DERİN'DEN...
En son hissettiğim şey boynumun yana düştüğü ve sonrasında arabaya bindirildiğimdi. Bir ara soğuk suyun suratıma çarptığını fark ettim ve pijama altını giyindim. Ancak sonrası yoktu. Hikâye okutturmuştum sanırım ona. Ama gözlerimi algılarımla beraber tamamen açtığımda kapıyı ayağıyla açmıştı. Elinde koca bir tepsi vardı. Önüme koyduğu anda midemde ki koca boşluğu hissetmemle kaseyi elime almam bir olmuştu. Açtım hem de fazlasıyla.
-Gidebilirsin.
-Biliyorum ama ateşin hala var.
-Sorun değil. Şimdi duş alacağım. Bir şeyim kalmaz.
-Emin misin?
Kafamı salladıktan sonra elinden gelenin en hızlısını yaparak ayrıldı evden. Çorbamı bitirdikten sonra yavaşça ayağa kalktım ve yere düşmüş bir sayfayı görünce eğildim. O anda fark ettim bu benim yazımdı. Yani benim sabaha karşı onun okuduğunu fark ettiğim ve okumasına izin verdiğim yazı. Gözlerimi kapattım ve düşündüğüm tek şey "kahretsin" idi. Daha fazla kafamı yormam bir şeyi değiştirmeyecekti. Doğruca banyoya gidip sıcak suyla buluşmam lazımdı. Evden çıktığımda saat dokuza geliyordu. Arabaya bindim ve telefonu çıkardım.
-Alo. Nasılsın?
-Bir değişiklik olması zaman alır.
-Ne kadar olacağına dair bir bilgim olsaydı da sana söylemezdim.
-Çünkü sürprizleri seven bir tipin var.
-Okula gitmelisin.
-Nedeni derslerden geri kalman veya annenin üzülmesi değil. Yani olabilir de bunu biz bilemeyiz. Benim git dememin sebebiyse kafanın boşalmasını sağlar ya da değişiklik iyidir.
-Hayır. Şirkette çaycılık yapamazsın. Bu babanın konumundan değil, yaşın küçük. Şirketin ceza almasını istemeyiz.
-Tamam çıkışta seni alacağım.
Konuşmanın bitmesiyle arabanın çalışması bir oldu. Şirkete vardığımda hemen üçüncü kata bastım. Asansör kapaklarının açılmasıyla daha renkli bir ortamdan dolayı gözlerim kamaşmıştı. Hızlıca dosyaları kurcalamaya başladım. Çünkü dün gece rüyamda senaryonun bir kısmının çekilmediğini anladım. Hiç öyle bir kayıt adını hatırlayamamıştım. Yirmi iki tane dosyanın adları sırayla kontrol ettim. Sahne yerlerine baktım ama yoktu işte. Tam o anda kapı açıldı.
-Bir şey mi arıyordunuz?
-Evet.
-Yardımcı olabilirim isterseniz?
-İyi olur.
-Denizde çekilen tüm sahne kayıtlarını alabilir miyim?
-Sanırım şu anda hepsini veremem çünkü bir kayıtta eksik olduğunu Ediz Bey hatırlatınca dosyasını daha tam yerleştiremedik.
-Yani çekildi değil mi?
-Evet evet. Hiçbir eksiği kalmadı.
-Oh bu iyi haber.
Genç adamın odadan çıkmasıyla eksiğin kalmamasından dolayı küçük bir sevinç patlaması yaşadım. Odadan çıktım ve tahmini olarak beş dakika bile geçmemişti ki biri seslice adımı seslendi.
-DERİN!
Arkamı döndüğümde şu aralar görmek istemeyeceğim kişi gözlerimin önündeydi. Bir insan nasıl bu kadar yüzsüz olabiliyordu. Yavaş adımlarla yanına doğru ilerledim. İstemsizce oluşan yumruğumu onun yüzüne patlatmak istiyordum. Ama durdum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
gökyüzünde ki yıldızlar
Tiểu Thuyết Chungyaşanılan bir trafik kazasında ailesini ve onlarla beraber ruhunu kaybetmiş bir genc kız ve yaşadıkları aile içi bir sır olarak saklanan genc. Onların ki aşk degil sadece benzer acılar ve duygular. Aglamak onlar icin goz yaşı dokmekten ibsret degilk...
