°Demon•

Хэсэг:17

-Ааааа!!! Жундэ гадаа цас орж байна! Хэмээн түүний хөнжлийг хуу таттал тэр нүдээ нээх гэж оролдсоор нухлан сууж байлаа. Би ч бяцхан бёнигаа тэвэрсээр гадаа гартал яг л.ид шидийн мэт цас бударч байв. Ийм болохоор л би зул сард дуртай!

Жундэ харин үгэлсээр миний дээрээс хүрэм нөмрүүлэн -Гайхалтай юмаа!!

Би яг л жоохон хүүхэд шиг догдолж бас баярлаж байна! Яг л миний мөрөөдөл биелсэн мэт!

-Бёни хонгор минь! Энэ бол цас! яг л чамшиг минь гэрэлтэж байна тийм биш гэжүү! хэмээн бяцхан үрээ духан дээр нь үнсээд жундэ рүү хартал тэр надруу ширтэж байсан бололтой бид бие биерүүгээ ширтэн хэсэг зогсож байтал тэр намайг өөртөө ойртуулан
-Жина! Би энэ өдрийг л хүлээж байсан бололтой!!……

-Жундэ! бид бёниг авга эгчид өгөх ёстой байх! гэтэл тэр толгой дохин
-Өнөө орой зөвхөн бид хоёр л байна! гэх түүний үгэнд тэсэлгүй чанга инээн
-Би чамтай баймааргүй байна жундэ! гэтэл тэр нүдээ онийлгон надад уурласан бололтой шууд л орноос босон явах нь тэр. Түүгээр тоглоом хийх яагаад ийм хөгжилтэй юмбэ!?

-Жундэ би гутлаа өмсөх ёстой байна бёниг авч байгаач!? гэтэл тэр намайг тоолгүй өөрийн гутлаа углаж байлаа.

-Жундэ! -_- гэтэл тэр чимээгүй явсаар миний өмнө өвдөглөн суугаад гутлыг минь өмсүүлж өгч байв. Түүний энэ үйлдэл гэнэтийн байсан учир түүнлүү ширтэх нүдээ захирч чадсангүй. Тэр намайг анзаарсан бололтой бёниг тэврэн бид авга эгчийх рүү очин бяцхан бёнигаа үлдээн зоогийн газар орохоор болсон юм!

Бид замдаа өөрсөддөө бугын эвэр хүлхдэг чихэр гээд юу дуртайгаа авч идэн үнэхээр жаргалтай байна!

-Яаа жундэ миний чихэр! гэтэл тэр толгойгоо сэгсэрсээр чихрээ бүгдийн амруугаа чихэн гүйх нь тэр. Би ч орилсоор түүний араас хөөн бариад чихнээс нь чимхтэл тэр яг л үхэж байгаа мэт орилон тэр хавиар нэг онигоонд оруулаад амжив! Тэнэг амьтан! -_-

Түүнд уурлан аль болох хурдан алхахыг хичээж байтал тэр миний гарнаас татан өөрлүүгээ харуулаад
-Уурлачихсан юмуу Им жина!
Би түүнд хариу өгөлгүй хажуу тийш хартал тэр инээмсэглээд
-Чи уурлахдаа үнэхээр эгдүүтэй харагддаг гэдгээ мэдэхүү!?

Гэх түүний үгэнд өөрийн эрхгүй улайн гацаж түгдэрсээр
-Тэнэгт! гэтэл тэр яг л хонжворонд ялчихсан юмшиг л царай гарган миний гарнаас атгаад кино театр луу орж ирлээ.

Ойрд кино үзээгүй болоод ч тэрүү үнэхээр сайхан санагдан бид бараг хоёр кино дарааллаад үзэх шг боллоо. Мэдээж миний ачаар!