Κεφάλαιο 8.

2.6K 240 1
                                    

"Πάμε στο σαλόνι;" είπα στην Ραφαέλα.

"Εννοείται." συμφώνησε εκείνη. "Απλα πρέπει να πάω τουαλέτα πρωτα." συνέχισε.

Ναι, ναι τώρα ηταν η ευκαιρία.

"Με το πάσο σου.." είπα και η πόρτα έκλεισε.

Κατευθύνθηκα στο δωμάτιο. Τον εβγαλα κάτω απο το κρεβάτι.

"Φύγε, τώρα γρήγορα που είναι στην τουαλέτα" ψυθυρισα για να μην ακουστω.

"Ενα φιλακι πρωτα." είπε και σουφρωσε τα χείλη του

"Φύγε Γιώργο." του είπα γελώντας με την έκφραση του.

Το γέλιο μου πνίγηκε στο απότομο φιλί του. Τα χείλη μας ενώθηκαν και πραγματοποιήθηκε αυτό που ήθελε.

"Το πήρες, φύγε τώρα" είπα χαμογελώντας.

"Δεν χόρτασα, άλλο ένα." είπε κλείνοντας μου το μάτι.

"Γιώργο..θα βγει τώρα, φυγ..." είπα μην κατορθώνοντας να ολοκληρωσω την πρόταση μου.

Τα χέρια του κόλλησαν στους γοφούς μου και τα χείλη του βρισκόντουσαν στα δικά μου τα οποία δεν ήθελαν να ξεκολλησουν.

Η πόρτα άνοιξε σιγανα χωρίς να καταλάβω. Το κινητό έπεσε απο τα χέρια της Ραφαελας και ο θόρυβος που προκάλεσε με έκανε να τιναχτω.

Ωχ, γαμωτο. Μας είδε. Οτάν τα έλεγα εγώ..

Η Ραφαέλα βρισκόταν στην πόρτα με ανοιχτό το στόμα, αντίθετα ο Γιώργος ήταν χαλαρός αφού πίστευε οτι αμα της εξηγήσει θα καταλάβαινε. Κάτι το οποίο ηταν αδύνατον, είναι κολλητή μου, την ξέρω. Δεν θα καταλάβαινε, και ηταν λογικό. Η μήπως όχι;

"Ραφαέλα.." ψιθύρισα και το βλέμμα μου έκανε στροφές σε οτι αντικείμενο έβρισκε.

"Βασικά εγώ να σου εξηγήσω." πετάχτηκε ο Γιώργος. "Κοιτά, μου αρέσει η Αννα και την θέλω. Δεν καταλαβαίνω που είναι το κακό."

Με θέλει..

"Το κακό αγοράκι μου είναι οτι είσαι μαλακας και θα την πληγωσεις." φώναξε η Ραφαέλα και αποσύρθηκε απο το δωμάτιο."

Τι ηταν αυτό τώρα; θα με πληγώσει;

Ο Γιώργος με κοίταξε με τα σκοτεινιασμενα γαλάζια ματια του. Τι έπαθε;

"Φεύγω.." είπε και έφυγε. Ετσι. Χωρίς εξήγηση, χωρίς τίποτα..

Κατευθύνθηκα στο σαλόνι οπου βρισκόταν η Ραφαέλα, η οποία δεν μου έριξε ουτε ενα βλέμμα. Σύρθηκα δίπλα της και βουλιαξα στην θέση του καναπέ.

"Είσαι θυμωμένη μαζί μου;;" την κοίταξα προσπαθώντας να καταλάβω πως νιώθει.

"Αννα." είπε και γύρισε να με κοιτάξει. "Ο αδερφός μου δεν είναι για εσένα. Δεν κανει σχέσεις, δεν έχει καν αισθήματα. Μπορεί να είναι καλός άνθρωπος αλλά στις σχέσεις του είναι ..." πήρε μια βαθιά ανάσα και συνέχισε. "Δεν είναι για σένα Άννα. Θα σε πληγώσει και δεν θέλω."

Τα ματια μου την παρακολουθούσαν με προσήλωση.

"Σε παρακαλώ μην τον ξαναδεις για το καλό σου. Είναι βίαιος και θέλει μονο κοπέλες για σεξ. Δεν είσαι εσύ έτσι Αννα. Δεν είσαι τέτοια."

Την αγκάλιασα τόσο σφιχτά, και το εννοούσα. Με την Ραφαέλα δεν ταιριαζαμε πολύ, αλλά κάτι μας συνδέει. Την αγαπάω πολύ. Εχουμε περάσει τοσα πολλά μαζί.

"Σ'αγαπαω" την είπα και την εσφιξα ακόμα πιο σφιχτά στην αγκαλιά μου.

"Και εγώ Αννα μου.." ανταπέδωσε.

•Η συμφωνία•Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz