Hey!
I was doing just fine before I met you... Okay. Stop.
There comes a certain point in your life that you want to quit just because you wanted to. No reasons. Trip mo lang.
Yeah. That person is me.
Ilang beses ko bang sinabing di ako titigil but look at me now, I wanted to quit. For no apparent reason I may add. Pakiramdam ko kasi, wala nang saysay iyong sinusulat ko.
I've gone MIA for the last quarter of 2016 and shoot. Para bang nawala lahat ng motivation ko to write something. Nadrain kasama ng studies. O baka siguro, hindi ko na alam kung saan papadaanin yung kwento. Kung saan ko ililiko o kung may lilikuan pa ba. Haha.
Gusto kong itigil na yung FR pero ang pangit ng dating sa akin. I want to finish what I've started. Pero gaya nga ng sabi ko, nawala na yung spark. Nawala na yung feels. Nawala na lahat. Ewan ko ba pero ugh. Sana lang, pag natapos ko ang FR ay muling mabuhay ang katawang lupa ko. Sana bumalik yung dati.
Masyado kasi akong nawili sa pagbabasa to the point na tumaas yung standards ko. Tipong gusto kong makagawa ng maganda kwento tulad ng sa nababasa ko. Tipong may mga taong magtyatyaga sa kalokohan ko.
Almost is never enough. Chos. Parang ang sabaw ng plot line. Ang babaw ng characters. Sabaw pati author. Yung totoo? Di ko alam kung kaya ko pa.
Ugh. Sorry to disappoint you, kung sino ka man na nagbabasa nito.
YOU ARE READING
Reeleontology
Random► Random stuffs about sa sarili ko na alam kong wala namang paki ang mambabasa.