Ολη μου η παρέα ηταν μπροστά στην πόρτα μου με ενα χαμόγελο. Αλλά κάτι δεν μου κολλούσε. Αυτην.
Η Αγγελική πρώτη μπροστά στην πόρτα μου με κοιτούσε με ενα υποτιμητικό χαμόγελο παίζοντας καλό θέατρο μπροστά στους αλλους.Μα καλά ποιος την κάλεσε;
Την απορία μου έλυσε μεσα σε δευτερόλεπτα η Μαριλένα.
"Αννα καλεσαμε και την Αγγελική μιας και είναι στην παρέα μας πλεον, ελπίζω να μην σε ενοχλεί." μου χαμογέλασε.
Εννοείται πως με ενοχλεί.
"Οχι καλέ, τι να με ενοχλεί" εκανα ενα νεύμα και τους παρότρυνα να περάσουν στο σαλόνι.
Αφού όλοι βολευτηκαμε έφερα μερικά ποτά και τσιπς.
Εγώ βρισκομουν δίπλα στον Δημήτρης ο οποίος δεν με άφησε λεπτο μακρια του. Η Ραφαέλα δίπλα μου συζητούσε με την Ράνια και οι υπόλοιποι στον απέναντι καναπέ.
"Παιδιά ακουσατε τα νέα για..." κάτι πρόσθεσε η Μαριλένα αλλα εγώ δεν είχα όρεξη να συμμετέχω στην κουβέντα. Ισως ηταν λόγο της απουσίας της μητερας μου που θα έφευγε αύριο πρωί.
Βυθίστηκα στις σκέψεις μου και δεν ξαναμιλησα για λιγα λεπτα.
Η Ραφαέλα μου απεύθυνε τον λόγο.
"Αννα τι θα φορεσεις αύριο;"
"Θα δείτε αυριο"
"Οτι και να βάλει θα είναι η πιο σέξι" μου χαμογέλασε πονηρά ο Δημήτρης ενω με την άκρη του ματιού μου έβλεπα την Αγγελική να βράζει απο την ζήλια της.
"Τα παραλες" τον γλυκοκοιταξα και υστερα του χάρισα ενα γλυκό φιλί στα απαλά του χείλη.
Ολοι η παρέα μας κοίταξε, και χαμόγελα γέμισαν το σπίτι.
"Παιδιά κλείνεται 2 μηνες μαζί το Σάββατο ε;" μας χαμογελασε ο Σπύρος, ενα αξιαγάπητο παιδί φίλος του Δημήτρη.
Ο Δημήτρης με κοίταξε κατάματα για να επιβεβαιωσει αν όντως έτσι ηταν.
"Ναι, το Σάββατο" επιβεβαίωσα και εκείνος τράβηξε το βλέμμα του απο το δικο μου.
"Οποτε θα συνδιασουμε την εξοδο το βράδυ με την επέτειο σας" είπε χαμογελαστή η Ραφαέλα. Ηταν η μονη που χαιρόταν πραγματικά για εμας.
Η συζήτηση συνεχίστηκε μέχρι τις 1:00.
Υστερα τους αποχαιρέτησα ολους με ενα θερμο χαμόγελο και έκλεισα την πόρτα.Ημουνα πτώμα αλλά έπρεπε να καθαρισω το σαλόνι.
Αναγκάστηκα να μείνω ξύπνια μέχρι της 2:00 για να τακτοποιήσω το χάος που επικρατούσε και υστερα έπεσα στο κρεβάτι για ύπνο.
ESTÁS LEYENDO
•Η συμφωνία•
Romance"Το χέρι της κρατούσε σφιχτά την κούπα με την ζεστή σοκολάτα μέχρι την στιγμή που τον είδε ημίγυμνο. Η κούπα, πλέον, είχε γίνει θρύψαλα στο πάτωμα και εκείνος την κοιτούσε άναυδος. Το βλέμμα του καρφώθηκε στο δικο της και ένα ρίγος διαπέρασε ολόκληρ...