I still love you. Who cares? Chapter 9: Where are we going?

67 2 0
                                    

Alice's POV.

May nagdoorbell. Siguro ito na yung makakasama ko sa lakad ko ngayon. Hay, bat ba ksi kailangan pa talagang mag ayos ako ng ganito. Grr. Ang iksi pa talaga tapos minake-apan pa nila ako. Tapos sabi pa nila dapat ko daw silang pasalamatan sa mga ginawa nila sa akin. Huh! Never! Nakaka-inis kaya to. Hmm. So sino naman kaya tong makakasama ko ngayon?

"Ako na ang magbubukas." nakangiting sabi ni Ate Erika. Si Jerlynn naman, panay ang sabi ng 'enjoy this night' sa akin. The both of them, sobrang weird nila. Sumunod naman kami ni Jerlynn sa lakad ni Ate. Pagbukas ng pinto..

May petals ng roses sa ground. I mean red roses, mga favorite ko. Sinundan ako ang mga petals kung saan ito patungo. Palapit na palapit na ako s agate ng bigla kong nakita tong lalakeng to. Naka pink long sleeve siya tapos finold niya yung mga sleeves niya sa kanyang mga braso. Malayo-layo pa lang ako, alam ko na kung kaninong amaoy ito. Nakatayo siya sa harap ng kotse niya sa akin. Nakangiti siya. At.. may dala-dala nanaman siyang boquet ng red roses. Yung sakit na nararamdaman ko kanina, lahat ng iyon ay napalitan ng pananabik. It's Rence. Nung napatanto kong nasa harap niya na talaga ako. Di ko mapigilang kagatin ang lower lip ko upang di mahalata ang pagkilig ko.

"Hey.. You're really pretty." Nabubulol pa siya sa pag sabi niya nun. Lol, he's funny. Halatang kinakabahan. "Always." pagbibiro ko sakanya. Tumawa siya ng mahina sabay sabing, "I agree."

Hinalikan niya ako sa pisngi at inabot niya yung flowers na dala niya. "Here, bago ko pa makilumtan, flowers for you." sabi niya.

"Ehem ehem." si Ate, umepal. @@ "Oh, Ms. Erika, good afternoon. Pwede ko po bang ma-idate si Alice?" Wow. At sa personal at pormal na pamamaraan talaga niya ako ipinagpaalam ah. Isa lang masasabi ko, para siyang head and shoulders na shampoo. HE'S THE ONE. :">

"Aayusan ko ba ng ganyan kaganda ang kapatid ko kung di rin lang naman ako papayag? Sure, of course." pagpapaliwanag ni ate. So planado pala itong lahat eh. But efforts, nakaka-amaze. Ang laki naman ng ngiti Rence, abot tenga talaga eh. Hahaha!

Tumawa muna siya ng mahina bago siya nagsalita, "So, mauna na po kami ATE." Nakangiti niyang sabi. Nagtawanan naman kami saglit. Binuksan niya yung pinto ng sasakyan para sa akin, pina-una niya ako sa pagsakay. Oh dba, ang gentleman niya talaga kahit kailan. Sumunod naman siyang pumasok dun sa Driver's side. Siya pa nga mismoa ng nag ayos ng seatbelt ko. Gosh. Di ko na talaga mapigilan, namumula na siguro talaga ako. Bago kami umalis, binuksan niya muna yung mirror sa seat ko at nagpaalam muli kina ate at Jerlynn.

Sa loob ng kotse. Ang tahinmik namin. Di sya nagsasalita, di rin ako nagsasalita, walang nagsasalita. Nabasag yung katahimikan namin nang bigla niyang binuksan yung music player ng kotse niya. Yung kanta.. ang pinaka paborito kong kanta. Kanta ng Boyce Avenue, ang I'll Be. Tiningnan ko siya, nakangiti siyang nagmamaneho. "I'll be.. your first boyfriend." sinabi niya yun ng di ako tinitingnan. Nakatingin lang siya sa daanan. "Baliw." yan na lang ang tangi kong nasagot. "San mo ba ako dadalhin?" tanong ko sakanya. At nagulat naman ako sa sagot niya..

"Sa puso ko." saan daw? Naku, matagal na kaya ako nakatira dun. Pero seryoso, kinilig nanaman kepet ko. Shets. :">

"Baliw ka nga talaga." sabi ko.

"Oo. Baliw ako. Baliw na baliw sayo." nakashabu ata to e. "Hahaha. Basta, dadalhin kita sa lugar na kung saan tayo lang dalawa." dagdag niya. OMG! Ano daw?! Sa lugar na kaming dalawa lang?! Wtf! "Stop the car! Ayaw ko pang gawin ang gusto mong gawin natin." Napasigaw ako.

Nagulat naman siya sa naging reaksyon ko, tapos tumawa lang siya. "Paranoid. Ano ka ba, malaki respeto ko sayo. Relax. Walang mangyayaring kababalaghan. Trust me."

Ay tae, napahiya nanaman ako. Kala ko naman kasi may tinutukoy talaga siya eh. "Ah. Hehe. Joke. San mo ba talaga ako dadalhin?" 

--

AN: San nga ba talaga destination nila? Isn't it exciting? Hahaha. Guyth, hanggang chapter 10 po muna siguro tayo ah. Hectic schedule ng lola niyo eh. Huehe. Antayin niyo po ang muling pagbabalik ko uh? MAs ma-e-excite na talaga kayo sa mga susunod na mangyayari. For the mean time, thank you sa mga bumasa at nagsupport. Lovelots, God bless. :)

I still love you. Who cares?Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon