#Storytime {TBSB17}

Αδελφικη αγαπη Μερος 1ο

Γεια σας παιδακιααα ξεκινησααα καινουριο Part στο #Storytime το αδελφικη αγαπη. Το αδελφικη αγαπη εχει 5 Parts τα οποια θα ανεβαζω σιγα σιγα ❤ ας ξεκινησουμε με το 1ο μερος ελπιζω να σας αρεσει 😘😘

Πάντα ήταν όμορφη αυτή την εποχή η πόλη. Στολισμένη στα χριστουγεννιάτικα χρώματα και πάνω από όλα με χιόνι. Το χιόνι πάντα έπεφτε αθόρυβα όλο το βράδυ και το πρωί ξύπναγες και το έβλεπες πυκνό και παχύ, σαν σαντιγί που στολίζει ένα νόστιμο χριστουγεννιάτικο γλυκό.

Δεν ήταν μόνο η οπτικές εικόνες που σου προσέφεραν ευχαρίστηση. Χριστούγεννα ήταν άλλωστε, ή τουλάχιστον ήταν ακόμα παραμονές. Παντού έβλεπες να τριγυρνούν μικρά παιδάκια ντυμένα σαν ξωτικά και άγιο-Βασίληδες ή άλλοτε ντυμένα με χοντρά μπουφάν και πλεκτά γάντια, κασκόλ και σκουφάκια που πιθανώς να τους τα είχαν χαρίσει οι γιαγιάδες τους σαν ένα προκαταβολικό δώρο πριν τα Χριστούγεννα. Τα έβλεπες να χτυπούν, με ένα διστακτικό χαμόγελο, από πόρτα σε πόρτα για να τραγουδήσουν τα χριστουγεννιάτικα τραγούδια και κάλαντα.  Και όταν άνοιγαν οι πόρτες έβλεπες τα μάτια τους να λαμπιρίζουν από χαρά καθώς άρχιζαν να τραγουδούν με τις λεπτές τους φωνούλες.

Αν περιπλανιόσουν εκείνες της ημέρες στους δρόμους, όχι απαραίτητα για κάτι συγκεκριμένο, από παντού βομβαρδιζόσουν με πληθώρα μυρωδιών που σου ήταν αδύνατο να συγκρατηθείς και να μην μπεις σε κάποιο από τα ζαχαροπλαστεία που πουλούσαν τα χριστουγεννιάτικα γλυκά με το κιλό. Όλα ήταν γεμάτα με ουρές που αποτελούνταν από αγχωμένες μητέρες που ήθελαν να προλάβουν εγκαίρως όλες τις προετοιμασίες για την αυριανή ημέρα μέχρι και μικρά παιδάκια που αποφάσισαν να σπαταλήσουν λίγο από το χαρτζιλίκι τους σε ένα γλυκό.

Όλα ήταν τόσο τέλεια εκείνη την εποχή, ακόμα και για τον ηλικιωμένο πλέον Τζέιμς Μπίλλινγκ που νοσταλγούσε εκείνες τις ημέρες οπού και ο ίδιος ήταν κάποτε μικρός, σαν εκείνα τα παιδιά, και έτρεχε από σπίτι σε σπίτι με τους φίλους του.

Βέβαια αυτή την εποχή ο Τζέιμς και η οικογένειά του δεν βρισκόταν στο Μάντσεστερ. Στις διακοπές και κυρίως τα Χριστούγεννα ο Τζέιμς βρισκόταν στο σπίτι των παππούδων του σε ένα μικρό χωριό, το Μπίλσμπι. Ήταν πραγματικά πολύ μικρό χωριό και δεν του άρεσε ιδιαίτερα να πηγαίνει εκεί διότι τις περισσότερες φορές οι φίλοι του δεν βρίσκονταν εκεί διότι όπως και εκείνος πήγαινε εκεί για διακοπές όποτε οι γονείς του είχαν άδεια από την δουλειά. Την περίοδο των Χριστουγέννων αντιθέτως το χωριό αν και μικρό, ήταν γεμάτο από ζωή, παρόλο που η φύση γύρο του είχε νεκρωθεί.