Chapter 22: "Pag-amin"

27 2 0
                                    


  Lyn's POV:

Nandito ako ngayon sa gate. Hinihintay si justine.

"Lyn *hik*"

Hmm? Ano iyon? Parang si jd yun ah. Lumingon ako. Umiiyak ito at tulo uhog ulit   tsk! Bakit pag umiiyak ito. Lagi tulo uhog.    

  "Hahaha " napatawa na lang ako.


"Bakit tumatawa ka?" Jd

"Eh! Kasi Pag umiiyak ka! May uhog na kasi lagi kasama Haha"


"Ang bait mo sakin."

"Naman.!"

"Hmmm "


"Oh? Anong nangyari?"

Pinunas nito luha niya at pati uhog nito syempre haha! At tsaka sumenyas nang wala.

"Nasabi mo ba?"

"Hindi!"

"Ano ?"


"Ayaw niya ako patapusin eh. Tapos tingnan mo!" Sabay turo sa muka niya.
Medyo namamaga ah.

"Bakit" sabi ko

"Sinuntok ako nung xander! Tsk!"

"Ay! sakit niyan."


"Hmm "

"Anong plano mo?"

"Ewan lyn. At tsaka! Akala niya. Tayo!"

"Ano?"

"Akala niya! Merong tayo!"

"Hala ka! Hindi ito pwede! Mali siya ng iniisip."

" Kaya nga eh huhu "

"Sige! Bukas na bukas din! Kakausapin ko siya jd. Hmm "


"Sige! Salamat ah. Tara. Uwi na tayo."

"Ok! Dito na ako. Ingat ka. Baka madagdagan yang dala dala mong sakit."

"Ok"

~Fastforward~

Nakauwi na ako. Dahil hapon at wala magawa. Lumabas muna ako ng bahay.
Nasa labas na ako, lakad lakad, pumunta ako sa lugar kung saan malilim at bilang ang mga tao na dumaan. At duon naupo.

Nakaka ilang araw ko na rin pala iniiwasan si mike nuh. hasyt


Bakit ko ba naiisip siya? Tsk!   

  Kainis!! Hindi ang katulad niya dapat ang iniisip ko! Tsk! Tulad lang siya ni papa.   

  Hayst nakakabored!

Naiisip Kong kumanta kanta. Nasa kalagitnaan na ako ng kanta ng may tumawag sakin.

"Lyn?" Lumingon ako.

O_________O? Anong ginagawa niya dito?

---  

  Mike's POV:

Nang sinundan ni tol noel si ela. Umalis na ako agad. Nakakabagot at mas lalo ko lang maalala si panget ko T__T  


Pagkauwi ko. Nagkayayaan ang mga dati kong kakilala na maglaro ng basketball.
At pumayag ako. Pumunta kami sa malapit na pwedeng paglaruan at yung may makakalaban.

Natapos laro namin at nanalo kami.
Pauwi na ako ng may nakita akong nakaupo na babae. Familiar siya. Lumapit pa ako. At tiningnan maige.

Nakasando lang ito at short na bago sa tuhod. Naka pony tail. At pakanta Kanta pa.

"Romeo take me, somewhere we can be alone. I'll be waiting.."

"Lyn?"

O_____O ngayon ko lang ito nakitang ganun ang itsura at yung boses niya. Ngayon ko lang siya narinig kumanta. Ang kulit ng boses niya  


"Waaaaahh!!  " sumigaw ito.

"Sandali! Wag ka sumigaw!" Sabi ko.

Tumayo ito at tumalikod. Humakbang na ito palayo sakin pero hinabol ko siya at nahawakan.

"Bitawan mo ako!" Lyn
"Mag-usap tayo please! Lyn! Makinig ka sakin!"
"Ano pa ba sassabihin mo?"

"Hindi ko naman sina--"
"Paulit ulit na lang! Nakakasawa na!"

"Lyn"

"Ano bang ginagawa mo dito ha?"
"Nakipag laro nang basketball."
"Ganun ba?"
"Ou lyn. Sana mapatawad mo na ako."
"Hindi ganun kadali yun! FIRST KISS KO NA WALA!"

"Alam ko! At hindi ko intensiyon yun!"

The Unexpected FriendshipTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon