1

7.1K 255 6
                                    

"Чөтгөрлүүгээ тонил" түүнийг дээрээсээ буулгахыг хичээн доор нь тийчигнэх хэдий ч тэр хэзээ ч миний хүслээр болохгүй. Амьдаар минь алахыг хүссэн мэт арслан бар шиг дээр минь тонгочино. Би эхэндээ түүнийг харааж зүхэн эсэргүүцсэн ч одоо надад тэгэх тэнхэл байхгүй учраас зүгээр л түүнээс аврал эрэнэ.

"Кай гуйя боль л доо би бараг үхэх нь" гэсээр хамаг бие минь сульдан өөдөөс нь уйлах шахам сааралтсан хоолойгоор хэлэхэд
Тэр ёжтой инээмсэглэн амьсгаадсаар "Миний хүсэл ханаагүй цагт чиний өвдөж тарчлах надад хамаагүй амаа татаад миний хүслийг ханга!" гэсээр дахин дахин хөдөлнө. Түүний эр**эн үнэхээр том болохоор нааш цааш хөдлөх бүрд гол таслах шахам өвтгөдөг.

Тэр өөрөө энэ новшын өвдөлт хараал идсэн мэдрэмжийг ганц удаа ч болтугай биеэрээ мэдэрч үзээсэй билээ.

Өглөө болж хөлөө арай хийн зөөсөөр угаалгын өрөөнд орж ирлээ. Яаг л үхмэл зомби шиг аймшгийн амьтан толины өмнө зогсоно. Өөрийнхөө энэ төрхийг харах болгондоо амиа хоролж үхмээр санагддаг. Би ямар хүн байсан билээ дээ сургуулийн үлгэр жишээ болсон алдартай нэгэн байсан өдөр болгон хүн бүр миний гоо үзэсгэлэнг магтан сайшаадаг тэр бүх зүйлд урамшан өдрөөс өдөрт алдаршдаг нэгэн байсан гэтэл одоо бодохоос дургүй хүрэм юм...

Зохиолчийн талаас:

Түүнийг Мин Арим гэдэг. Жирийн нэгэн айлын охин хэдий ч өөрийн хүчин чармайлт авъяасаараа сургуульдаа олж болох бүх нэр төр хүндэтгэлийг хүлээсэн сургуулийн нүүр царай болсон охин байсан. Түүнтэй хамгийн ойр дотно байсан салж хагацхааргүй найз нь түүний бүх мэдээлэл юу хийдэг юунд дуртай гээд бүх зүйлийг нь мөнгөөр худалдчихсан. Тэр орой болгон номын сандаа хичээлээ бэлдэн гэгээ тасарсан цагт л гэрийн бараа хардаг нэгэн. Тэр шөнө гэрлүүгээ оройтон харьж байх замдаа хэн нэгэнд хулгайлагдсан нь Кайд байсан юм. Гэхдээ тэр Кай гэх залуугаас хамаагүй балчир түүнээс 4дүү тийм байхад зүгээр л түүнийг хулгайлан бүхэл бие махбодиор нь тарчлаадаг. Тэр өдрөөс хойш Арим гэдэг охин Кай гэх үл таних залуугийн бүрэн эрх мэдэлд орсон юм. Арим Кайн талаар хэдхээн зүйл л мэднэ тэр нь түүнээс 4насаар ах ямар нэгэн ажил хөдөлмөр эрхэлдэг хэмжээлшгүй их мөнгөтэй нэгэн.

Миний талаас:

Доош үхэл царайлан буухад гэрийн үйлчлэгч бүсгүй ирэн намайг түшсээр ширээнд суулган урд хоол аягалан тавиад бөхийсөөр цааш явлаа.
Урдаас минь хараал идсэн түүний нүд тасралтгүй ширтэнэ. Би өөдөөс нь харан цэхэлзээд хоолоо халбагадан идэхэд
"Сургуулийн нүүр царай болсон охин иймэрхүү байдалтай ингээд сууж байх ч гэж дээ" гэсээр чанга чанга инээнэ.
Тэр өглөө болгон янз бүрийн иймэрхүү хорон үг хэлдэг болохоор бүр дасаж орхиж "Ийм болгож байгаа новш нь хэн билээ дээ" гэсээр түүний хорыг малтахаар үгс шидлэнэ.
"Амныхаа зоргоор чальчдаг болсон байх шив" гэж хэлэн сандлаасаа босон хажууд минь ирэн зогслоо.
Огтхон ч айх хүсэл алга "ТЭГЭЭД ЧИНИЙХААР БОЛ ЯАХ УУ? ХАРААЛ ИДСЭН ЭНЭ ГЭРТ ЧИНЬ ЧИНИЙ ҮГЭНД ЗАХИРАГДААД ҮХЭЛ ЦАРАЙЛААД ЯВАХ УУ? БИТГИЙ МӨРӨӨД АРЧААГҮЙ АМЬТАД Л ЧАМШИГ БАЙДАГ ЮМ!" гээд хоолоо халбагадахад тэр огцом уурлан гарнаас минь угз татан босгоод унтлагны өрөөлүү чирлээ.
Өрөөнд орж ирэн урдаа зогсоон нүдрүү минь ширтэн "НАМАЙГ БАСАМЖИЛСАН ХҮН ЯАДГИЙГ ХАРЖ АВ!!" гэж хэлэн орлуу хүчтэй түлхэхэд би орон дээр шидэгдэн уналаа.

