Lyn's POV:
"Mama! Papasok na po ako!" ^^ paalam ko kaya mama.
"Oh! Anak yung tubig mo? Yung baon mo? Yung I.D mo? Baka nakalimutan mo!" Sagot ni mama.
Haha ang kulit talaga ni mama grin emoticon
"Opo mama. Sige po"
Nagsimula na ako naglakad. Napahawak ako sa mga braso ko. "Ggggrrrrr" medyo nanginginig. Haha medyo malamig kasi. At halos araw araw akong ganito. Kaw ba naman na pumasok nang 5:30 am bago mag 6 am araw araw at naglalakad lang, hayst ! Mahina pa naman ako sa lamig.
Mga Ilang minuto na naglakad ako at sa wakas nandito na ako sa school grin emoticon
Papasok pa lang ako nang gate..
"Shit! Tsk! For how many times I've suffer bacuse your face so ugly! " sabi ni mike
Napatingin ako sa nagsalita. At...
Aba't? Napaka kapal talaga ang apog nito ah! upset emoticon
"Wala kang pake!" Tsk! Ayaw ko nang makipagtalo pa. Alam ko naman na away lang hanap nito tsk! At tsaka, tama siya panget ako T.T
Nagtuloy tuloy na lang ako sa paglakad ng biglang may tumama sa ulo ko.
"ARAYYY!" Ang sakit T.T sabay hawk sa ubo ko.
"Di ka lang panget . Kundi burara pa HAHAHAHA" Sabay lakad paalis.
Tiningnan ko yung binato sa akin nang halimaw ba iyon.
"Waaaahhhh! T.T !" Ito yung notebook ko ah. Bakit andito sa kanya? Huhu di kaya nabasa na niya ito? Huhu wag naman sana T.T at baka mapatay ko pa siya.
"Hmmm? Bakit andito ka pa? Malapit na magsimula ang klase ah."
Napalingon ako dun sa nagtanung .
"Ah.? Kaw pAla yan justine.
" ^__^ tama na. Malelate na naman tayo.
"Ahehe , sorry, ahm ge"
Nagsimula na kami maglakad hanggan makarating sa room.
"Hoy! Panget! Bakit ang panget mo?" -mike
"Tsk! Wala ka na naman magawa squint emoticon
"Panget mo kasi."
"Pake mo? Inggit ka.? Gaya ka! Bleeeehhh" hayst squint emoticon
Naupo na ako.
"Haha ang panget nang katabi ko."
"Haha mu kang unggoy yung katabi ko grin emoticon " hirit ko naman.
"Hmmm.." Napatingin,ako kay justine.
"Hehe hindi ikaw yun. Siya yun!" Sabay turo kay mike. Pagkakita ko kay mike. Ang sama nang tingin sakin.
Binawa ko ang tingin ko at inilabas ang notebook ko at naalala ko yung binalik sakin ni mike.
"Hoy! Ikaw!" Sabay tayo ko at sa harapan pa niya
"Bakit?"
"Binasa mo ba ito?"
"Yung first page lang kaso panget na kasulat eh kasing panget mo.."
"Tsk! Bakit mo binasa?" T.T
"Gusto ko e bakit ba?"
"Hayst" huhu ! T.T
Naupo na lang ako. Kahit kailan talaga . di ko kaya ang makipagsagutan. Di ako tulad nila na ganun kalakas ang loob. Sa una lang pero----
.
.
.
Biglang dumating si ma'am.
BINABASA MO ANG
The Unexpected Friendship
Подростковая литератураAko: "Bigyan mo ako ng mahalagang dahilan, kung bakit gusto mo akong maging kaibigan!" . . Siya: "Dahil IKAW ay IKAW!" . . Ako: "Tsk! Anong klaseng sagot 'yan?" . . Siya: "Tama naman sinabi ko ah? " . . (Wala ako naintindih...
