Тамлагч

2

Би түүнийг хангалттай түлхэхийг хичээсэн ч би түүний дэргэд хүчин мөхөс нэгэн шүү дээ.

~~~

Тэр ажилдаа яваад одор хүртэл ирээгүй байгаа. Түүнийг ямар ажил хийдэг хаашаа явдаг гээд би юу ч мэдэхгүй өдөржин нэгэн хэвийн байдалд хоол иднэ зурагт үзнэ унтана би ийм л хүн....

Унтхаар шийдэн өрөөндөө орж ирэн хэвтэж байлаа. Гэтэл хаалга онгойх чимээ гаран тэр зүглүү харвал үйлчлэгч эгч зогсож байлаа. Би хоолойгоо зассаар

"Ямар нэгэн зүйл болоо юу? Эгчээ" гээд нүдээ эргэлдүүлэн өөдөөс нь харахад

"Тиймээ эзэнтэн чамайг дуудаж байна" гэхэд

"Би очихгүй ээ дуртай юм бол өөрөө ирнэ биз" гэчихээд орлуугаа алхаж байтал

"Тэр урьдныхаасаа илүү ууртай байна лээ одоо очихгүй бол байдал яаж ч эргэж мэднэ зүгээр л хэлснийх нь дагуу хий охин минь тэр нь чамд ч бидэнд ч амар шүү дээ" гэсээр өөдөөс харахад нь яаж ч чадалгүй толгой дохиход нөгөө эгч бөхөлзсөөр гарлаа.

Уртаас урт хонгил мэт үргэлжлэх коридоороор явна. Би юулүү явж байгаа бол бас л гуйж орилж чарласан миний хоолой гэрээр нэг хадах байх. Намайг яах гэж дуудаж байгаа юм бол асуулт бүр нэг асуултаас нөгөө асуултруу шилжих нь үнэхээр төвөгтэй.

Жунины өрөөний гадаа ирэн орох үгүйдээ эргэлзэн хүнд хүнд амьсгаадан зогсоно. Орвол намайг юу хүлээж байгаа бол намайг яаж тамлах бол яаж өвтгөх бол гэх мэтчилэн асар олон асуулт толгойд эргэлдэж байлаа. Тэр олон асуултын хариуд "ЗҮГЭЭР Л ОР ЭСВЭЛ ЧАМАЙГ ЯАЖ Ч МЭДНЭ" гэх хариулт л байлаа.

Зориглон хаалганы бариулаас барин нэг гүнзгий амьсгаа авсаар хаалгийг нээлээ. Орох төдийд л намуухан ая эгшиглэх ба Жунины инээх чимээ хамаг биеийг минь сэртхийлгэж байлаа. Цааш яван унтлагных нь өрөөлүү ороход нүдэндээ ч итгэсэнгүй асар их хайр энхрийлэл оргилсон хүмүүс нэг нэгнийгээ идэх шахам үнсэж байлаа. Эмэгтэй нь намайг анзаарсан бололтой Жуниныг болиулан урд минь ирэн зогслоо. Тэр нэг л хачин гэмээр сонжсон харцаар дээрээс минь доош гүйлгэж харж байгаад

"Манай Жунины хүүхэлдэй байх нь ээ? Тэр ч үнэхээр нүдтэй юмаа" гэчихээд Жунинлуу харан айлгүй инээмсэглэл тодруулахад

Жунин бидний урд ирэн тэр эмэгтэйгийн эрүүнээс татан зөөлхөн гэх чинь үнсэн хариу инээмсэглээд дөнгөж саяхан эелдэг тайван байсан хүн надруу харах төдийд л тааварлаж болошгүй хүйтэн харцаар нүд салгалгүй ширтэж байгаад