You'll be mine

Κεφάλαιο 1ο

Δεν είναι τίποτα σπουδαίο,  μονάχα δύο γαλάζια μάτια κι όμως με έκαψαν!

Κοιτάζω έξω από το παράθυρο και ο ουρανός έχει ακριβώς το ίδιο χρώμα, αυτό το παγωμένο γαλάζιο που κάθε φορά που το αντικρίζω χάνω τα λόγια μου. Δεν ξερω γιατί αλλά μπροστά του νιώθω ευάλωτη και αδύναμη, χάνω τα λόγια μου και τα πόδια μου τρέμουν. Αν δεν με ήξερα καλύτερα θα ορκιζόμουν πως τον εχω ερωτευτεί. Αυτό όμως δεν γίνεται, δεν είναι σωστό, δεν ανήκω μαζί του. Για εμένα πρέπει να υπάρχει μόνο ο Jake.

Ακόμα δεν μπορώ να καταλαβω πως μπήκε στην ζωή μου τόσο ξαφνικά. Εκείνη την μέρα δεν μπορώ να την βγάλω απο το μυαλό. Την θυμάμαι ακόμα σαν να μην έχει περάσει ούτε μια στιγμή.

Το φθινοπωρινό είχε μπει για τα καλά και τα σχολειά είχαν αρχίσει. Βρισκόμουν στην αίθουσα της ιστορίας  και δεν μπορούσα να συγκεντρωθώ σε αυτά που έλεγε ο καθηγητής. Στο μυαλό μου είχαν κολλήσει κάποιοι στίχοι από ένα τραγούδι που άκουσα το πρωί στο ραδιόφωνο. Έπαιζαν και ξαναέπαιζαν στο μυαλό μου ασταμάτητα.
" I'm thinking 'bout how people fall in love in mysterious ways
Maybe just the touch of a hand
Me I fall in love with you every single day
And I just wanna tell you I am
I'm thinking 'bout how people fall in love in mysterious ways
Maybe it's all part of a plan
I'll just keep on making the same mistakes
Hoping that you'll understand "
Ξαφνικά ένας δυνατός ήχος  με έβγαλε από τις σκέψεις μου και με έκανε να γυρίσω αυτόματα προς την πόρτα.
Εκεί στεκόταν ένα ψηλό  αγόρι με γαλάζια μάτια και μαύρα κοντοκουρεμένα μαλλιά. Έκλεισε δυνατά την πόρτα και προχώρησε προς τα πίσω θρανία
"Βλέπω κύριε Parker αποφασίσατε να μας τιμήσετε με την παρουσίας. "
Άκουσα τον καθηγητή να του λέει με έναν τόνο ειρωνείας στην φωνή του.
"Ναι, βλέπετε σας εχω μεγάλη αδυναμία. "
Απάντησε εκείνος με ακριβώς το ιδιο ύφος. Η φωνή του ήταν βαριά και φαινόταν πολύ σίγουρος για την απαντήσει του, χωρίς να φοβάται τις συνέπειες. Ο καθηγητής τον κοίταξε αυστηρά και του μίλησε πιο σοβαρά τώρα.
" Για το υπόλοιπο της χρονιάς θα κάθεστε σε αυτό το θρανίο και όχι στα πίσω αφού μου έχετε τέτοια αδυναμία. Θα απολαμβάνετε καλύτερα το μάθημα μου. "
Την στιγμή που συνειδητοποίησα ότι δείχνει τη θέση δίπλα μου πάγωσα. Εκείνος έκανε απλά έναν μορφασμο και ήρθε βαριεστημένα δίπλα μου. Για μια στιγμή γύρισε να με κοιτάξει και μετά  επικεντρώθηκε στο κινητό του, το οποίο το έκρυβε κάτω από το θρανίο. Κατά τη διάρκεια του μαθήματος ένιωθα αμηχανία χωρίς να ξέρω το γιατί. Εκείνος από την άλλη φαινόταν τελείως χαλαρός με όλη την κατάσταση.

