DAVETSİZ (Yeniden Düzenleniyor)

"Teklif"

    

      Sarah konuşsa ağlayacağını biliyordu. Belki de beş yıldan fazladır beklediği kelimeler,sevdiği adamın dudaklarından dökülmüştü işte. Hayal miydi acaba?

       Bir daha başını kaldırıp baktı Jacob’a. Hayır,buradaydı . Elleri ellerindeydi. Gerçek olamayacak kadar güzeldi.

      “Sarah..birşey söyle.”

      “Ben…” Genç kadın daha fazla kendini tutamayacaktı. Onun önünde ağlamak istemiyordu ama yapamıyordu işte. Durdurmak istemesine rağmen isyankar damlalar yerinden düşmek için can atıyordu.

      “Sanırım şoktasın.”dedi Jacob gülümseyerek. “Yardımcı olmamı ister misin Güzelim?”

       Sarah küçük bir kız çocuğu gibi başını sallayabildi sadece. Genç adamın gülümseyen yüzünü görünce dalga mı geçiyor diye düşünmeden de edemedi.

       “Önce şu gözyaşlarını silelim. Artık benim yüzümden ağlamanı istemiyorum.”

      Hayır,hayır. Genç kadın bunların gerçek olduğuna inanmakta zorlanıyordu. Harry hastalanmıştı,hastanedeydiler. Burası da Sarah’nın kahve içmeye çıktığı bahçe ve buradaydılar. Herşey son derece gerçekti.

       “Beni hala sevdiğini biliyorum Sarah ama bundan sonra eğer bana bir şans verir de,söylemek istersen bunu tekrar tekrar duymaktan asla sıkılmayacağımı bilmeni istiyorum.” Sarah usulca başını salladı. “Yüzüme bak.”
      Genç kadın gözyaşlarına hakim olamıyordu.
      “Yüzüme bak Sarah, seni sevdiğimi söylüyorum.”

       Sarah bir kez daha duyduğu cümlelerle ağlarken gülmeye başladı. “Evet,duyuyorum.”dedi Jacob’a gülümseyerek.

      “O zaman bir şey söyle Sarah. Beni affedip,bundan sonra üçümüzün devam etmesine izin verecek misin?”

        Genç kadın bir an tereddüt etti. “Jacob,söylediklerin hep beklediğim şeylerdi,senin için yapamayacağım şey yok.”

        “Evet,benim için veya bambaşka durumlar için yapamayacağın şey olmadığını iyi öğrendim. Söylediğin cümlenin arkasında bir ‘ama’ mı seziyorum?” 

       “Ama bilmiyorum,korkuyorum.”

        “Hayır korkmuyorsun,beni bu kadar çabuk affetmek istemiyorsun sadece. Yaptıklarım için şu anda beni affet diyemem sana,ama deneyelim mi? Ne dersin?” 

     
        “Hey Jacob!”
    Matt’in sesini duyan Jacob ve Sarah,kendilerine gelen adama döndüler.

       “Geçmiş olsun dostum. Daha yeni öğrendim. Nasıl durumu?”

      “Teşekkürler Matt. Gayet iyi,yoğun bakımdan çıktı.”
  
      “Molly nerede?”dedi Sarah.

      “Buradaki evinize bırakmıştım Harry’nin durumunu öğrenmeden önce.”

      “En iyisi ben onu bir arayayım.”diyerek iki adamın yanlarından ayrıldı Sarah. “Alo?” 

       “…” 

      “Bizim evde olduğunu söyledi Matt. İyi misin canım?”

        “…”

       “Ha evet burada. Harry büyükbaba kalp krizi geçirdiği için hastanedeyiz. . . Ahh hayır canım,iyi şimdi sen rahatına bak. Ben birazdan April’i getiririm yanına. Ama Molly,sana anlatacağım o kadar çok şey var ki.”