Chapter 16: Out of the Ordinary

938 30 47
                                    

Dedicated kay ate alesana!! <3 woot woot *O* nakita ko siya kahapon sa meet-up oh yeah beybe! kahit mukha akong tanga kasi di ako naimik xD at guess what? May autograph niya ko! Dun sa KPOP Magazine ko! Nayakap, shake hands at nakausap ko pa siya XDD hihi :"""">  oo ipagyayabang ko :P  AKO NA MASAYA!  WALANG KOKONTRA! 

THANK YOU ATE ALESANA <3 Dedicated po para sa'yo :) 

~Mau's POV

Medyo mabigat ang pakiramdam ko nang umagang iyon pagpasok ko sa school.  Hindi kasi ako masyadong nakatulog ng maayos paano naman kasi kung ano-ano ang pumapasok sa isip ko magulo na nga ako pinagugulo pa ng sitwasyon :/ asar ehh! Ayan! Bangenge tuloy ako.

Iniisip ko kasi ang sagot sa mga tanong ng mga kaibigan ko. Ano nga ba ang nararamdaman ko ng magkita kami ni Josh?

Kung tatanungin ako sa oras mismo ng pagkikita namin masasabi kong nagulantang ang buong pagkatao ko. Kung noong magkasama naman kaming dalawa, Hindi ko alam.

Ang labo labo kasi ng nararamdaman ko ng mga oras na iyon. <insert thunder and lightning here>

Kung ngayong umaga naman ako tatanungin mas malabo ang isasagot ko daig ko pa ang may fog  sa ulo sa sobrang labo (___ ____)

Dumiretso ako sa rooftop ng school para mapag-isa. Kahit ngayon lang gusto ko munang mablangko ang utak ko. 

Parang mas gusto ko na nga lang magkulong sa kwarto ko at magmuni-muni kesa sa pumasok ngayon sa school. Baka sa pag mumuni-muni ako ay may makuha akong kasagutan sa mga katanungang hindi ko mabigyan ng sagot.

>oOo< 

"Maureen Bautista ang babaeng may pride na mas mataas pa sa Eiffel Tower at ulong mas matigas pa sa bato ngayon ay namomroblema sa buhay pag-ibig niya." 

Kahit hindi ako lumingon alam ko na si Doreen ang nakatayo sa likod ko at nagsalita. 

"What do you want?"

"Ang aga mo ah! Sakit ba sa ulo?" umupo ito sa tabi ko at ibinigay sakin ang isang long stem na pink rose. 

Tinanggap ko ang pink rose at tumingin sa kanya ng may pagtataka ..

"Wag mong sabihing natitibo ka sakin?"

"Loka-loka! Ganda mo teh ah! Sikuhin kita diyan ehh.." binigyan niya ko ng mahinang batok.

I whined at tinignan ko siya ng masama. 

"Galing yan kay Thorn nagpunta siya sa bahay kanina.." she gave me a knowing smile. 

Napahinto ako.

"Ihahatid ka daw sana niya kaya lang pag akyat namin sa kwarto mo wala kana .. Ibigay ko na lang daw yan sayo asan ba phone mo at di ka makontak?" 

Napangiti ako habang nakatingin sa pink rose.

I notice a little envelope dangling on the rose's stem.

I open it and find a small origami heart. I open the neatly folded heart and reveal a short note. I can't help smiling as I read it.. 

Good Morning Beautiful. I'm glad you're my girlfriend I Love You..

Thorn never really failed to make me feel special.

To make me feel good about myself.

Kaya kahit mabigat ang pakiramdama ko parang biglang naglaho iyon. 

Napangiti ako habang nakatingin sa pink rose.

"Sending a girl a pink rose with a sweet note in the morning can change her attitude for the whole day. Haaay! Ba't ang sweet ni Thorn?" kinikilig na sabi ni Doreen. 

With Your LoveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon