaman. ... Hayatım da ilk defa şehir dışına çıkıyorum kalbim yerinden çıkacak gibi gözlerimi kapatmak istemiyorum ama o kadar uykum var ki daha fazla dayanamadım İstanbul a gelmemize yakın uyandım dakikalar sonra artık İstanbul da yım .
Eee napıcam şimdi ben yanımda ki parama baktım beşyüz lira ufff iş bulmam lazım kalacak yer bulmam lazım . Allahım yardım et çok zor . Neyse Azra ümitsizliğe düşme hemen her şey zamanla yoluna girer yani umarım. En iyisi şimdilik bi pansiyon da kalmak otogarın dışında bekleyen bir taksiye bindim hemen . -abi beni Kalabileceğim bi pansiyona götürebilir misin -sen tek başına mısın kızım bu koca şehir de -Yok abi yok ben iki günlüğüne geldim kısmet olursa okumaya gelicem o yüzden ailem de gelicekti ama işleri vardı yoksa ben de biliyorum abi koca şehir yani burası -demek okumaya geleceksin , nerelisin sen bakalım -Adana -iyi aferin sana -Teşekkürler . Yalancı da olduk iyimi ,taksici amca beni fatih de bi yere bıraktı burda bulduğum ilk pansiyona girdim girişteki adam iyi birine benziyordu kimligimi istedi kimliğime bakınca -Kızım sen daha reşit değilsin burda tek başına mı kalacaksın? -Evet noldu ki -evden mi kaçtın sen ? Adamın dediğiyle beynimden vurulmuşa döndüm o kadar mı belli oluyordu . -ne evden kaçması amca ben Adana dan geliyorum burda bir okula kaydımı alıcam -tamam o zaman aileni ara annem yada babanla konuşayım seni burda misafir ederim -Şey ben aslında -Tamam tamam otur şuraya bi sen , ben geliyorum . Adam eline telefonu aldı içeri girdi hemen arkasından gittim kapının önünde kulak kabarttım -Alo yüz elli beş polis imdat mı? -Nee polis mi ?bu adam beni polise mi verecek .Eyvah napıcam şimdi ben en iyisi kaçmak polis beni ya Adana'ya amcamlara götürecek yada yetimhaneye .Hayır hayır ikisi de olmaz sırt çantamı elime aldığım gibi kaçmaya başladım pansiyon da ki adam benim peşimden bi süre koştu sonra galiba peşimi bıraktı nefes nefese bir caminin avlusuna attım kendimi galiba okunan ezan ikindi ezanıydı. Sessizce ezanı dinlemeye başladım galiba hayatım da ilk defa bir ses bu kadar güzel geliyordu. Sanki ses bir şefkatin sesiydi ezan bitince ben de daldığım bu düşüncelerden sıyrıldım kendime kalacak bir yer ayarlayalım caminin avlusundan çıkıp dolaşmaya başladım. Akşama kadar kaldırım mühendisliği yaptım . O kadar yoruldum ki artık napacağamı tamamen şaşırdım sabah avlusunda oturduğum camiye gitmeyi düşündüm hem yanlış hatırlamıyorsam bayan mescidi de vardı. Bu düşünceler içinde Camii kapısına kadar geldim bayan mescidine gelince kapı kolunu çevirip içeriye girdim. Açıkçası bu kadar kolay olacağını düşünmemiştim. Çantamı başımın altına alıp yastık niyetine kullandım.
