I still love you. Who cares? Chapter 4: What's on you, Charles?

66 2 0
                                    

So here's Charles, at umupo pa talaga siya sa tabi ni Jerlynn ah. At ang ngiti naman ng bestfriend kong ito ay parang di na maalis alis. What the hell is happening? "Uhm, Charles? Want to have some time with her?" tanong ko. Di ko na kasi talga matiis ang aura dito e. Parang may namamagitan sa kanilang dalawa. "Sure. No. I mean. Can I talk to you.. Alice?" Whaaaaaaat? Bat ako? May nagawa ba akong kasalanan sa kanya? Grrr. At nagulat rin naman talaga si jerlynn at nag iba ang tingin. Pero alam mo yung itsura na parang nagulat lang. Mygosh, may pinaplano ting dalawamg to eh. @@

"Hmm. I'm leaving you now guys. Take your time. Alice, kita na lang tayo sa room." sabi ni Jerlynn. Nagseselos? Ay mali, parang hindi. Wew. Halata namang may gusto siya kay Charles eh. Tss.

Saktong pag alis ni Jerlynn ay nagsimula na agad si Charles sa pag sasalita. "You like him, right?" Si Rence ang tinutukoy niya. Aba't dire-diretso niya talaga akong tinanong uh? Omg. Ang hirap naman sagutin. "Oo at hindi lang naman ang isasagot mo. Bat ang tagal mong makasagot? Mahal mo na siguro siya?" Ngumiti pa siya pagkatapos niyang sabihin iyon. Ang weird niya, sobra. "Naano ka jan? Eh 2nd day pa lang nga natin dito sa klase, mahal agad?! K fine, aaminin ko na. Maybe I liked him, unang kita ko pa lang kasi tlaga sakanya, iba na agad ang naramdaman ko. Now, happy?" natawa naman siya sa sagot ko. Oo, nagustuhan ko na nga talga siya. Ang sweet niya kaya. Sino ba namang di mahuhulog sa lalakeng laging nagpapakita ng concern sayo, aber? "Pakipot rin pag may time." Mas tumawa siya ng malakas. Ano daw? "Pansin mo na rin naman siguro ang mga 'The Moves' niya sayo diba? Naku, bagay kayo. Ingatan mo yung mokong na yun ah?" Sabi niya. Naguguluhan na talga ako. Ano ba tong ibigsabihin niya. Bago pa man ako makasalita ulit, ayun, nag walk-out na siya.

"By the way, I liked your best friend, Jerlynn. Quiet Alice." Pahabol niya at patuloy pa rin ang pagtawa niya. Yung totoo, galing ba siya sa mental? Ang hilig tumawa eh.

Pero nalilito talaga ako eh. Kaya habang naglalakad ako sa may hallway papuntang roon namin.. *BOOM* nauntog ako sa.. dibdib ni Rence. Ay tanga!

"Ang lalim naman ata ng iniisip mo, Alice. Okay ka lang ba?" Inangat niya ang ulo ko at tiningnan ang aking mga mata. Tinitigan niya ako habang hawak ang mga pisngi ko. Wth, sana naman di ako namumula ngayon. @@ "Okay ka lang ba?" pag-uulit niya sa tanong niya. "Ah, oo. Iniisip ko lang kung ano ang unang activity na ibibigay ng subject teacher natin ngayon." sabi ko. Tumango siya. "Sabay na tayong pumasok sa rooom." pag-iimbita niya at pumayag na lang rin ako.

Ang tahimik ng mga tao sa room. Para bang nakakita sila ng multo. Pero iba eh, tahimik sila na nakangiti. Anong nangyayari? Nahawa na ba to sa Charles na yun? Omg. May mga pumasok bang taga ibang planeta dito at nilason ang mga utak ng mga tao dito as loob. Woah, si Jerlynn, nangingintab ang mga mata habang nakangiti. Ano to, tears of joy? Di ko na talaga maintindihan kaya't nilingon ko si Rence upang tanungin kung anong nangyayari.

Paglingon ko, nagulat ako. Wth? 

--

AN: What's happening? Nagiging paranoid lang ba talaga si Alice kaya't nagkakaganyan siya? O kaya'y panaginip lang ang lahat ng mga ito? Abangan sa susunod na chapter. Walang titigil sa pagbasa ah? Lovelove. :* XD

Napa-aga ang update ko. Hahahaha! Pasencia, pinagpuyatan ko to para sa inyo readers, hope magustuhan niyo ang mga susunod na mangyayari. :)

I still love you. Who cares?Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon