Barkadang Brokers

CHAPTER FORTY

Jake POV

"Ok let's start this with asking zylie... Sino ka ba?" Tanong ni ko na ikinagulat nilaat the same time ikinalito na rin ata.

They are really clueless about what is happening...

"Ako si Zylie Marie Dizon na kaibigan niyong lahat, meron pa ba dapat akong idescribe sa sarili ko?"sabi ni zylie na naka poker face na, si Zylie nga ba?

"Ikaw ba talaga SIYA?" Tanong ko ulit na ikinangisi niya naman...

"You are doubting me Ikee, why of all people ikaw pa?"tanong niya

"How can I trust you, if I know what is really happening?"sabi ko habang tutok ako sa mga mata niya.

As I look in this girl, masasabi ko na para talagang siya ang babaeng mahal ko pero, paano ko siya paniniwalaan kung alam ko ang totoong nangyayari?

Bawat kilos niya, mannerism, kagayang kagaya niya, how can it be possible? May di ba sinasabi sa akin si kuya zandee?

"Jake just go, spill it, ano ba talaga ang gusto mong sabihin? You are making us fool here"sabi ni marianne

"Zylie is dead..." Sabi ko na ikinatigil nila

Yes, zylie, my riri, she's already dead, di na niya kinaya ang ang kondisyon niya...

"Your kidding right?"sabi ni ken

"No I'm not"sabi ko

"How can you tell to us that Zylie is dead if Zylie is here... She is here!!! Can't you see her!?!? She's here!!!"sabi ni Marianne na tila nag hyhysterical na...

I can't blame them masakit naman talagang malaman ang katotohanan, pero mas masasabi ko na MAS MASAKIT yung pinag daanan ko habang nakikita siyang nasasaktan...

"Kaya nga kami nag tataka bakit may isang babae dito na kamukhang kamukha ni zylie..., sino ka ba talaga???"tanong ko sa babaeng nasa harap namin

"Di kita maintindihan? Ako si Zylie marie Dizon... At sa tingin ko walang mali dun, ang di ko maintindiham ay kayo!! Why are you keep on telling me that I'm not zylie!?! I'AM HER!!!,so please stop this nonsense"sabi niya sabay alis sa kinaroroonan namin

Tulala muna kami ng ilang segundo bago magsalita si Ran...

"Susundan ko lang si Zylie guys, and please ayusin niyo ito"sabi niya at tumakbo sa direksyon na pinuntahan ni zylie

Mamaya pa ay naituon na sa akin ang lahat na atensyon...

"So Jake siguro naman di ka magsasalita ng ganun kung wala kang ipinaglalaban, so mind if you tell us?"tanong ni carl ata yun

"Ok fine, nag umpisa ang lahat sa bakasyon ko sa korea..."pagkukwento ko, lahat sila tutok na tutok sa bawat salitang sasabihin ko

Flashback...

One year before the present...

Nandito ako sa Incheon Airport waiting for my driver, nandito ako sa korea ngayon to have some vacation, since tapos ko na lahat ng subjects ko for this sem, nai advance ko na yun, kaya heto ako feel free here at korea.