CHAPTER 20

164 5 0
                                    


*QUINCY ANNE*


Nagsimulang mag bulungan ang mga tao dito sa church dahil 20 minutes na ay wala pa rin si Lea even their parents is not here. Kanina pa namin sya kinikontak pero off ang phone nito . 1 hour passed ay nag pasya na ang magulang ni Aaron na papuntahin ang mga bisita sa Reception .

They all looking at Aaron.Pity. Maski ako ay awang awa na. He's still standing at the aisle waiting for Lea to come.

"A-anak halika na" Sabi ni Tita Wrizzy Wrizzel his Mom. Bakas ang pag aalala sa mukha nito.


"No Mom i know she's coming im still waiting here, you'll go ahead" Walang anong mababakas na emosyon sa salita nito. Hindi ko makita ang itsura nito dahil nanatili lang itong nakayuko.

"P-pero anak isang oras na tayong nandidito. Please anak" Pag susumamo ni Tita sunod sunod na ring tumulo ang luha nito marahil ay naaawa sa kalagayan nang anak.



"She said she loves me,she will marry me and we build a happy family Mom, please let me stay here darating sya Mom, darating sya" Gumaralgal ang boses nito sabay tingin sa Mommy nya. Nasapo ni Tita Wrizzy ang labi nang makita ang luhaang mukha ni Aaron. Hindi ko gustong makita syang ganito nag iwas ako nang tingin at hindi ko namalayang umiiyak na rin pala ako. Niyakap ako ni Blaze. Si Kylex naman ay nilapitan si Aaron at tinapik tapik ang balikat nito.



"As i remember i didn't do anything w-wrong i always gave everything to her, to make her happy. Then why she doing this to me? Pinaramdam ko naman na mahal ko sya. P-pero.  Damn it!" Nag taas baba ang balikat nito. Niyakap sya nang Daddy nya at hinayaang umiyak ang anak sa balikat nito. Ngayon ko lang sya nakitang ganito, dama ko ang sakit na nararamdaman nya.



"Maybe she has a reason Son"



*AARON WAYNE*


Anong rason?  Wala akong makitang rason para hindi sya sumipot sa kasal namin. Ngayon lang ako nakaramdam nang ganitong sakit sa puso ko kakaibang sakit.


Ayokong kaawan ako pero yun ang lagay ko ngayon. Dahan dahan akong kumalas pag kakayakap kay Daddy at naglakad paalis tulala akong nakatingin lang sa pinto kung saan sya dapat papasok at dahan dahang maglalakad sa red carpet papunta sakin. Ilalahad ko ang kamay ko at aabutin naman nya yon nang may ngiti sa mga labi. Mag mimisa si father at mag sasalitan nang I DO'S mag sasalita nang Vow habang sinusuot ang aming wedding ring. Kung gaano ako ka excited at kasaya Kanina ay sya namang sakit at pait ang nararamdaman ko ngayon. Napaupo ako sa hagdan nang makalabas ako sinubsob ko agad ang palad ko sa mukha ko. Walang lumalabas na anumang hikbi sa bibig ko pero ang mga luha ko ay tuloy tuloy na dumadaloy sa pisngi ko. Ngayon lang ako umiyak nang ganito.




"A-anak" Niyakap ako ni Mommy na umiiyak na rin. "Hush now son. You'll be okay" Pag aalo nito. Am i going to be okay? If i hurt so damn much?



- -

Lulan kami nang kotse pauwi sa mansyon lutang ako at ni isa sa kanila ay walang nagsasalita. Pag pasok ko sa loob ay naupo ako sa mahaba naming couch. Pagod ang puso ko sa sakit. Bawat kalamnan ko ay nangininginig, nanghihina wala akong lakas. Sumandal ako sa headrest at tumingala.


Rain.


I felt like crying again half of me suddenly gone,my heart shattered into pieces, ang sakit pala talaga. Sobra.


Dumating din sa mansyon si Tito Francis at Tita Kyla , Tito Blake at Tita Bea sila ang umasikaso sa mga bisita kanina. Hindi ko sila nagawang lingunin dahil pakiramdam ko ay konting galaw ko lang iiyak na naman ako.



White LiesTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon