KELEBEĞİN DOĞUŞU

88 9 0
                                    

Sabah gözlerimi açınca bir yerden ses geldiğini duydum hemen ayağa kalktım ve çantamın içinde ki çakıyı elime aldım duyduğum bu ses bir ayak sesiydi ve gittikçe yaklaşıyordu. Elimde tuttuğum çakıyı iyice kavradım gelen amcam veya bizimkilerden biri olabilirdi . Kapı kolu aşağı inince benimde kalbim duracak sandım nefesimi tuttum ve içeri giren kişiye baktım.
Allahım inanmıyorum ben bunun için mi bu kadar gerildim.
Ohh rahatladım içeri giren ben yaşlarında başı örtülü bir kızdı. Ama bu sefer şaşırma sırası ondaydı .
-Sen kimsin?
- ben şey çok yoruldum da biraz dinlemek için geldim kötü bi niyetim yok yani
-Anladım ama kapıyı nasıl açtın ben hergün kapıyı akşam kilitlerim sabah erkenden açarım .
-yoo ben geldiğimde kapı kilitli falan değildi .
Daha biz konuşurken kırk yaşlarında bir kadın içeri girdi .
-Gülru kızım nerdesin sen iki saattir seni bekliyorum
-Şey anne ben içeri girdiğim zaman bu arkadaş içerideydi ben galiba kapıyı kilitlemeyi unutmuşum.
-Öyle mi? Hoşgeldin kızım adın ne senin?
-Azra efendim
-Hayırdır sabahın bu vaktinde bi şey mi istedin ?
Kadın haklı sabah sabah mescit de benim gibi bir kızın ne işi var acaba
-Şey ben yorulmuştum da biraz dinleneyim dedim
-emin misin?
Gülru hemen araya girdi
-Anne! Niye yalan söylesin ki
-Hayır kızım ben yalan söylüyor demedim sadece tek nedeni bu mu diye sordum
-Haklısınız efendim tek nedeni bu değil dünden beri insanlardan kaçmaktan yoruldum . Benim çok bi dini bilgim yok ama bildiğime göre camiler Allahın evidir isteyen herkes zarar vermeden kullanabilir. Değil mi?
-Ama bi çocuğun yeri ailesinin yanıdır
-Benim Annem babam yok amcamlar da kalıyordum ama onlar da iyi insanlar değiller hırsızlık yaparak geçiniyorlar! ! Bizide hırsızlık yapmak için zorluyor ,üstelik beni daha bu yaşımda kendi gibi biriyle evlendirmek istiyor !!! Söylesenize ne yapabilirdim kaçmaktan başka bi çarem yoktu anlıyor musunuz beni! !! Son sözlerimle göz yaşlarımı bırakmam bir oldu.

Gülru ve annesi benim halime çok üzülmüşlerdi bir süre kimse konuşmadı canım çok sıkılmıştı bu duruma sonumun ne olacağını bilmiyordum .
Sonunda sessizliği bozan Hacer teyze oldu
-Ben bir içeriye kadar gidip geliyorum.
Pansiyon daki adam gibi konuşmuştu buda beni ümitsizliğe düşürmek için yeterli bir sebepti
-Anne dur ben de seninle geleyim.
Onlar içeri gidince ben kaçmayı düşündüm önce . Sonra vazgeçtim beklemeliydim en azından şansımı denemek istedim.

-Anne napiysun?
-polisi arayacağım
-Anne!!! Lütfen yapma önce bi dinle beni sonra , ne istiyorsan onu yap
-Söyle bakalım neymiş sebebin
-Anne bu kız bize sığındı . Ailesi yok yanında kaldığı insanlar nasıl insanlar sen de duydun. Bence kötü biri değil kızcağız
-ne ara bu kadar tanıdın sen bu kızcağızı? -
-bi kerelik şansdan kimseye zarar gelmez anne
-tamam içeri gel bakalım o da seninle aynı fikirde mi

Gülru ve annesi içeri girince önce ne diyeceğimi bilemedim. Onları izledim sadece. Hacer teyze söze girdi
-Söyle bakalım o zaman peki şimdi nerede kalacaksın ne yapacaksın?
-Şey bilmiyorum
-burda bizimle birlikte kal. Diye atladı Gülru . . .

-Nasıl yani si sizlenle mi !bu burda!diye kekelemeye başladım çünkü böyle bir cevap beklemiyordum ..
İkisi birden Evet diyince benim şaşkınlığım ikiye katlandı daha ben ağzımı açmadan Gülru başladı
- bak biz hemen caminin dibindeki şu evde yaşıyoruz. Yani aslında abim var ve sizin aynı evde kalmanız doğru değil sana kursun içinde ki misafirhaneyi ayarlarız zaten günün çoğu burdayız. Annem kursun hocası olduğu için bi sorun da çıkmaz. . Ne dersin Hı?
-Benim kalacak yerim yok ama ya başınıza bela olursam ya beni bulurlarsa o zaman nolacak hem babanız ne diyecek bu işe onu da düşündünüz mü?
-Sen benim babamın ne diyeceğini merak etme o kesin aferin size benim eşime kızıma da ancak bu yakışırdı. Derdi heralde
-Anlamadım nasıl yani
-Benim babam daha biz çok küçükken Şırnak'ta askerlik yaparken şehit edilmiş ben de onu annemin abimin ağzından tanıyarak öğrendim
-Özür dilerim bilmiyordum
-nerden bileceksin zaten seninle tanışalı saat olmadı daha .
Son sözleri hafif de olsa gülümsemeye bıraktırmıştı acıyı.
-Sen de söylüyorsun tanışalı saat olmadı daha niye beni korumaya çalışıyorsun
-dedim ya babama layık bir evlat olmak için
-eğer gerçekten bir sorun olmayacaksa siz den daha güvenilir insanlar bulamayacağım için ben de kalmayı çok istiyorum
-gerçekten mi? Diye sevinçle sordu Gülru
-Evet. Dedim aynı sevinçle bende

Kuran kursunun misafhanesinde kaldım çoğunlukla Gülru gelip yanımda kalıyordu abisi Nihat abi de bazen sırf benim için evden çıkıyor . Tebliğ cemmatine katılıyor bazen İstanbul'da bazen başka şehirlerde islamı yaymak için onu doğru yaşamak için insanlara tebliğ ediyorlar

Zaman hızla akıp giderken çok şey değişti ben de artık eski Azra değilim artık çok şükür Allah'ı bilen ,dinini yaşayamaya çalışan bir insanım artık.

Hacer teyze beni hiç bir zaman gülru dan ayrı tutmadı hep beraberdik bi hata yaparsak ikimiz aynı şekilde öderdik cezasını .
Amcamlar da beni bir yıl kadar aramışlar, çok sık değil ama bazen kuzenim Ece'yle konuşuyorduk o söylemiyordu ama ben biliyordum bana yardım ettiğini biliyorlar büyük yüzden de ona baya eziyet ediyorlardı. Ama o da kurtuldu Ali askerden dönünce anlatmış herşeyi sevdiği onu bırakmamış almış onu da yanına kurtulmuşlar o bataklıktan. . .
Hacer teyze Medrese eğitimi almış gençliğin de benle Gülru ya da arapça üzerinden bir çok ders verdi başta arapça öğrendik sonra fıkıh siyer hadis Akâid hangi kitaba sıra geldiyse onu ders olarak işledik ilmim baya bi ilerlemişti artık ama yeterli değildi çünkü ilim beşikten mezara kadar bizimle birlikte yürüyecek sadık bir dosttur. . .

Bir yandan imam hatipe gidiyoruz bi yandan Hacer teyzenin yanında medrese eğitimi alıyorduk işte. . .

Artık okulun son yılı bundan sonra üniversite geliyor tabi ki de benim çok güzel hayallerim  var . Avukat olacağım insanların haklı davalarında onların en büyük yardımcıları olmak istiyorum. Hak davadan şaşmadan iyilik için adalet için savaşmak istiyorum.

Aşkın Büyüsü Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin