Η εβδομάδα που ακολούθησε την πρώτη τους ερωτική επαφή, ύστερα από οχτώ χρόνια, έμοιασε να πέρασε σαν νερό. Κανένας από τους δύο δεν κατάλαβε που πήγε τόσος χρόνος.
Ο Φιλίπ είχε γίνει ο άνδρας των ονείρων της. Κάθε μέρα την περίμενε με μία διαφορετική έκπληξη. Αντίθετα τις νύχτες, της χάριζε ατελείωτες ώρες σαρκικής ευχαρίστησης χωρίς να κρατάει τίποτα για τον εαυτό του. Την έκανε δική του κάθε βράδυ χωρίς εξαίρεση. Τα δύο φλεγόμενα σώματα τους γίνονταν ένα σε κάθε επίπεδη ή μαλακή επιφάνεια της νυφικής σουίτας.
Την ημέρα των Χριστουγέννων έκλεισε δείπνο για τους δύο τους στην πισίνα του συγκροτήματος. Εκεί, την περίμεναν δύο ντουζίνες από κόκκινα τριαντάφυλλα και ένα διαμαντένιο κολιέ από μαύρο διαμάντι σε σχήμα δακρίου. Η Μπεατρίς έμεινε εμβρόντητη από την πράξη του και προσπάθησε να μην παρερμηνεύσει την κίνηση του. Η βραδιά ήταν υπέροχη και δεν ήθελε να την χαλάσει σκεπτόμενη ότι ίσως τα αισθήματα του Φιλίπ να είχαν αλλάξει απέναντί της. Δεν έπρεπε να ξεκινήσει από τόσο νωρίς να παραμυθιάζει τον εαυτό της, γιατί οι έντεκα μήνες που απέμεναν θα της φαίνονταν βασανιστικοί. Ίσως, αυτή η κίνηση του να ήταν απλά ο τρόπος για να επιβραβεύσει τις ερωμένες του για τις παροχές τους, σκέφτηκε θλιμμένα.
Μετά το δείπνο, ο Φιλίπ πήρε την Μπεατρίς από το χέρι και χόρεψαν μαζί έναν αργό χορό αγκαλιασμένοι σφικτά. Τα γαλανά νερά της πισίνας αντανακλούσαν τα θέλω και τις προσευχές της. Μόλις τελείωσε το τραγούδι, ο Φιλίπ έσκυψε και τη φίλησε τρυφερά. Εκείνη έκλεισε τα μάτια της και γεύτηκε το άρωμα του φιλιού του.
«Πάμε!» της είπε άξαφνα, αφού πρώτα ελευθέρωσε τα χείλη της.
«Που πάμε;» τον ρώτησε εκείνη ξαφνιασμένη. Ο Φιλίπ την τραβολογούσε στο τραπέζι τους. Τα μαύρα γοβάκια της ακούγονταν να χτυπάνε βιαστικά τα περλέ πλακάκια της πισίνας.
«Στο καζίνο,» της είπε καθώς της φόραγε το γούνινο παλτό της.
«Στο καζίνο;» αναφώνησε εκείνη απορημένα. «Μα δεν ξέρω να παίζω!» του είπε εκείνη αφελέστατα.
«Δεν χρειάζεται να ξέρεις να παίζεις για να χάσεις. Όποιος μπαίνει εκεί μέσα είναι καταδικασμένος να χάσεις, ακόμη κι αν νομίζει ο αφελής ότι μπορεί να κερδίσει,» τη συμβούλεψε.
«Και τότε ποιος ο λόγος να πάμε εκεί;»
«Κανένας άλλος από το να περάσουμε καλά και για να διασκεδάσουμε χάνοντας τα χρήματά μας.»
STAI LEGGENDO
Η Καρδιά Του Κόμη.
Storie d'amoreΟ νεαρός Κόμης Ζαν-Πιερ Φιλίπ Λεκλέρ μετά το θάνατο του αδελφού του έχει κλειδώσει την καρδιά του και έχει πετάξει το κλειδί έχοντας καταδικάσει τον εαυτό του σε ένα αιώνιο βασανιστήριο τύψεων. Από την άλλη, η Μπεατρίς Μαρτινώ προσπαθεί να συνεχίσει...
