Ang Amo KONG MAHAL AKO [On going]

Chapter 19.5

*Chapter 19.5- Confirmation*

Jen's POV

(Before nong drama ek ek ni Jen.)

Andito ako ngayon sa cafeteria. Hinahanap ko kasi sina Jeon. May itatanong kasi sana ako sa kanila tungkol dito sa nararamdaman ko tuwing andyan si Cyriel. Ewan. Ang weird na kasi at parang nakikiliti ako na ewan. Argh! It's unexplainable.

Nong makita ko sila at nakita nila rin ako ay kumaway sila sakin. Ganon rin ginawa ko at tumungo papunta sa kanila.

"Hey Jennie!"-bati ni Nic sakin sabay beso. Nakipagbeso rin ang iba bago napag-isipang magsi-upo.

"Spill."-maikling sabi ni Abi.

"Oo nga. Spill it out. Ano bang kailangan naming itulong sayo Jennie?"-pag-alalang tanong ni Riri.

Kinuwento ko sa kanila ang pagta-trabaho ko kay Cyriel. At first nagulat sila pero kinuwento ko rin kung bakit. Hanggang sa naabot sa weird feeling na toh. Naging seryoso ang mukha ni Cia which is hindi ko nakasanayan.

"Ba't parang pareho tayo? Ganyan rin kasi nararamdaman ko sa tuwing malapit sakin si Aaron."-seryosong sabi nya.

Napakurap-kurap ng mata sina Jeon sa hindi malamang dahilan. Dahil ba sa ngayon lang nila nakita ang pagiging seryoso ni Cia o dahil pareho kami ng pagiging weird? Aish! Ang gulo ko na! Sisihin nyo si Cyriel dito! >__________<

"Parang alam ko na yan. Parang nabasa ko na rin yan sa isang libro na nabasa ko."-seryosong sabi ni Riri.

Napalunok ako dahil sa seryosong aurang naka-paligid samin. Kahit sa Nic ay naging seryoso rin.

"Then what is this stupid feeling that keeps on killing me?"-seryosong sabi ni Cia.

Napa-tahimik ako para marinig ang sasabihin ni Riri.

"I don't think you will be happy to know it."-sabi ni Riri.

"Please Riri. Spill."-naiiyak na sabi ni Cia.

Kahit parang pakiramdam ko na huwag niyang ituloy sabi ng utak ituloy. Kasi kung hindi ko makuha ang sagot sa mga tanong ko eh baka mamatay pa ako sa curiosity.

Sa hinaba-haba ng iniisip ko natauhan lang ako nang marinig ko si Riri magsalita...

"It's not just an ordinary feeling... it's a dangerous feeling that needs the cooperation between mind and heart. It's called...

... Love."-lintaya ni Riri.

"Ha?"-inosenteng tanong ni Cia. Napaka-inosente talaga ni Cia na pati love hindi maintindihan.

Halos lumuwa ang mata ko sa nalaman ko. Love? Di nga! Antanga naman ng puso ko para mahalin ang isang katulad ni Cyriel. Potek! Kailangan ko na 'tong iwasan!

Hindi ko na narinig ang mga pinag-uusapan dahil lumipad na ang isipan sa kung saang lugar.

Napa-tigil ako sa pag-iisip ng biglang may bumulong sa tenga ko.

"Uyy! Lalim ng iniisip natin ahh? Natamaan ka na ba?"-pang-aasar na sabi nya.

Napa-pitlag ako at marahan na napa-sigaw. "Ay anak ng unggoy!"-gulat na sabi ko.

"Grabe! Kung makaunggoy naman 'tong babaitang toh."-natatawang sabi nya habang dinududuro ako.

"Sorry. Binigla mo kasi ako."-nahihiyang sabi ko sabay kamot sa batok ko.

"Haha! Nag-bell na kasi pero parang lutang ka eh. Antahi-tahimik mo. Tapos idagdag pa yung parang problemado mong mukha. Haha! Sabihin mo nga sa'kin... tinamaan ka na ba nang love?"-natatawang lintaya nya pero nong patapos na sya bigla nalang syang naging seryoso.