Skylar is een wees en een weerwolf, weggestuurd uit haar thuis in Engeland naar North Dakota, Amerika. Wanneer haar ouders zijn vermoord voor je ogen door een roedel weerwolven, wordt ze niet graag de mate van de machtigste weerwolf in het continent...
Ga niet te ver dacht ik naar haar terwijl ik met een rotvaart door het woud racete, maar de jonge witte wolf rende nog steeds voor me. Mijn wolf gooide haar hoofd naar achteren en huilde met een gevoel van vrijheid, zoals ik altijd had wanneer ik in mijn wolfvorm was. De maan scheen door de spleten van het bladerdak van de dikke donkere bomen en creëerde een mystieke gloed op de bosgrond. Ik hoorde de poten van Klaus vlak naast me terwijl we samen rende. Kijkend hoe ons kleine meisje verder en verder van ons afrende. Waarom kan ik niet iets sneller rennen? Ik moest dichterbij haar zijn, waarom ging ik steeds langzamer? Ik keek naar Klaus alleen om te zien dat hij niet langer aan mijn zijde was. In plaats daarvan was het de aanblik van een paar veel te bekende figuren. Maar dit was niet hetzelfde. Ze waren dichterbij mij dit keer, niet bij mijn ouders. Ze waren te dichtbij, veel te dichtbij. Ik keek rond en zocht mijn kleine witte wolf. Ze rende nog steeds zonder zorgen. Ren mijn kleine meisje dacht ik terwijl ik haar bij probeerde te houden, maar mijn poten raakten in de knoop onder mij in een verdraaide knoop en ik stortte in op de grond. De wolven sloegen toe, ze beten elke centimeter van mijn lichaam, mijn rug, mijn benen, mijn gezicht, mijn... nek.
