H.8

81 4 2
                                    

Hoi

Ik heb misschien nog geen vijf stemmen maar ik wilde jullie dit alvast laten lezen. Schrijf alsjeblieft een reactie over hoe je het vind. Alles is welkom!!

Xxx Girl124

__________________________________

Hoofdstuk 8.

Maria.

Ik liep samen met de mama van Lily het ziekenhuis door. Ze hield mijn hand vast en gaf er af en toe geruststellende kneepjes in.

Ik keek naar haar omhoog. "Waar ligt papa dan?" vroeg ik. Ze bleef voor zich uitkijken en reageerde niet. "Wat was er aan de hand?!" dacht ik. Ik kreeg een brok in mijn keel en strompelde achter Anne aan terwijl de tranen over mijn wangen liepen. Waarom wil niemand het mij vertellen? Het is wel mijn vader! Ik liet me op de grond vallen en begon hard te huilen. Ik wilde niet meer lopen. Waarom? Waarom? Wil niemand mij uitleg geven?!

Anne tilde me op en zei iets wat ik door mijn eigen gehuil niet goed kon verstaan. Ik kneep mijn ogen dicht en maakte mezelf wijs dat ik ze nooit meer open zou doen. Toen zette ze me neer op een stoel. Ik deed langzaam mijn ogen open. Ik zag in de eerste instantie niets door de tranen die in mijn ogen stonden. Toen zag ik hem.

"Papa!" Riep ik, maar hij reageerde

niet. Ik keek verder om me heen en zag hoe Anne aan het huilen was. Er kwam een man in witte kleren naar binnen. Papa had allemaal draadjes aan zich waar deze man nu aan begon te zitten. "Is ie dood?" vroeg ik hem met een wanhopige, smekende blik die liet weten dat ik elk moment in huilen kon uitbarsten. "Nee, hij slaapt." zei de man rustig, bang dat ik hem niet zou begrijpen.

....................................................................

Nou? Wat vonden jullie er tot nu toe van? Het is kort ik weet het, maar het is nog niet af. Ik kon alleen niet wachten het te uploaden...

( ongeduldige ikke;-)

DochterWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu