His Unmarked Territory (Nederlandse vertaling)

6.2 - 'De Game'

Copyright © 2011 Lauren Tricksey

Stem, reageer en lees vooral verder...

Hoofdstuk Zes (Deel Twee)

'De Game'

Sky's POV

"Dus, wat denk je dat we aan moeten?" grijnsde June terwijl ze naar mijn kledingkast liep.

"Eeh, ik denk kleren, maar wolf gaan zou ons de moeite schelen om een leuke outfit te vinden," verzuchtte ik.

"Ja maar dat verpest alle lol," pruilde ze kinderachtig terwijl ze me letterlijk naar mijn kast trok.

"Ik weet het! We kunnen elkaar aankleden!" grijnsde ze opgewonden.

"Eeh wat?" vroeg ik totaal niet zeker van haar intenties.

"We zullen elkaars outfits kiezen, duh!" Ze rolde met haar ogen terwijl ze door mijn kleding begon te gaan. "Wat voor ding denk je dat dit is?" vroeg ze alsof ze verwachtte dat ik wist waar ze het over had. Dat wist ik niet.

"Um...Wat?" vroeg ik. Ze rolde haar ogen terwijl ze een korte bordeaux kleurige jurk uitkoos die ik voor het laatst naar mijn tante's bruiloft had gedragen afgelopen zomer.

"Ik bedoel, is het formeel," vroeg ze, met nadruk kijkend naar de jurk in haar hand, "of is het casual?" Alsof ik het weet!

"Ik heb geen beter idee dan jij, maar ik denk dat we het beter veilig kunnen spelen en voor casual kunnen gaan," zei ik schouderophalend.

- Een heel lang uur later -

"Ik. Ga. Deze kamer. Niet uit." zei ik eigenwijs terwijl ik naar mijn reflectie keek in de spiegel. Ik was gekleed in een korte, zwarte chiffon jurk. Hij kwam bij elkaar bij één schouder en waaierde net boven mijn knieën uit. Ze had mijn haar gekruld in losse pijpenkrullen, welke nu als een waterval over mijn rug vielen. Oh en niet te vergeten, de make-up die ze als een expert op mijn gezicht had gesmeerd. Ik zag er helemaal niet als mijzelf uit. Ik zag eruit als iemand totaal anders. Ik kon mezelf amper herkennen.

"Waarom niet! Je ziet er prachtig uit! Je blaast Wes omver," zei ze blij terwijl ze trots naar haar werk keek, voordat ze omdraaide om naar zichzelf te kijken. Ze was gekleed in de bordeaux rode jurk en had haar haar gestijld. Ze zag er zelf ook enorm goed uit als jij het mij vraagt, ze zag er totaal anders uit. Ze zou er zeker voor zorgen dat Brody omver geblazen zou worden.

"Dat is het punt!" zuchtte ik dramatisch. "Ik wil niet op die manier indruk maken op Wes. Ik weet dat hij me leuk vindt, en waarschijnlijk zelfs leuk leuk, en ik voel niet hetzelfde. Ik wil hem niet nog verder leiden dan ik vrees dat ik al gedaan heb," fronste ik nog steeds starend naar de angstaanjagend onbekende reflectie die naar me terug fronste.

''Kom op alleen deze keer!" zeurde ze als een klein kind.

"Oke prima, maar..."

"GEEN GEMAAR! Kom op nu, we gaan. Ze kunnen hier elke seconde zijn," grijnsde ze terwijl ze me uit mijn kamer trok, de trap af en onderweg bijna tegen oma op botste. 

"Oh sorry!" mompelde ik terwijl ik naar de vloer keek in een wanhopige poging om haar niet de make-up en de outfit te laten zien.

"Wow, liefje! Je ziet er... ander uit," mompelde ze. Ze draaide haar hoofd opzij zodat ze June's 'werk' beter kon zien. "Dit is niet toevallig voor een zeker persoon, wiens naam toevallig meneer Iverson is?" lachte ze.