Asaran nanaman kami. Haaay, parang nasa heaven yung feeling ko. :""">
Biglang nagplay ng melo song yung mga violinist. Biglang hinila ni Rence ang aking mga kamay at, "Sayaw tayo." sabi niya. Nagulat ako nuh. Ikaw ba naman biglang hihilain. Tss. Pero kinilig ako. Hehe.
Nagsayaw nga kami. Teka, baliktad ata ang nangyayari ah? Sa mga movies kasi na napapanood ko, kumakain muna ang mga coulpes tapos sasayaw. Pero kami, sinayaw ba naman muna ako ni di pa nga kami kumakain. Aaminin ko, medyo gutom na ako. Alam niyo naman diba, nag mukmok ako dun sa kwarto kanina kasi kunwaring wala na daw pake alam si Rence sa'kin. At dahil dun, di ako lumabas ng kwarto at kumain. Tsk. Tanga mo talaga Alice. @@
Pero epal tong imaginations ko e, naninira ata ng moments. Ayy. Tae! Wag ka nga mag isip ng kahit ano-ano Alice! Moment niyo to e, treasure everything! At the first place, FIRST DATE to, push mo na yan! Waaaah, ang ingay talaga ng imaginations ko!
Sa sobrang ingay, bigla kong naapakan ang paa ni Rence. Waaaah! Tae, nakakahiya talaga akoooo! >.<
"Ey, first dance mo ako nuh?" natatwang tanong niya. Kahit kailan talaga, di niya painapababa self esteem ko. Haha.
"Halata naman diba? Tinatanong pa ba yan, eh sayo lang nga unang pumayag si Ate na makipagdate ako e." sabi ko.
"First dance rin naman kita eh." nakangiting sabi niya. "At matagal ko na tong hinihintay, ang makasayaw ang babaeng pinapangarap ko." pagpapatuloy niya.
Mas naging close kami. Yun bang parang wala ng space sa'min. Yung head ko, naglean dun sa may chest niya. Tapos yung ulo niya naman, naglean sa ulo ko. Ang arms niya, nakapalibot sa waist ko. Ang arms ko naman, nakapalibot sa may leeg niya. Yan yung unang pagkakataon na magkadikit talaga kami.
"Why do you love me?" bigla ko siyang tinanong para maputol ang katahimikan namin.
Hinawakan niya ang mga mukha ko at ipinaharap sa kanya. "Because you hate many things." sagot niya. Naguguluhan ako sa sinabi niya. Ano ba ang ibig niyang sabihin?
"Iba ka sakanila e. Other girls, loves make ups. Yung mga ibang babae, di mabubuhay pag yung mga damit nilang susuutin ay di kaiksian. At yung iba naman, KAHIT ANG TANGKAD NA, ANG HILIG PA RIN MAGHEELS. Nagmumukhang kapre tuloy sila." sabi niya. At natawa naman ako sa sinabi niya.
"Pero seryoso, I love you because you hate those things. You are really simple. At ang tunay na maganda, simple at humble. Ang mga babaeng simple at tahimik, ay mas madaling mahalin kesa sa mga babaeng maarte at walang ibang alam gawin kundi ang tumawag ng mga attensyon ng mga lalake." sabi niya. Wow. Ang lami ng mga sinabi niya pero meaningful.
"Wow." yan na lang talaga ang tangi kong nasabi. Namangha kasi talaga ako. Ngumiti na lang ako.
Hinalikan niya naman ulit ang aking kamay at naglakad kami palapit sa mesa. HHWW (Holding hands while walking) pa kami. At dahil gentleman siya, pina-upo niya muna ako at sumunod siya.
"Kala mo di ko alam, gutom ka na nuh. Narinig kong tumunog tiyan mo kanina habang sinasayaw kita. Hahahaha." whaaaaaat????!!!! at ang lakas ng tawa niya nung pagkasabi niya nun ah. Nakakahiya! :(
"Reeeeeeeenceeeeee!" sigaw ko sabay nalungkot ang mukha.
"Naaahw, I'm just kiddin' Pero, mahal kita kahit ano pa mangyari." Eh? Kahit kailan talaga, ang bulis niyang ipawala ang inis ko. <3
-----
AN: Ohaaaaa. Bumabawi ako. 2pages na meron ang chapter na to pero di pa tapos date nila. Hahaha. Ganyan ko kyao kamahal readers, babawi gat ako. ;) Abangan ng susunod na mga mangyayari. Exciting na to e. Waha. XD
