Chapter 3
Ayokong maBV. That’s what I thought of waking up today. Bakit? Ewan. Ayoko lang maBV. And I feel like in a good mood today. Haha. Ang labo ko ba? Minsan lang ako ganito kaya pagbigyan nyo na. :D
Pag pasok ko sa school, everyone was greeting me. Talk about fame. K. I hate it. But because I was in a good mood, nagsmile ako sa lahat ng naggigreet. Everything went well naman. Okay na sana talaga ang pagiging good mood ko today until mapadaan ako sa cafeteria and heard this two girls talking.
“Have you heard the news? Tutugtog daw ang Petal Society sa Welcome Night natin!”
“OMG! Totoo ba yan? Gosh! I wanna see Bien, yung vocalist nila!”
“Ako naman, crush ko dun yung si Daryl, yung bassist nila!” Can I say eeew? O____O That’s my kuya!
“Gwapo din kaya pati yung drummer nilang si Jarrel at yung dalawa nilang guitarist na sila Miro at Jai!”
“Oo nga eh. Lahat sila gwapo!”
“Grabe, excited na ako! Gusto ko silang makita! :"> ”
Nakakainis diba? Sa lahat ng tutugtog sa school namin, bakit sila pa? Major BV. Isa pa eh super yuck nung isang nagsabing crush niya si kuya. Pwede sumuka? Kahit love ko si kuya, super eew talaga. Hahaha. >:D
Dahil dun, nasira na agad ang mood ko at dali dali na akong pumunta sa room namin. 2nd day palang ng classes, naiinis na ako ng bongga sa school na to. Eh kung lumipat na kaya ako? Pero hindi pwede. Nahihiya na ako sa parents ko dahil sa mga naging problema ko sa dati kong school. At ayoko nang maulit pa yun. :(
Buti naman andun na si Rina sa seat nya pagkarating ko. Kailangan ko nang sabihin ang sama ng loob ko.
“Rina! Totoo bang tutugtog ang Petal Society sa Welcome Night natin? My God. 2nd day palang, gusto ko nang lumipat!” >:( Padabog kong sabi sa kanya. Nakakainis talaga.
“Well, yeah. Narinig ko nga. Sorry couz, wala na tayong magagawa.”
“Pwede bang hindi umattend?”
“Unfortunately, no. Compulsory siya eh.” HUWAAAAT? PWEDE MAGLASLAS? T_____T
“Huwaaaaaa~ No! This can’t be happening. Gusto ko nang lumipat ng school.” T_____T
“Kaya mong lumipat ng school?”
“… Hindi. :'( ”
“Yun naman pala eh. Tsaka ano ba couz, move on!” Lumapit siya sa akin and patted my shoulders. “Ano naman kung tutugtog sila sa school natin?”
“Ayoko silang tumugtog dito. Ayokong..”
“Ayaw mong ano?”
“Ayaw kong makita si..”
“Couz, tulad nga ng sabi ko, move on. Paulit ulit na lang tayo eh.”
“Pero kasi..”
“Wala nang pero pero. Okay? Kaya mo yan. Kaw pa.”
“Sige na nga..” Eto yung sinasabi nila na madaling sabihin ng ibang tao ang mga bagay bagay kasi hindi sa kanila nangyayari. Hay. Ewan. Pano ba mag move on? Kahit anong gawin kong paraan, di pa din ako makamove on. Masyado lang siguro talaga akong nasaktan sa mga nangyari dati at hindi pa handa ang puso. L
BINABASA MO ANG
Pretty Heartbroken
Fiksi RemajaHe broke my heart and I don't want it to happen again. So what's my rule number 1? Stay away from boys. Can somebody save me from being Pretty Heartbroken?
