Κεφ. 11 "Η Θεση Ειναι Δικια Μου"

180 29 7
                                    

Εγραφε το μηνυμα και εγω χωρις να χασω αλλο χρονο κοιταξα το αλλο πραγμα που ειχε μεσα ο φακελος..
Μια φωτογραφια.....

Την κοιταξα καλα..καλα και εμεινα παγος δεν το πιστευω.... αυτη ειμαι εγω....την μερα του ατυχηματος....αρα ειναι αληθεια.... ξερει...οποιος και να μου το εστειλε αυτο γνωριζει την αληθεια...

"Σαρα εισαι καλα;" με ρωτησε ο Νικος και αμεσως  τον  κοιταξα  ηταν λες και ξυπνησα απο ενα ονειρο...το ειχα ξεχασει οτι ειμουν μεσα σε ταξη.."Ναι Νικο μια χαρα ειμαι" του ειπα και σηκωσα το χερι μου.Η Κυρια με ειδε και μου εκανε νοημα να μιλησω...Εγω της ειπα οτι ηθελα να παω να ριξω λιγο νερο στο προσωπο μου γιατι δεν ενιωθα καλα..
"Μαλιστα... ομως δεν θα πας μονη σου..Νικο θα πας μαζι της" ειπε στον Νικο και αυτος απλα κουνησε το κεφαλι του και με ακολουθησε προς τα εξω.

Μολις βγηκα εξω απο την  ταξη προσπαθησα να  παρω αερα για να ηρεμησω....πρεπει να ηρεμησω γιατι ολα τα ασχημα ηρθαν μαζι....ολα τα προβληματα μαζεμενα.....Ο Νικος με κοιταγε καλα..καλα και περιμενε  να μιλησω αλλα εγω δεν του ειπα τιποτα και προχωρησα προς τα εξω..

"ΣΤΑΣΟΥ" μου ειπε και ηρθε μπροστα μου αφου πρωτα σταματησε το καροτσακι.."Κλαις"; με ρωτησε και τοτε καταλαβα οτι οντως εκλαιγα.  "Σε παρακαλω ασε με..." του ειπα και του εκανα νοημα να φυγει απο μπροστα μου..

"Σαρα σε παρακαλω πες μου τι εγινε;" με ρωτησε αλλα εγω δεν μπορουσα να του πω την αληθεια ακομα...οχι δεν επρεπε δεν θελω να με περασει για καμια τρελη..."Θελω να με παρεις αγκαλια..." του ειπα και τοτε αυτος χωρις να πει κατι παραπανω με αγκαλιασε..."Ειμαι εγω εδω ηρεμισε" ειπε και χαυιδεψε την πλατη μου ..

Το αρωμα του ηταν τοσο ωραιο...και το σωμα του ζεστο.... το καλητερο φαρμακο για μενα...Ο Νικος χαμογελασε"Ελπιζω να εισαι ενταξει" ειπε και τοτε χαμογελασα.."Ναι τωρα ειμαι καλητερα" του ειπα και μυρισα για  ακομα μια φορα το αρωμα του.

Μετα απο λιγο με αφησε και εγω κοιταξα για ακομα μια φορα την φωτογραφια..."Παρτην απο εδω σε παρακαλω" του ειπα και δακρυσα.  Δεν αντεχα αλλο να με βλεπω ετσι .οχι...Ο Νικος πηρε την φωτογραφια και την εσκισε....
"Ποιος τολμησε να κανει κατι τετοιο..." ειπε και ειδε τα σκισμενα χαρτακια...

"Δεν θελω να ξερω... πραγματικα" του ειπα και αυτος γονατισε  μπροστα μου."Ακουσε με....εγω θα ειμαι διπλα σου.... μπορεις να με εμπιστευτεις... δεν θα τον αφησω να κερδισει... μην κλαις...ενταξει....;" με ρωτησε και εγω κουνησα καταφατικα το κεφαλι μου...
"Νικο να σε ρωρησω κατι;;".."Ναι..πες".
"Γιατι εισαι τοσο καλος μαζι μου....;;
Απο την πρωτη στιγμη ηθελες να με βοηθησεις...γιατι;;;"...Αυτος με κοιταξε καλα καλα και στο τελος κρατησε το χερι μου και ειπε."Γιατι νομιζω οτι μου αρεσεις" ειπε με ενα χαμογελο

Ποτε Μην Τα ΠαραταςDonde viven las historias. Descúbrelo ahora