-Leo-
Bakit ako natatakot sa kaniya? She is nothing compared to how dad stares when he is mad. But here I am trembling in fear as she looks at me.
"I didn't know you live around in this area. Must be fate." Nakangisi niyang sabi
Fate my ass. Gusto kong tumayo na at umalis dito pero hindi ko magawa. Kinagat ko ang labi ko hanggang sa malasahan ko ang dugo.
"Oh my. Your lips is bleeding."
Nailayo ko ang mukha ko dahil bigla siyang lumapit. As in sobrang lapit na akala mo eh hahalikan na niya ako! Ano ba problema ng babae na to?
"Don't worry about it, I do it all the time to calm myself."
Lie! I do it all the time everytime I get scared. Not to calm myself. Nabalik na ko sa katinuan kaya naman tumayo na ako at pinagpagan ang sarili ko.
"I'll forget about meeting you here. So, goodbye."
Saglit ko siyang tiningnan at naglakad na pabalik ng kwarto. Siguro naman andun na si neo. That girl is trouble so it's best if I would stay away from her as possible.
"Leo, ayoko na ha! Pagod na ako—teka ano nangyari sayo? May problema ba?"
Umupo muna ako sa sofa bago ikwento sa kaniya ang nangyari kanina. Tahimik lang siya habang nagkekwento ako hanggang sa matapos ako.
"Then why is she here? She didn't say anything about visiting someone, right?" Tanong niya, at tumango naman ako bilang sagot.
"Well, even if she had someone to visit here i doubt that she'll tell me that."
Hindi naman kame close para sabihin niya sakin ang ganun. Diba? Diba?
Nang magising na si rina,umuwi na kame. Siyempre si mom, nagpaiwan dun. Kahit gusto namin magpaiwan, hindi pwede dahil walang magbabantay kay rina.
"Kuya leo! Samahan mo ako bukas sa mall? Hmm? Hmm?"
"I can't, princess. Ako ang magbabantay kay dad bukas. Si neo nalang ang isama mo."
Tumingin naman kaagad siya kay neo na mabilis umiwas ng tingin. Ayaw niya kasi naiiwan mag isa kasama si rina sa mall, dahil bukod sa mapapagod siya kakalakad ay pagbubuhatin siya ni rina ng mga pinamili niya.
"Ehh.. Kuya neo naman eh! Pleaaasse? Samahan mo ako! Please! Please! Pleaaaassee!"
Tinakpan ko ang bibig ko para pigilan ang pagtawa ko dahil paniguradong bubugbugin ako ni kambal.
Hanggang sa makarating kame sa bahay pinipilit siya ni rina, so in the end ang nangyari.... Siyempre napapayag siya. Ganyan naman palagi ang nangyayari eh. Hindi namin natitiis si rina.
"So what do you guys want for dinner?"
"Strawberry!/Adobo!" Sabay na sabi namin ni rina.
At sabay din kame napatingin ni neo kay rina. Seriously? Strawberries? For dinner?
"Adobo it is." Sabi ni neo at dumiretso sa kitchen
Padabog naman na umupo si rina sa couch kaya tumabi ako sa kaniya at ipinatong ang kamay ko sa ulo niya.
"We'll have strawberries dipped in nutella for dessert, so for now. Mag rice ka muna, okay?"
"Fiine! Basta maraming strawberries at nutella ha!"
Napangiti nalang ako habang tumatango. We're lucky to have a sister like her. So if anyone dares to hurt her, he/she will have to pay.
BINABASA MO ANG
Winning the Game of Life
ActionBe strong enough to survive And be strong enough to handle what lies ahead. Because in this game.. No mercy shall be shown.