Тэр дээрээс минь гаран өмссөн байсан нимгэн пудволк шорт хоёрыг минь нэг угз татан урах нь тэр. Зүгээр л одоо түүний тамлалт эхэлж байна.

Би яагаад ийм байдалд орчихвоо миний мөрөөдөж байсан амьдрал хаана байна? Зүгээр л намайг ойлгож жаргааж чадах хүнтэй хамт байхыг л хүссэн гэтэл бүх зүйл орвонгоороо эргэчихсэн байдаг. Залхаж байна. Зүгээр л амьсгал тасрах тэр мөч хүртлээ зөвхөн энэ хүнтэй хамт байна гэдэг үнэхээр харгис юм.

Тэр дээр минь тасралтгүй хөдлөнө. Сүнсгүй амьтан шиг доор нь нулимс дуслуулан хэвтэнэ. Би яаг хэн юм бэ?

Кай "ЧӨТГӨР ГЭЖ!! МИН АРИМ ЧИ ЭНЭ НОВШЫН ГАЗРААС ХЭЗЭЭ Ч ГАРАХГҮЙ ЗӨВХӨН МИНИЙХ БАЙХ БОЛНО" гэсээр дээрээс минь хүчгүй болон уналаа.

Биеэ үнэлэгчид ч надаас дээр байдаг байх. Тэд ядаж л эрх чөлөөтэй хэн нэгэнд эдлүүлсэн ч маргааш нь өөр нэгэнтэй уулзаад явж чадах хүмүүс гэтэл би.

Үхмээр байна.......

Бас л орондоо нулимсаа хайр найргүй урсган хэвтэнэ. Гэр бүлийнхэнтэйгээ жаргалтай өнгөрөөсөн дурсамжаа бодно. Ганцхан удаа ердөө ганцхан удаа тэр жаргалыг дахиад мэдэрч болохгүй юм гэж үү? Магадгүй гэрийнхэн минь намайг үхсэн гэж бодож байгаа байх.

Өдөр өнгөрөн харанхуй өрөөг минь бүрхэх цагт ам цанган хөөлөө чирсээр доош буулаа. Гэтэл зочны өрөөнд Кай нэгэн эмэгтэйтээ нөгөө ажлаа хийж байлаа. Гэхдээ над дээр хийдгээсээ дэндүү өөр үйл хөдлөл болгон нь түүнийг энхрийлж байсан юм. Нөгөө эмэгтэй ч ташаал авж байгаа бололтой зөөлөн гиншинэ. Энийг харах төдийд л би ямар хямдхан арчаагүй амьтан болсноо мэдрэн буцаад л уйлсаар өрөөлүүгээ орлоо. Кайд дасаж дуралсандаа биш ядаж л тэр эмэгтэй дээр хийсэн шиг зөөлхөн байж болоогүй байсан юм байхдаа хэмээн гомдлын нулимс урсана. Надад ямарч утга учир алга.

Хараал идсэн бурхан гэж байдаг бол зүгээр л намайг энэ новшын ертөнцөөс явуулаад өгөөч гуйя...

Өглөө болж дахиад л цутарсан байдалтай доош буулаа. Кай зангиагаа янзлан явах ба үйлчлэгч нар тэдэнд бөхөлзөнө. Хажуугаар нь зөрөн гарахад "Утсан хүүхэлдэй минь дажгүй амарч чадав уу?" гэсээр ёжтой инээмсэглэлээ.

Тэр яагаад ийм хорон юм бэ? Гэхдээ утсан хүүхэлдэй гэдэг нь үнэн байх би энд байх хугацаандаа зүгээр л хүсэл хангагч байсан учраас ингэж хэлэх нь аргагүй биз.

Дуу шуучгүй хажуугаар нь зөрөхөд тэр гарнаас минь угз татан өөртөө наагаад уруулнаас минь цус шүүртэл нь чанга хазахад би ёолсоор уруулнаасаа барин зогсоно. Гэтэл дахин уруул дээр минь үнсэн хэлнээс минь хазлана. Би түүнийг хангалттай түлхэхийг хичээсэн ч би түүний дэргэд хүчин мөхөс нэгэн шүү дээ.

Удаан хугацаанд together-ийг оруулаагүй болохоор иргэн ирэхдээ бэлэгтэй ирсээн шинэхэн өгүүллэг таалагдана гэж найдъя✌💐

ТамлагчWhere stories live. Discover now