"Και ναι, ο Δημος παλι σκοραρε" Λεει ο Λουκας καθως κοιταζει με γουρλομενα ματια τον λαιμο μου. Τι εχω παλι ρε φιλε εχω βαρεθει να κοιτιεμαι στον καθρεφτη αυτη η ομορφαδα μεγαλωνει μερα με την μερα δηλαδι εχει καταντησει γελοιο!!
"Τι εχω;" Τον ρωταω βαριεστιμενα και αυτος γελαει.
"Πανε να δεις, αν τρομαξεις τσιριξε θα ρθω εγω" Λεει και εγω πηγαινω με την τσιμπλα στο ματι πανω. Ανοιγω την πορτα και βλεπω στον καθρεφτη. Μισο... Αυτη δεν παιζει να ειμαι εγω. Ξαναβγαινω απο το μπανιο και ξαναμπαινω. Ο ΦΑΚ! ΠΩΣ; ΤΙ; Σε ολο μου τον λαιμο εχω μοβ σημαδια λες και με ξυλοκοπησαν ταλιμπαν! Τα χειλη μου ειναι πρισμενα και τα μαλλια μου ανακατεμενα. Αχ τι εκανα η αμαρτωλη.
Μπαινω με φορα μεσα στο δωματιο του Δημου και σταυρωνω τα χερια μου.
"Χαχαχαχα σκοραρα!!" Φωναζει και ξαπλωνει στο κρεβατι απο τα γελια. Και τα δικα του χειλη ειναι πρισμενα. Λογικο! Ννντααα!!
"Ναι σκοραρες! Τωρα εγω πως θα παω σχολειο;" Τον ρωταω παραπονιαρικα και αυτος τα βλεπει καλυτερα. Μισο... ΤΟΣΗ ΩΡΑ ΔΕΝ ΦΟΡΑΕΙ ΟΥΤΕ ΜΠΛΟΥΖΑ... ΟΥΤΕ ΠΑΝΤΕΛΟΝΙ.... Ο ΘΕΕ ΜΟΥ... ΕΙΣΠΝΟΗ... ΕΚΠΝΟΗ... ΔΕΝ ΖΩ ΠΑΕΙ ΠΕΘΑΝΑ.
"Τουλαχιστον μην κοιτας ετσι ρε Ιωαννα δεν θα κρατηθω αλλο αν συνεχιζεις να με κοιτας λες και ειμαι ζαχαροτο!" Λεει και εγω κοκκινιζω. Ε οχι που θα εχανα το κοκκινιασμα!
"Εδω που τα λεμε... Αλλο ενα σημαδι, δεν θα εκανε κακο!" Μου λεει εγω τον απομακρινω.
"Ουτε να το σκεφτεσαι Δημακο! Πανε κανε σε κανενα αρκουδακι" Του φωναζω και αυτος φοραει ενα τζιν.
"Ενταξη καρδια μου, θα κανω κανενα στην Σαρα μαλλον. Ναι σημερα εχουμε κενο αρα θα προλαβω" Λεει και κοιταει το ταβανι!
"Τι ειπες; Α οχι! Δεν εννοουσα αυτο! Ελα εδω!" Του λεω και εχω ετοιμο τον λαιμο μου. Οχι που θα τον αφησω να παει στην σουπια!
"Χαχαχαχα εχει τοσο φαση οταν ζηλευεις ρε φιλε" Λεει και βαζει και ενα φουτερ.
"Ναι ναι... Βλακα" Του λεω και παω να βγω αλλα πριν βγω με χαστουκιζει. Ξερε που λογικα δεν χριαζεται να λεω τα αυτονοητα. Εγω γουρλωνω τα ματια μου αλλα καταφερνω να βγω.
[...]
"Και δηλαδι; Ολα αυτα ο Δημακος; Βρε μπραβο! Ακου εδω... Πηγα προχθες στην αισθητικο και τι μου λεει η ηλιθια; ''' Κυρια μου πρεπει να πληρωσετε τα διπλασια''' και την πιανω που λες απο την ποδια και της λεω... Τι λες μωρη κοντοχωριανη που θα πληρωσω τα διπλασια; Επιπεδο δεν εχεις; Και της δινω τα λεφτα και φευγω σαν κυρια" .....
VOCÊ ESTÁ LENDO
Καταλάθος αδερφός
Ficção AdolescenteΟ Δημος. Η Ιωαννα. Δυο παιδια. Αδερφια. Ισως και οχι! Μπορει να νομιζουν οτι ειναι αδερφια. Ενας πλατωνικος ερωτας ομως πως θα μπορεσει να χωθει στην αδερφικη τους σχεση; Θα βγει σε καλο; Πως θα ανριδρασουν συνιδητοποιωντας την κατασταση αυτη; Διαβα...