I thought you love me too. I thought you will never leave me? How come na masaya ka na ngayon sa piling ng iba? I have love you for more than anything. We broke up. You moved on, me, I didn't. I still love you, who cares? You? I hoped so.
I am Kyra Alyssa Abuton, they usually call me Alice. I'm a senior student here in Immaculate Conception Archdiocesan Shool. Yeah, its a religious school. My parents force me to study here because the standards of the school. Though I'm forced, I already enjoy studying here. And it also reminds me of something, I mean someone. This is where I first fell inlove. High school life, so many good memories. But also, there are bad memories, including the first time I feel I'm broken. Lol. Why I haven't move on? Its maybe I still really love him, yeah, exactly, i still love him.
I fell inlove with this guy whose eyes is chinito. He's tall, white skin tone and muscular. He's so attractive. Ang dami ngang nagkakagusto sa kanya e. May fans club pa siya. Ugh. Nung freshmen pa lang kami dito, as in first day of class, di tlaga maiiwasang pagkaguluhan siya, ang gwapo niya kasi talaga. Alam mo yung feeling na, gusto mong makipag kaibigan sakanya pero di mo magawa dahil sa mga taong nakapaligid sa inyo. Syempre inuunahan ka ng kaba mo at ng mga bad first impressions mo sakanya. Hay. How I wish, magkaroon ng pagkakataon na magkaroon kami ng time para magkakilala sa isa't isa. "Aliceeeee! OMG, ang bilis mo talagang mahanap dahil jan sa height mo, ang tangkad mo talaga!" sabi ng bestfriend kong si Jerlynn, she's my bestfriend since elementary. So ayun, hinanap niya ako dahil classmates kami. "Heyaaaa, I miss you besty!" bineso ko siya. Seriously, I really missed her. Atleast pala, di ako FA sa school na iito, thank God. "I miss you too" bati niya sa'kin, at niyakap niya ako. "Crush mo siya nuh?" tanong niya sakin sabay turo dun sa direction ng lalakeng pinagtutumpukan ng maraming mga babae. Nagulat ako sa tanong niya, syempre, di ako nakasagot agad dahil di ko alam kung ano ang isasagot ko. Wth? Unang kita ko pa lang kasi sakanya, iba na ang pakiramdam ko. Ohmy. Biglang nagring yung bell, at lahat ng mga students ay nagtatakbuhan na papunta sa kanilang mga rooms, at ako naman dun, parang wala lang. At nagising na lang ako sa katotohanan ng may nakabangga sa'kin, shit! Inapakan pa sapatos ko, patay kang tao ka sa'kin! Paglingon ko, nakita ko yung lalakeng pinagkakaguluhan kanina, "Ang tanga mo, tutunganga ka na lang ba jan?!" sabi niya. Aba, siya pa ang naunang nagalit e siya naman ang unang nakabangga! Sama pala ng ugali nito e, "Ikaw pa ang may ganang magalit ha?! Eh ikaw nga yang unang nakabangga sakin, inapakan mo pa sapatos ko! Ang hirap kaya magpakintab ng sapatos! Sipain kita jan e!" sagot ko sakanya! Kala niya, hahayaan ko na lng yun. Di porke't gwapo siya, hahayaan ko na lang ang ginawa niya. "Whatever, get out of my way." Sabi niya. "Whatever mo mukha mo!" Inapakan ko rin sapatos niya bago ako tumakbo, at binelatan ko pa siya. Hahahaha! Iniwan pala ako ni Jerlynn. Sama. -.- Ayun, mag isa na lang akong pumunta sa classroom ko, thank God at di naman ako nalate sa klase. Almost 13mins ko rin hinanap yung room ko.
