Rain

35. relatieadvies van Val

Iedereen om me heen feliciteerde elkaar met de beste wensen en ik zat in de hoek. Emma is niet meer haar kamer uitgekomen en Angelina is er uitgegooid door Valentino. Val praat ook al niet met me. Ik haat het als de twee mensen om wie ik het meest geef niet met me praten. Ik zuchtte en nam nog een slok van de whisky die ik had en begon me licht in mijn hoofd te voelen. Alcohol was nu even mijn beste vriend. 'Bro ga niet jezelf niet in een coma zuipen' zei de stem van Valentino. Het glas werd uit mijn handen gepakt en ik kreeg ik bitchclap. 'Hey!' riep ik terwijl ik pijnlijk over mijn kaak wreef. 'Dude wat is er met je? Waar is Emma?' vroeg Valentino. 'Het is uit tussen Emma en mij, ze komt haar kamer niet meer uit' antwoorde ik zuchtend. 'Het spijt me' zei Val zacht. 'Angelina was voor haar de doorbraak en ze wilde pauze nemen' zei ik.

'Ze heeft het niet uitgemaakt om niks. Angelina is een verschrikkelijke bitch die ervoor zorgde dat jíj jouw liefde van jóuw leven verloor' zei Val. 'Nee dit was compleet mijn eigen schuld want ik had bij Emma moeten staan en háár moeten kussen' zei ik. 'Waar is ze?' vroeg Val. 'Op haar kamer' antwoorde ik. 'Ga nog eens met haar praten' zei Valentino. 'Moet ik nou serieus relatie advies aannemen van iemand die niet eens een vriendin heeft gehad?' zei ik. 'Bitch luister gewoon naar me' zei Valentino. 'Oké genoeg ik ga al' zei ik. Ik stond op en liep naar de trap.

Ik klopte op de deur van Emma en gek genoeg ging de deur open. Ik keek de kamer in en zag Emma op de dekens zitten, ze keek naar buiten. Met vuurwerk op de achtergrond liep ik naar toe en ging tegenover haar zitten. 'Gelukkig nieuwjaar' zei ik zachtjes. Emma bleef naar buiten kijken en stond op. 'Emma wat ga je doen?' vroeg ik. Emma zei niks en liep de kamer uit. Ik sprong op en liep meteen achter haar aan. Ze liep via de voordeur naar buiten en ik rende sneller om haar bij te houden.

🌹Pov Emma🌹

Ik bleef stug doorlopen door de mensen die elkaar begroeten. Ik weet niet waarom ik naar buiten ging maar ik moest gewoon. Ik weet niet of ik Isaac moet geloven met het verhaal van dat meisje. Ik merkte dat ik niks anders dan de trui die ik nu aan had aanhad en de sneeuw was veranderd in regen. Het regent altijd. Ik zuchtte en veegde mijn neus af en liep zonder dat ik opkeek over het zebrapad. Een luide claxon klonk en ik werd van straat getrokken. Ik knalde tegen de harde borstkas van Isaac aan die me stevig vasthield.

'Emma let op' zei hij geschrokken. 'JA DAT MOEST IK OOK MET JOUW!' riep ik boos. Ik ontwring me en liep deze keer het zebrapad weer over zonder niet op te letten. Vuurwerk knalde om me heen terwijl tranen over mijn wangen stroomde. Ik weet nog steeds waar ik heen liep. Ik hoorde wel voetstappen achter me dus Isaac volgde me nog steeds. 'Ga weg Isaac!' riep ik gesmoord. 'Nee dat doe ik niet!' klonk er terug. Ik gleed over een gladde tegel uit en viel met een gil naar achteren. Isaac ving me op en zakte door zijn knieën terwijl hij me vasthield. 'Emma' zei hij zacht. Ik wilde me losrukken maar ik weerhield die gedachte en keek hem alleen aan.

'Ik weet dat je tijd nodig hebt maar ga asjeblieft veilig over straat lopen' zei Isaac als hij een lok haar uit mijn gezicht haalt. 'Waarom loopt alles rot af?' vroeg ik zacht. We zijn inmiddels rechtop gaan staan. 'Omdat dat het leven is en je er niks aan kan doen dan het accepteren' zei Isaac. 'Ik wil je kunnen vertrouwen en niet onder leugens komen te zitten' zei ik zacht. Isaac legde zijn warme handen op mijn ijskoude wangen. 'Je wordt straks ziek, laten we naar binnen gaan' zei Isaac. Hij trekt zijn jas uit en slaat hem bij mij om. 'Is goed' zei ik zacht.

A/N

Extra hoofdstuk omdat ik werkelijk altijd na een break-up een schrijfboost krijg. 😂😂

Vote

Comment

Follow

Xxx Famke