Φύλακας Άγγελος

26 ( θανάσιμος κίνδυνος β παρτ)

Ο Σάιμον σταμάτησε τη γαλάζια του τσοπερ έξω από το ξενοδοχείο του.
Φορούσε ένα κόκκινο πουκάμισο με κάθετες λευκές ριγες, μέσα από ένα ζεστό, φουσκωτό μπουφάν, σκισμένο τζιν με ελαφρώς σηκωμένα μπατζάκια και μαυρα, καλόγυαλισμενα παπούτσια.
Έβγαλε το ολομαυρο του κράνος, αφήνοντας να φανούν τα μεγάλα του μάτια, το χιονατο του δέρμα. και τα σαρκωδη του χείλη.
Έκανε ένα βήμα, όταν αισθάνθηκε ένα οξύ, διαπεραστικό πόνο χαμηλά στη κοιλιά, λες και του έριχναν δυνατές κλωτσιές αόρατοι εχθροί.
Σπαραξε λες και μόλις του είχανε τσακίσει τα πλευρά με γροθιές.
η μικρή, γαλλική του μυτούλα, που του πονούσε, όπως τότε που ήταν πιτσιρικάς και την είχε σπάσει, σε ατύχημα με την μεγάλη του αγάπη, τη μηχανή.
Γονάτισε.
Έσφιξε το χώμα με τα χέρια του.
Έβλεπε μπροστά του, σαν σε όνειρο, ένα αδύνατο μικροκαμωμένο κορμί, να δέχεστε επανειλημμένα χτυπήματα.
Ο Σάιμον προσπαθούσε να ξεχωρίσει ποιος από τους προστατευόμενους του δέχονταν την επίθεση.
Μέσα στο ζαλισμένο του μυαλό, κατέληξε τελικά πως εκείνη η κουλουριασμενη μάζα, ανήκε σε κάποιον από το φωτεινό τάγμα, το νεότερο μέλος.
- Ντανιέλα! Φώναξε πριν λιποθυμήσει.

********

- Σταταμα! Τι κάνεις, θα τη σκοτώσεις! Φώναξε κάποιος.
Η ντανιέλα είδε, μισολιπόθυμη τον ψευτικο οδηγό σπρώχνει τον ανδρα που τη χτυπούσε.
- Μην ανακατεύετσαι, βρομοπαιδο!
- Ειπες, ότι θα έκανες ψεύτικη απαγωγή, για πλάκα στη δικιά σου! Και εσύ, και εσύ την έσπασες στο ξύλο! Σταματα! Φώναξε ο πιτσιρικάς!
- Βουλωσε το!
- Οχι!
Ο μικρός δέχτηκε ένα δυνατό σπρώξιμο, που τον έστειλε να χτυπήσει με το κεφάλι σε μια μεγάλη, μυτερη πέτρα, με αποτέλεσμα να σκοτωθεί ακαριαία.
Ο άνδρας που τον έσπρωξε, στράφηκε στην ντανιέλα και συνέχισε να τη χτυπάει, μέχρι που έχασε τις αισθήσεις της...