•Η συμφωνία•

Κεφάλαιο 31.

Καλύτερα να μην την τρομοκρατησω άδικα απο τόσο νωρίς. Θα της το πω αργότερα.

"Ελα πάμε πρώτα σπίτι μου και τα συζητάμε αργότερα." της είπα χαρίζοντας της ενα μεγάλο χαμόγελο.

Συμφώνησε και έτσι μπήκα στο αυτοκίνητο της για να πάμε σπίτι μου.

Σε 2 λεπτα ήμασταν ηδη σε εμένα.
Της έδειξα το πάρκινγκ και την βοήθησα με τις βαλίτσες.

Μπαίνοντας στο σπίτι ξεφυσησε και κάθισε στον καναπέ.

"Ασε φιλενάδα κουραστικό ταξίδι.." είπε ρίχνοντας το κεφάλι της προς τα πίσω.

"Παλι καλά που σε συνάντησα." της χαμογελασα.

"Για πες μου τώρα" με κοίταξε κατάματα. "Τι ήθελες να μου ζητησεις πριν;"

Εσκυψα κάτω το κεφάλι μου, οχι τόσο απο ντροπή αλλά απο αγένεια που δεν την ρώτησα αν ήθελε ένα ρόφημα;

"Θέλεις να πιούμε κάτι;"

"Ενα τσάι αν σου είναι εύκαιρο, ευχαριστώ"

Το γλυκό χαμόγελο της ζέστανε την ατμόσφαιρα. Εβγαλε τα παπούτσια της και σηκώθηκε από τον καναπέ. Προχώρησε προς την κουζίνα και έκατσε στην ξύλινη ψηλή καρέκλα.

Σερβιρα τα τσάι μας και καθιστά δίπλα της.

"Λοιπόν" ρουφηξα μια γουλια απο το τσάι μου και συνέχισα.."Αρχικά είμαι δεσμευμένη με ενα πολύ καλό παιδι εδώ και 1 χρόνο. Σε λίγο καιρό μάλιστα σκεφτόμαστε να αναθεωρησουμε το μέλλον μας και να συγκατοικήσουμε."

"Ωω προορίζεται ως ενα καλό και γερο μέλλον δηλαδή ε;"

"Ετσι πιστεύεις;" εσκυψα χαμηλά το κεφάλι μου.

"Γιατί κοπέλα μου; Δεν το πιστεύεις εσύ; Τι σε κάνει να αμφισβητείς κάτι τέτοιο;"

"Απλά να.." σηκωσα διστακτικά το κεφάλι μου

"Κατάλαβα..έχεις ερωτευτεί κάποιον άλλον." χαχάνισε σιγανά.

"Που το κατάλαβες;" την κοίταξα σοκαρισμένη.

"Ασε φιλενάδα..τα εχω περάσει πολλές φορές."

"Δεν εχεις σχέση εσύ;" την ρωτησα.

"Δεν είμαι για σχέσεις εγώ..δεν μπορω..θέλω να είμαι ελευθερη"

"Οτάν βρεις τον σωστο.."

Με διέκοψε.

"Οτάν βρω τον σωστό θα το διαχειριστώ σωστα. Εσύ όμως τι θα κάνεις;"

"Δεν γνωρίζω. Δεν ξέρω.."

"Ακόλουθα την καρδιά σου" με συμβούλεψε.

"Και αν η καρδιά μου ανήκει και στους δύο;" πήρα μια βαθιά ανάσα.

"Τοτε φιλενάδα τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα και πρεπει να συλλογιστείς για να βρεις λύση. Ηθελε να μου ζητησεις κάτι σχετικα με αυτό;" μου ψιλοχαμογέλασε.

"Ναι..αν μπορούσες και δεχοσουν δηλαδή θα ήθελα να σε αναφέρω σε μια κομπινα μου." γελασα. "Ο νεαρός που σου λέω θέλει να πάμε ενα δυομερο κάπου μαζί αλλά δεν ξέρω τι να πω στον Δημητρη, και αν μου επετρεπες θα ήθελα να πω οτι θα ερχομουνα σε εσένα, σαν δικαιολογία."

"Εννοείται φιλεναδα αν αυτό πιστεύεις οτι θέλεις να το κάνεις, και να περάσεις καλά."

Της χάιδεψα το χέρι ως "ευχαριστώ".

"Πόσες μέρες θα μείνεις σε εμένα;" την Ρώτησα.

"Δυο μέρες θα είμαι εδώ. Τις αλλες 4 έχω ενα σεμινάριο εξω από την πόλη."

"Μονο δυο μέρες θα μείνεις; ποτε θα σε χορτασω;"

Την συζήτηση διέκοψε το τηλέφωνο μου.