Καταλάθος αδερφός

Κεφαλαιο 43ο

"Θα πας ε;" Με ρωταει για εκατοστη φορα η μητερα.

"Ναι θα παω" Της λεω με ενα χαμογελο.

"Ευχαριστω αγορι μου!!" Μου λεει τελικα και καθαριχει τα βρεγμενα της χερια της στην ποδια της.

Βαζω ενα τζιν μαυρο με μια μπλε αμανικη μπλουζα και τα μπλε all star μου. Βαζω αρρωμα και περνω τα γιαλια μου.

"Εγω φευγω. Η Δαναη εφυγε;" Ρωταω και αυτη νευει θετικα.

"Αντε στην ευχη του Θεου" Μου λεει και με φιλαει στο κουτελο. Αληθεια την νιωθω σαν την χαμενη μανα μου!

"Ευχαριστω πολυ" Λεω με ενα δυνατο γελιο και μπαινω στο αμαξι.

Μου ειπαν οτι θα ειναι σε ενα φεστιβαλ εξω απο την Θεσσαλονικη. Ακολουθω τις οδυγειες που μου εδωσε και ακουω δυνατα μουσικη.

(ΑΑΑΑ ΤΟ ΛΑΤΡΕΥΩ ΑΥΤΟ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ😍)

Φτανω στην τοποθεσια που μου ειπε και σταματαω το αμαξι. Πολλες κοπελες με κοιτανε και γελανε αλλα δεν τις δινω και πολυ σημασεια. Προχωραω ολο και πιο πολυ προς το κεντρο του πληθους. Ψαχνω παντου με τα ματια μου την Δαναη αλλα δεν την βρισκω.

Τελεια θα περασω ειδικα αν χαθω!

Ξαφνικα το βλεμμα μου πηγαινει σε ενα γνωστο αντρικο σουλουπι. Τον κοιταζω καλυτερα και βγαζω τα γιαλια μου. Ξανθος με μπλε ματια και σκουλαρικι στο φριδ-... Ο Θεε μου. Ο Κεβιν!!!

Πηγαινω πιο κοντα του να τον χερετησω και...

Κενο. Το απολυτο κενο. Κοιταζω εκει. Ειναι αυτη. Ειναι εκεινη! Ειναι εκει!! Αυτος στεκεται μαζι της και γελαει. Αυτη κραταει κατι και ειναι πλατη σε μενα. Γελανε μαζι, φενεται χαρουμενη. Το κινητο και τα κλειδια του αμαξιου εχουν πεσει στο εδαφος και νομιζω τα ποδια μου εχουν κοπει στα γονατα. Δεν νιωθω τα χερια μου και κρυος ιδρωτας με λουζει απο πανω μεχρι κατω!

Ξαφνικα, γυριζει προς τα εμενα. Ω Θεε μου, το ορκιζομαι οτι θα κλαψω. Ειναι πιο ομορφη απο ποτε, λαμπει ολοκληρη, οπως παντα! Τα μαλλια τησ πλεον μακρια μεχρι την μεση της, με γιαλια ηλιου να στερεωνοντε στο κεφαλι της. Ενα κοντομανικο μπλουζακι κοσμει το υπεροχο σωμα της και ενα μαυρο σορτσακι. Φοραει all star οπως και εγω και μια καμερα υπαρχει κρεμασμενη στον λαιμο της.