Λίγο πριν χτυπήσει το κουδούνι ο καθηγητής μας έκανε μια ανακοίνωση που ήταν το τελευταίο πράγμα που θα ήθελα να ακούσω εκείνη τη στιγμή.
"Λοιπόν ο τελικός σας βαθμός εκτός από την εξέταση θα εξαρτηθεί από μια εργασία που θα δουλέψετε σε ομάδες. Οι ομάδες θα είναι σε δυάδες με τους διπλανούς σας. Το θέμα της εργασίας είναι ελεύθερο και θα πρέπει να μου έχει παραδοθεί μέχρι το τέλος του εξαμήνου. "
Εκείνη την ώρα χτύπησε το κουδούνι αλλά εμένα μου ακούστηκε περισσότερο σαν τον ήχο της σωτηρίας μου. Μάζεψα όσο πιο γρήγορα μπορούσα τα πράγματα μου και βγήκα βιαστικά από την αίθουσα. Πήγα στο ντουλάπι μου όπου εκεί ήταν η Sophie και η Mia. Δεν χρειάστηκε μεγάλη προσπάθεια για να καταλαβω για τι πράγμα μιλούσαν
" Δεν μπορώ να καταλάβω τι κόλλημα έχεις φάει με τον Lucas. "
"Δεν είμαι κολλημένη..."
"Sophie άστα αυτά σε εμένα και απλά ξεκόλλα. "
"Επειδή εσυ δεν θες να ερωτευτείς δεν σημαίνει ότι πρέπει..."
Ξαφνικά η Sophie σταμάτησε την φράση της και την είδα να χλωμιαζει καθώς κοίταζε πίσω μου. Ένιωσα ένα σκούντιγμα στον ώμο μου και όταν γύρισα να κοιτάξω αυτός ήταν το τελευταίο άτομο που περίμενα να δω.
"Έφυγες πολύ βιαστικά και δεν προλάβαμε να μιλήσουμε γιατί την εργασία. "
Με κοίταζε με ένα στραβό χαμόγελο και τα μάτια του κοίταζαν κατευθείαν μέσα στα δικά μου. Ήθελα να μιλήσω αλλά η φωνή μου δεν έβγαινε. Απλά καθόμουν εκεί και τον κοίταζα χωρίς να κάνω απολύτως τίποτα.
Ξαφνικά η Mia ήρθε και σταθηκε μπροστά μου και τον κοίταξε απειλητικά. Εκείνη την στιγμή ήταν λες και ξύπνησα από έναν λήθαργο που κρατούσε αιώνες και ας ήταν μόνο ένα δευτερόλεπτο. Τότε συνειδητοποίησα πως πίσω από αυτόν στέκονταν αλλα δύο άτομα, ένα αγόρι που κρατούσε στην αγκαλιά του μια κοπέλα.
Η φωνή της Mia με ξύπνησε για μια ακόμα φορά.
" Θες κάτι από την φίλη μου Parker; "
Είναι η δεύτερη φορά που ακούω το επίθετο του, μου είναι γνώριμο αλλά θέλω να μάθω και το όνομα του.
"Εσένα μικρή ότι και να θέλω δεν σε αφορά, για αυτό κάνε στην άκρη! "
Δεν της έδωσε πολύ σημασία μιας και εκείνος συνέχιζε να με κοιτάει με τον ίδιο τρόπο
"Πάρε τους φιλους σου και φύγε από εδώ γιατί δεν θα έχουμε καλα ξεμπερδέματα. "
"Δεν θυμάμαι να σε έβαλε κανείς δικηγόρο της. "
Μόλις κατάλαβα ότι ήταν έτοιμη να τον χτυπήσει την τράβηξα στην άκρη.
"Mia αστον δεν αξίζει, άπλα πάμε να φύγουμε. "
Δεν πρόλαβα να κάνω ούτε ένα βήμα και εκείνος με έπιασε από τον καρπό και ένας ηλεκτρισμός διαπέρασε όλο το σώμα μου. Την ίδια ακριβώς στιγμή με άφησε απότομα και κάρφωσε για μια ακομα φορα το μάτια του στα δικά μου.
"Εμείς δεν τελειώσαμε! "
Χωρίς να πει κάτι παραπάνω πήρε τους φίλους του και έφυγε. Τότε  είδα να έρχεται προς το μέρος μας ο Jake και ο Lucas. Το ύφος του Jake όμως ήταν ανήσυχο.
"Τι έγινε μωρό μου, τι σε ήθελε αυτός. "
"Τον ξέρεις; "
Αντί αυτού όμως την απάντηση την πήρα από τον Lucas, ο οποίος με κοίταζε λες και είπα κάποιο ανέκδοτο.
"Όλο το σχολείο τον ξέρει Anna. Ο Dylan Parker είναι. "
Μόλις συνειδητοποίησα τι είχα ακούσει και με ποιόν έχω να κάνω, κατάλαβα πως είχε δίκιο. Δεν έχουμε τελειώσει ακόμα. Δεν έχουμε αρχίσει καν.