*Chapter 15-This Familiar Feeling*
Jenni's POV
KRRIIIIIIIIIIINNNNNNNGGG!!!
Hay sa wakas! Natapos na rin ang last subject and the magic word...
"Class dismiss!"-sabi ng last subject teacher namin.
Yan ang gusto ko.
Habang inaayos ko ang mga gamit ko sa bag may sumigaw ng pangalan ko...
"Jennilyn Navales!"-sigaw nya.
Kilala ko na yan sigaw pa lang nya rinding-rindi na ako.-_____-
"Ano po ba ang maipaglilingkod ko sa inyo 'MASTER'?"-sarkastiko kong sabi sabay diin sa 'MASTER'.
"Wag mo kong sarkastikohin dyan baka mapatay kita..."-at may binulong sya. Ha? Ano raw?
"Ano po yun?"-nagtataka kong tanong.
"Wala ah! Daliian mo na dyan. Pupunta pa tayo sa bahay nyo para mag-empake ka."-inis nyang sabi.
O yun lang pala eh bakit pa nya ako pinapada---WHAT?! ANO?! EMPAKE?! SAAN BA KAME PUPUNTA?! HINDI PA NAMAN BAKASYON AH?!
"ANO?!"-sigaw ko sa kanya.
Okay nagiging OA na ako dito pero may magagawa ba kayo eh nakakagulat naman talaga ang sinabi nya bakit ba.
"Bingi lang sabi sinusundo kita para ihatid sa bahay niyo at mag-empake. Wag kang mag-alala sinabihan ko na ang tita mo. Okay lang naman sa kanya?"-iritang sabi nya.
"Eh san ba tayo pupunta? Bakit ako mag-eempake? Saan ako nyan titira? Bakit---"-hindi pa ako natapos sa aking sasabihin nang bigla syang sumabat sya.
"Daldalera ka rin eh noh? Fine! Didirestsohin ko na. Una sa lahat kaya nga kita pinapa-empake kasi nga titira ka na doon sa bahay namin dahil gusto kang makilala ni Dad. Hindi ko naman sya ma-suway baka maputol ang allowance ko nang wala sa oras. Tsk!"-wow! Good boy ang peg ah! Nasan ba ang ganyang side nya dito sa school. "Second para in case na may ipagawa ako sa'yo eh 1 meter lang ang lalakarin ko."-wow! As in wow tamad!=_____=. "And last but not the least para makilala kita ng husto."-last na sabi nya.
"Ahhh!"-patango-tango kong sabi nang biglang narealize ko ang last na sabi nya. "H-HA?! ANO?! BAKIT KAILANGAN MO PA AKONG KILALANI---"-at pinutol nya ulit ang sasabihin ko sana.
"Aish! Daming tanong!"-sabi nya sabay kamot sa ulo nya. Hindi naman siguro makati yun noh?
Pero seriously mas lalo sya gumwapo nang guluhin nya ang buhok nya...
WAIT WHAT?! SYA GWAPO?! NEVER! UNGGOY PARIN SYA SA PANINGIN KO!
Bago pa man ako mabalikwas sa pantasya ay inunahan ko na sya.
"Pero---"
"No more buts Jennilyn."-sabi nya ng may pagbabanta sa tono ng boses nya.
"Sabi ko nga hindi na."-sabi ko na lang. Ano pang magagawa ko eh kinausap nya na ang tita ko. May magagawa pa ba ako dun. Ang advance nya kasi eh noh.
"Good. Let's go?"-he said.
I nodded. Aalis na sana kami nang bigla ulit sumigaw sa pangalan ko. Aish! Ganon na ba talaga ako kasikat?(A/N: Ehem!) Joke Miss A.
"Jennilyn!"-sigaw ni Pein.
Aww! Oo nga pala magkikita pala kami ngayon.
"Ano na naman ba yun Pein?"-iritadong tanong ni unggoy.
"May usapan kaming magkikita kami Cy kaya kung pwede hiramin ko muna sya?"-malditang sabi ni Pein. Woah! Babaeng-babae ah!
Hulaan nyo ang sasabihin nya...
BINABASA MO ANG
Ang Amo KONG MAHAL AKO [On going]
Teen FictionSi Jennilyn Navales. Maganda,ulila at mahirap na 4th year Highschool girl ng St. Clarisse University. Isang mayamang eskwelahan sa ka-Manila-an. Si Cyriel Mendoza. Gwapo,mayaman at ang Campus Hearthrob ng St. Clarisse. Siya ay ang Bad Boy ng Univers...