Chapter 13: The Fact.

20 0 0
                                    

AN: Please do comment, vote and share para may karamay na kayo guys pag kiligin. Hahahahaha! Gehnaaaa, para madami na kayo readers, weeeeeeee. ^-------^ Hahahaha! Lovelove guyth. :*

---

Alice' POV

Yeah. May point si Rence. Pero.. Wth. Sige na nga, magsosorry na ako kay Ate. May mali rin naman kasi talaga ako. Maybe I should listen. Siguro may reason talaga. Everything happens for a reason naman e. Huu. Pero kinakabahan talaga ako eh, pano pag di tanggapin ni Ate sorry ko? Pero sabi naman ni Rence, tatanggapin daw yun ni Ate. Waaah, parang propeta lang eh. Parang alam lahat. Hay. -____- Pero nahal ko yun. <3

Nagdadrive na pala ako pauwi. Nasa likod ko si Rence. Binabantayan niya pagmamaneho ko, baka daw kasi bigla akong maparanoid at maisipang magpabilis ng takbo tapos mababangga daw ako, tapos mawawala daw ako sakanya. Eh diba siya na 'tong paranoid? Hahahahaha!

Back to reality, nasa gate na kami ng subdvision, ilang meters na lang, nasa bahay na kami. Tapos magsosorry na ako. Kinakabahan talaga ako eh. Waaaah! TT And.. *BOOM*

Joke, di ako nabangga. Trip ko lang para intense. Hahahaha! Its my way of telling you na nasa pinto na ako na bahay namin. Si Rence naman, nasa side ko. Hawak-hawak kamay ko. :"">

Oh well. Nakita ko si ate.. Umiiyak? Weh? Pero seryos, parang umiiyak talaga siya eh.

Nilapitan ko na lang siya agad at niyakap ng bigla. Wala. Parang namiss ko lang siya agad. Ugh. I hate drama, pero go with the flow. Sayang ang moment, baka madiscover pa ako e. Hahaha! |m|

"Hey look, I'm sorry. Nadala lang ako." Simula ni Ate.

"Sorry rin po. Di ko lang kasi kaya na parang mas kinakampihan mo pa si Kuya Austine kesa sa akin. Ang akin lang naman kasi, ayaw kitang masaktan ulit Ate." Sagot ko.

"Di na ako masasaktan ulit ngayon. I assure you. Maayos at klaro na ang lahat. The fact is, we're engaged." Nakangiting sabi ni ate.

At ako naman, parang tanga na nakanganga. Si Rence naman, hinawakan ang baba ko at isinara ng bunganga ko. "Kalas kuryente, Alice." Biro ni Rence. Wth! Ang tanga ko, nakanganga sa harap nila. Wala e. Nagulat talaga ako sa balitang 'yon.

"What?! Pa--paa--paano?" Tanong ko.

"Iniwan niya ako noon para tapusin ang kontrata niya sa isang entertainment band. Iniyakan ko ng sobra kasi akala ko di na niya talaga ako babalikan. After the contract, nagp-alam na siya sa parents niya at parents natin na magpopropose na siya. Actually, kahapon lang rin siya nagpropose. Habang nagpapakilig ka kay Rence kahapon, kinikilig na rin ako sa pagpropose niya sa akin." Nakangiti niyang pagpapaliwanag.

Langyaaaaa 'tong ate ko. Kumekendeng pala kahapon. Hahahaha! Masisira pa ana pagkakapatid namin buti nalang kina-usap ako ni Rence. Woooh!

"I am happy for you?" sabi ko.

"Eh bat parang nagtatanong ka? -___-" -Rence.

"I AM HAPPY FOR YOU!" Wala na akong masabi. Pero that's the truth e. Niyakap ko siya ng mahigpit.

Buti na lang nakinig ko. Listen, it really works. :) After the tears of sadness pala ng nakaraan, here comes a tears of joy. Today is sunday. Maybe its a day to thank God for the lessons.

"Lunch with us? Pagkatapos nating magsimba." sabat ni Kuya Austine habang nakangiti. Aww. :')

"Nice idea, sabay-sabay na tayong apat." -Rence.

"Kumbaga, double date 'toh?" -Ate Erika.

"Hindi ba awkward? -____-" -Ako. At nagtawanan silang lahat.

---

AN: May malalaman pa kayo sa tunay na buhay ni Austine Laurel sa susunod na mga chapters na mas magpapabuhay ng inyong gulong kaisipan. Ano daw? @@ Hahahaha! Wag kayo mag stop magbasa. Please? :( Thankyou, God bless. O:)

I still love you. Who cares?Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon