Καταλάθος αδερφός

Κεφαλαιο 6ο

Σηκωνομαι αποτομα απο το κρεβατι και πηγαινω στην κουζινα. Πινω ενα ποτυρι νερο και η ωρα ειναι 3. Ππωω, πρεπει να σταματησω να βλεπω αυτα τα ονειρα, φτανει πια!

"Τι κανεις εσυ εδω;" Ψυθιριζει απο πισω μου ο Δημος και εγω πεταγομαι μεχρι το ταβανι και ολο το νερο πεφτει πανω στη μπιτζαμα μου.

"Α να σου πω! Ηθελεσ δεν ηθελες εριξες οτι υγρο μπορουσες πανω μου! Πρεπει να το σταματησεισ αυτο!" Του λεω κι αυτος φτιαχνει τα μαλλια του.

"Σωστα" Αναφωνει και καθετε στην καρεκλα.

"Τι εγινε;" Τον ρωταω και αυτος γυρναει να με κοιταξει.

"Ομειρο" Λεει μονολεκτικα και σηκωνετε.

"Και γιατι ξυπνησες; Εννοω εγω ξυπνησα επειδη ειδα... Εφιαλτη. Εσυ τι ειδες;" Τον ρωταω και αυτος γελαει.

"Ονειρο, ηταν ονειρο γιατι δεν θα γινει ποτε στην πραγμαυικοτητα!" Μου λεει και γελαει ειρωνικα.

"Και τι ονειρο ειδες;" Τον ρωταω και αυτος αποφευγει να με κοιταξει.

"Αστο" Μου λεει και καθετε παλι κατω, ενω εχει το προσωπο του μεσα στα χερια του.

"Ελα μαζι μου" Του λεω και τον περνω απο το χερι.

Ξεκλειδωνω την πορτα και αρχιζουμε να κατεβαινουμε τα σκαλια. Ξεκλειδωνω και την δευτερη πορτα. Περνω την αποφαση, ξεφυσαω και ανοιγω την πορτα. Του αφηνω το χερι και αυτος πλεον κοιτει ολο τον χωρο με λεπτομερια. Κοιταει τουε τοιχους το πατωμα, την διακοσμηση τα παντα.

"Ιωαννα" Λεει και ενω στεκεται στην μεση του δωματιου γυρναει να με κοιταξει και χαμογελει αληθινα!

"Ειναι υπεροχο!" Μου λεει και εγω βαζω μια τουφα μαλλια πισω απο το αφτι μου.

Ειναι ενα δωματιο που δεν το εχω δειξει σε κανεναν εκτως του μπαμπα μου. Ειναι ενα δωματιο που αυτος εφτιαξε επειδη μου αρεζε ο χορος, και παντα χορευα οπου και αν ημουν. Απο τοτε που εφυγε, αυτο το δωματιο κλειστηκε, οπως κλειστηκα και εγω στον εαυτο μου. Ο μπαμπας μου δεν ηταν μονο μπαμπας για μενα. Ηταν ο καλυτερος μου φιλος, ο αδερφος μου, ο πατερας μου, μερικες φορες ακομα και ξενος, οταν εγω το ηθελα. Τωρα πια δεν ειναι εδω. Εφυγε. Ετσι εφυγε και αυτο το δωματιο απο την ζωη μου. Εχω τοσο καιρο να ερθω εδω!
Δεν ξερω γιατι εφερα τον Δημο εδω. Ειναι περιεργο αλλα μαζι του νιωθω ασφαλια και νομιζω δεν θα το πει σε κανεναν.

"Σε κανεναν" Μου λεει και οταν καταλαβα πως ολα αυτα τα ελεγα κανονοκα κρυβω το στομα μου με τα χερια μου. Αυτος ερχεται και με αγκαλιαζει.