NEFES

40 2 0
                                    

   Sabah uyandigimda enerji doluydum. Hizla kalkip banyoya yoneldim. Elimi yuzumu yikayip mutfaga gittim. Zeynel, zumrut ve annem beni gorunce gulumsediler. Hepsine gunaydin dedim. Onlarda bana. Hazirlanip evden ciktik. Zeynel tabikide bizden once cikmisti. Onur her zaman ki gibi bizi kapida karsiladi. Birlikte okulun yolunu tuttuk. Zumrut cok mutsuz gorunuyodu. Yanina gidip

   "Bisey mi oldu?" dedim. Zumrutun gozleri dolmustu

   "Dun sahini bi kizla gordum. Cok samimiydiler. Zeynep cok kotuyum. Onlari oyle gorunce icime bisey oturdu. Kalbime bisey saplandi sanki. Madem sevgilisi var. Neden bana umut verdi? Zeynep yardim et bana. Kafayi yiyicem" dedi. Goz yaslarini birakti. Hizla ona sarildim. Bi kamelyaya oturduk.

   "Belkide arkadasi filandir. Hemen oyle dusunme. Bence oda senden hoslaniyo" dedim. Zumrut yasli mavis gozleriyle bana bakiyodu.

   "Cok samimiydilar" dedi.

   "Kardesi ablasi filandir. Ona sormami istermisin?" dedim. Zumrut hizla kafasini iki yana salladi.

   "Hayir evet sevgilim lafini ondan duymak istemiyorum" dedi. Bende bisey demedim. Okula dogru sessizce yuruduk. Gercekten sahine cok sinirlenmistim. Okula girdigimizde sahin yanimiza geldi

   "Ginaydiin!" dedi. Hepimiz sessizce gunaydin dedik. Sahin bu durumu garip karsiliyarak

   "Bi sorun mu var?" der demez. Zumrut daha fazla kendini tutamayarak. Sahine tokati basti. Tabi ben sok. Hizla sinifa dogru kosmaya basladi. Bi kac kisi gormustu. Ben tam zumrutun pesinden giderken. Sahinde gidiyodu. Onur elimden tuttu

   "Biraz basbasa kalsinlar" dedi. Tamam anlaminda basimi salladim. Sinifa birlikte girdik. Zeynel yanimiza geldi

   "Zumrut nerde?" dedi. Ona dogruyu soyleyemezdim. Hemen bastim yalani

  "Sey o tuvalette" dedim. Zeynel siniftan cikip gitti. Bizde onurla yerlerimize gectik. Bi kac gundur kalbim agriyo diyo dumya bugun daha siddetli agriyodu. Daha fazla dayanamadim. Gozumden bi damla goz yasi dustu. Onur hemen elini atarak goz yasimi sildi

   "Zeynep noldu?" dedi.

   "Kalbim cok agriyo. Bi kac gundur boyle" dedim.

   "Iyi degilsen gidelim bi doktora filan" dedi. Her ne kadar gitmek istemesemde ilerde bununla ilgili bi sikinti cikmasindan korktugumdan tamam anlaminda basimi salladim. Cantamizi alip ciktik. Ilk mudurun odasina gittik. Mudur her ne kadar izin vermek istemesede benim durumumu gorunce tamam dedi.

   Hava cok ruzgarliydi. Boynumdaki atki bir anda taa karsi kaldirima uctu. Onur bana gulumseyip atkiyi almaya gitti. Tam gulerek geliyodu. Bi araba hizla onura carpti. Ben oldugum yerde kalakaldim. Kalbim artik agrimiyodu. Kendimi toparlayip hizla onurun yanina kostum. Yuzu gozu kan icersindeydi.

   "ONUR AC GOZLERINI NOGLUURRR! ONURR ONURR!" diye basinda inliyodum. Herkes basimiza toplanmisti. Onur yavasca gozlerini acmaya calisiyodu. Beni gorunce cok hafifce gulumsedi.

   "Seni cok seviyorum zeynep. Bunu unutma" dedi. Tabikide bu sozleri cok zorlanarak soylemisti. Aglamaya basladim

   "Sen bana unutturmassin onurr. Kalk onur kalk. Onurrr!!!" dedim. Ambulans gelmisti. Hemen aldilar iceri. Bende bindim. Kalbi cok yavas atiyodu. Ve benim kalbim artik agrimiyodu. Allahim noglur sen onu bana bagisla. Allahim o yasasin ama biz ayri olalim. Yeterki o yasasin. Onsuz bi hayat dusunemiyorum. Biz ayri bile olsak o yasasin Allahim noglurrr. Hastaneye gelmistik. Hizla yogun bakima aldilar. Aglamaktan gozlerimi acamiyodum. Telefonum calmaya basladi. Ama acacak mecalim yoktu. Daha sonra bir anda gozlerim kapandi. Gerisini hatirlamiyorum...

   Uyandigimda beyaz bi odadaydim. Serumun koluma bagli oldugunu hissedince koluma agri girdi. Kafami sag tarafa dondurunce zumrutu gordum. Telasli bi sekilde bana bakiyodu. O an aklima neler oldugu gelince. Hizla yerimden dogruldum. Serumun bana yaptigi aci hissetmedim bile. Hemen kolumdan cikardim. Zumrut beni boyle gorunce

   "Zeynep sakin ol. Onur iyi odaya aldilar onu. Gayet iyi durumu sakin ol" diyince icime bi sular serpildi.

   "Actimi gozlerini" dedim.

   "Hayir ama doktor kisa bi sure sonra acicak gozlerini dedi" dedi uzgun uzgun. Hemen onun oldugu odaya gitmek istiyodum. Hizla ayaga dogruldugumda biraz basim dondu. Zumrut hemen beni tuttu

   "Iyiyim. Beni odasina gotur" dedim. Zumrut kafasini salladi. Yesil kapili bi odaya geldigimizde durdum. Ambulansta soylediklerim aklima gelmisti. "Allahim ayri olsak bile o yasasin..." bunlar aklima gelince. Sucluluk duygusu icimi kemiriyodu. Eger ben o kahrolasi atkiyi takmasaydim. Simdi sulu gozlumun sulu gozleri kapali olmiycakti. Zamani gelmisti. Icimi yiyen ayrilma duygusu bugun beni ele gecirmisti. Onurun benim yuzumden caninin yanmasina bir kez daha dayanamazdim. Seni seviyorum. Seni hep sevicem onur...

SEN KİMSİN ?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin